Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, δούκισσα της Λούκκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τρίτη και μικρότερη από τις επιζήσασες κόρες του βασιλιά της Ισπανίας [[Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας|Καρόλου Δ΄]] και της [[Μαρία Λουίζα της Πάρμας|Μαρίας Λουίζας της Πάρμας]], έζησε μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, αφού ήταν η αγαπημένη κόρη των γονιών της. Όταν ήρθε ο ξάδελφος της, [[Λουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας|Λουδοβίκος της Πάρμας]], να σπουδάσει στην [[Ισπανία]], οι γονείς της ενθουσιάστηκαν από τον γοητευτικό νέο προτείνοντας του να τον παντρέψουν με την μεγαλύτερη κόρη, Μαρία Αμαλία. Ο Λουδοβίκος όμως αφού γνώρισε όλες τις πριγκίπισσες επέλεξε την Μαρία Λουίζα γιατί ήταν όμορφη, καλοδιάθετη και χαρούμενη σε αντίθεση με τις μελαγχολικές αδελφές της.

Ο Ναπολέων που είχε κατακτήσει ολόκληρη την [[Ιταλία]] θέλοντας να εξασφαλίσει την συμμαχία της Ισπανίας παραχώρησε σε αυτήν και στον σύζυγο της το νέο βασίλειο της Ετρουρίας.

Αυτή στάθηκε απρόθυμη να το δεχτεί και ο Ναπολέων τους κάλεσε με τον σύζυγο της στο [[Παρίσι]]. Αυτή αρχικά στάθηκε απρόθυμη να πάει στην πόλη όπου πριν από επτά χρόνια εκτελέσθηκαν ο [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας]] με την [[Μαρία Αντουανέτα]]. Τελικά μόλις έφθασαν μετά από πίεση του πατέρα της, προκάλεσαν άσχημη εμφάνιση στον λαό του Παρισιού λόγω των ενδυμάτων τους που ήταν Ισπανικά και ξεπερασμένης μόδας. Αντιπαθήθηκε αρχικά περισσότερο αυτή, ενώ ήταν συμπαθητικότερος ο σύζυγος της, αλλά σύντομα όταν την γνώρισαν καλύτερα άλλαξαν γνώμη για το πρόσωπο της.

Το ζευγάρι έμεινε τρεις βδομάδες στο [[Παρίσι]] και στην συνέχεια αναχώρησαν για την [[Τοσκάνη]]: στην [[Πιατσέντζα]] συνάντησαν και χαιρέτησαν του γονείς του Λουδοβίκου που έκπληκτοι παρατήρησαν ότι ο γιος τους είχε αρχίσει να μιλάει σπαστά τα [[Ιταλικά]]. Μόλις έφθασαν στην [[Φλωρεντία]] εγκαταστάθηκαν στα παλιά [[παλάτσο Πίτι|ανάκτορα Πίττι]] των [[Μέδικοι|Μεδίκων]], που είχαν εγκαταλειφθεί μετά τον θάνατο του τελευταίου μεγάλου δούκα των Μεδίκων Φερδινάνδου.

Ο λαός τους δέχτηκε με μεγάλη δυσπιστία, γιατί τους θεωρούσε όργανα των Γάλλων. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση του Λουδοβίκου χειροτέρευσεQ οι επιληψίες του ήταν χωρίς αρχή και τέλος. Το [[1802]], προσκλήθηκαν στην [[Μαδρίτη]] στον διπλό γάμο του αδελφού της Μαρίας Λουίζας, [[Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδου]], με την [[Μαρία Αμαλία των Βουρβόνων]], και της αδελφής της, Μαρίας Ισαβέλλας, με τον [[Φραγκίσκος Α΄ της Νάπολης|Φραγκίσκο Α΄ της Νάπολης]]. Αυτή αρνήθηκε τόσο λόγω της ασθένειας της συζύγου της όσο και της προχωρημένης εγκυμοσύνης της στο δεύτερο παιδί της.

Ο Ναπολέων άρχισε να δυσαρεστείται σχετικά με τον τρόπο που διοικούσε το βασίλειο η νεαρή Μαρία Λουίζα με τους ηλικιωμένους υπουργούς της. Αποφάσισε με δικαιολογία την έλλειψη της αντίστασης της σε μια Αγγλική επίθεση να διαλύσει το βασίλειο και να το ενσωματώσει στην αυτοκρατορία του. Παρήγγειλε στην Μαρία Λουίζα να το εγκαταλείψει και να επιστρέψει στον πατέρα της στην [[Μαδρίτη]].

ξεσηκωθεί κατά του πατέρα του και του πρωθυπουργού του, [[Μανουήλ ντε Γκοντόι]]. Ο πατέρας συγχώρησε τον γιο του, αλλά τα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα εκμεταλλεύθηκαν την κρίση και με την δικαιολογία αποστολής βοήθειας στην [[Λισσαβώνα]] εισέβαλαν στην Ισπανία.

Ο Ναπολέων έδωσε το βασίλειο της Ισπανίας στον αδελφό του, [[Ιωσήφ Βοναπάρτης|Ιωσήφ]], και πίεσε όλη την οικογένεια να την εγκαταλείψει. Η Μαρία ακολούθησε με τα παιδιά της ξεχωριστή διαδρομή καταλήγοντας στην [[Κομπιένη]]. Χτυπημένη από [[πανώλη]] και έλλειψη χρημάτων αναγκάστηκε να πουλήσει ακόμα και τα [[άλογο|άλογά]] της και να διανύει τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια. Ο Ναπολέων της έδωσε 12.000 φράγκα σαν πολεμική αποζημίωση, προκειμένου να καλύψει τα έξοδα του ταξιδιού της. Αυτή με ένα γράμμα της απάντησε ότι δεν είναι απαραίτητο να πληρώνονται οι αιχμάλωτοι στις μετακινήσεις τους, αλλά δεν μπορούσε να μην δεχτεί το ποσό.