Αγγελόκαστρο Αιτωλοακαρνανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 35:
 
'''Βυζαντινή & Οθωμανική περίοδος '''
[[File:Epiro 1205-1230-el.svg|thumb|220px|Το Αγγελόκαστρο αποτέλεσε τμήμα του Δεσποτάτου της Ηπείρου κατά το 13ο αιώνα.]]
 
Την ελληνιστική πόλη Αρσινόη διαδέχτηκε η Βυζαντινή. Την εποχή του [[Λέων ΣΤ' ο Σοφός|Λέοντος ΣΤ΄ του Σοφού]] τοποθετείται στο Αγγελόκαστρο η Επισκοπή του [[Αχελώος|Αχελώου]], καθώς και η ομώνυμη μεσοβυζαντινή πόλη. Το Αγγελόκαστρο, είχε χρησιμοποιηθεί ως έδρα των ηγεμόνων του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου της Ηπείρου]], μετά την ίδρυσή του, το 1204. Μαζί με άλλες πόλεις της περιοχής (Ναύπακτο, Αγρίνιο κ.α.), δόθηκε το 1294, από τον Νικηφόρο Α’ (1271-96), στον Φίλιππο του Τάραντος ως «προίκα» για τον γάμο του με την θυγατέρα του. Κατά την εποχή εκείνη και, σύμφωνα με το ''Livre de la Conqueste'', το Αγγελόκαστρο ονομαζόταν ''Gello Castro''.<ref name="Πάπυρος Λαρούς" /><ref name="Δομή" /><ref name="ReferenceA" /> Γύρω στο 1335, όμως, πέρασε ξανά στα χέρια των Βυζαντινών για να προστατευθεί από τις επιθέσεις των Αλβανών, αν και αυτή η κυριαρχία κράτησε λίγο διότι, μετά από μερικά χρόνια, κατακτήθηκε από τους [[Σέρβοι|Σέρβους]] (1341). Ο αρχηγός τους, [[Στέφανος Δουσάν]], ώρισε ως διοικητή τον ετεροθαλή αδελφό του, Συμεών τον Ούρεση, ο οποίος πήρε τον τίτλο του ''δεσπότη'' της περιοχής.
Γραμμή 42 ⟶ 43 :
Το 1450, όλη η Αιτωλία και Ακαρνανία περιήλθε στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανική αυτοκρατορία]] και, η περιοχή αποτέλεσε το ''σαντζάκιο του Αγγελοκάστρου'', ή ''σαντζάκιο του Κάρλελι''.<ref name="Πάπυρος Λαρούς" /> Το Αγγελόκαστρο καταστράφηκε, το 1640, μετά την επιδρομή των Βενετών στην περιοχή, ενώ το 1770, κατά τη διάρκεια των Ορλωφικών, χρησιμοποιήθηκε ως χώρος στρατοπέδευσης των υπό τους Χρίστο και Τσέγιο Γρίβα, Ελλήνων, για την αντιμετώπιση των Τουρκαλβανών που κατέβαιναν από την Ήπειρο για να καταλάβουν την Αιτωλία. Στις φονικές συμπλοκές που ακολούθησαν, οι θέσεις των αμυνομένων Ελλήνων (γεφύρι Αγγελοκάστρου, Ραγκαβέικα) δεν κράτησαν και διατάχθηκε υποχώρηση προς τη θέση Προφήτης Ηλίας. Η περιοχή της μάχης ονομάστηκε από τότε, «''των Γριβαίων τα κόκκαλα''».<ref name="Πάπυρος Λαρούς" /><ref name="ReferenceA" /> Το Αγγελόκαστρο πέρασε στη δικαιοδοσία του Αλή Πασά των Ιωαννίνων (1790-1820) και αποτέλεσε έδρα ομώνυμης επισκοπής.
 
Μετά την επανάσταση του 1821 το Αγγελόκαστρο περιελήφθηκε εξ αρχής στα σύνορα του αυτόνομου και μετέπεια ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους.
 
==Αξιοθέατα==
*Τα ερείπια του Βυζαντινού Κάστρου (13ος αιώνας), στην κορυφή λόφου στη βορινή έξοδο του χωριού, με όμορφη θέα στην περιοχή.