Κοριάκες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''Κοριάκες''' είναι ένας [[Αυτόχθονες πληθυσμοί|αυτόχθων λαός]] της [[Ρωσία|ρωσικής]] Άπω Ανατολής, ο οποίος ζει στο βόρειο κομμάτιτμήμα της [[Χερσόνησος Καμτσάτκα|χερσονήσου Καμτσάτκα]]. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απογραφή (2002<ref>http://www.perepis2002.ru/ct/doc/English/4-2.xls</ref>) ο αριθμός τους ανέρχεται σε λίγο περισσότερους από οκτώμισι χιλιάδες και είναι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά ομάδα αυτοχθόνων της Καμτσάτκας. Η γη τους λέγεται [[Κοριακία]] και μέχρι πρόσφατα αποτελούσε χωριστό [[Διοικητική διαίρεση της Ρωσίας|ομοσπονδιακό υποκείμενο]], όμως λόγω του πολύ μικρού πληθυσμού της (συνολικά 25.000 κάτοικοι σε μια περιοχή ίση με την [[Ιταλία]]) το καλοκαίρι του [[2007]] ενσωματώθηκε διοικητικά στην υπόλοιπη [[Κράι Καμτσάτκα|Καμτσάτκα]].

Οι Κοριάκες μοιράζονται πολλά κοινά με τους [[Τσούκτσι]], οι οποίοι κατοικούν λίγο βορειότερα. Έχουν παρόμοια εμφάνιση και έθιμα, ενώ κικαι η γλώσσα τους, η [[Κοριακική γλώσσα|κοριακική]], είναι συγγενική με την [[Τσουκοτική γλώσσα|τσουκοτική]] (αμφότερες ανήκουν στις [[Παλαιοσιβηρικές γλώσσες|παλαιοσιβηρικές]]). Διατηρούν επίσης, παρόμοια με τους γείτονές τους, τον ενδοφυλετικό διαχωρισμό ανάμεσα σε αλιείς και κτηνοτρόφους (βλ. παρακάτω).

Μέχρι και την 1111η χιλιετία π.Χ. μια πεδινή λωρίδα γης συνέδεε την Κοριακία και την [[Τσουκότκα]] με την [[Αλάσκα]] - ο λεγόμενος ''Ισθμός Μπέρινγκ'', εκεί που σήμερα βρίσκεται ο [[Βερίγγειος Πορθμός]]. Μέσω αυτού του περάσματος, διάφορες φυλές επί χιλιάδες χρόνια μετακινούνταν από την [[Ασία]] στην [[Αμερική]]. Εκτιμάται ότι οι Κοριάκες προέρχονται από τους παραπάνω, και πιο συγκεκριμένα από ένα μια ομάδα που επέστρεψε στην ασιατική πλευρά και αποκλείσθηκε εκεί μετά το λιώσιμο των πάγων, ως αποτέλεσμα της ανόδου της θαλάσσιας στάθμης και της βύθισης του περάσματος.<ref>Chaussonnet, Valerie (1995) ''Native Cultures of Alaska and Siberia''. Arctic Studies Center. Washington, D.C. 112p. ISBN 1-56098-661-1</ref>

Οι Κοριάκες ανακαλύφθηκαν το 18ο αι. από τους [[Κοζάκοι|κοζάκους]] εξερευνητές της Σιβηρίας[[Σιβηρία]]ς και αμέσως ξεκίνησε η προσπάθεια να υποταγούν στη [[Ρωσική Αυτοκρατορία]]. Ακολουθώντας την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», οι Ρώσοι προσεταιρίσθηκαν τους νομάδες της ενδοχώρας και τους χρησιμοποίησαν για να υποτάξουν τους κατοίκους των παραλίων. Οι εχθροπραξίες και μια επιδημία ευλογιάς[[ευλογιά]]ς το [[1769]] οδήγησαν σε κατακόρυφη μείωση του πληθυσμού τους - από 10.000 στις αρχές του 18ου αιώνα, είχαν μείνει μόνο οι μισοί στα τέλη του.

Οι δραστηριότητες των Κοριάκων καθορίζονται απόλυτα από το περιβάλλον, στο οποίο ζουν. Οι θερμοκρασίες είναι πολικές και κυμαίνονται κατά μέσο όρο από -25 С° τοτον χειμώνα έως +12 C° κατά το σύντομο καλοκαίρι, ενώ η γη είναι ορεινή και καλύπτεται από [[τούνδρα]] - με εξαίρεση μικρά δάση κωνοφόρων στοστον νότο. Με βάση τον τρόπο ζωής τους, διαιρούνται παραδοσιακά σε δύο ευρύτερες ομάδες:

Η θρησκεία τους είναι [[ανιμισμός|ανιμιστική]] και περιλαμβάνει πλήθος [[Σαμανισμός|σαμανιστικών]] πρακτικών. Ανώτατη ύπαρξη στο λατρευτικό σύμπλεγμά τους είναι ο Κουϊκίλ (''Μεγάλο Κοράκι''), ο οποίος θεωρείται γενάρχης και αιώνιος προστάτης της φυλής. Ο Κουϊκίλ λατρευόταν κατά το παρελθόν και από ιθαγενείς της απέναντι πλευράς του Βερίγγειου πορθμού, προσφέροντας ένα σοβαρό επιχείρημα για την κοινή φυλετική προέλευσή τους. Οι Κοριάκες πιστεύουν ότι η δημιουργία άρχισε όταν ένα φτερό του έπεσε και σχημάτισε την [[Καμτσάτκα]] και μετά ο Κουϊκίλ δημιούργησε τους άνδρες.<ref>[http://volcano.oregonstate.edu/oldroot/legends/russia/russia.html Kamchatka, Russia Volcano Myths and Legends] ΠανέπιστημιοΠανεπιστήμιο του Όρεγκον. Ανακτήθηκε τηνστις 12 Δεκεμβρίου 2012</ref>