Ποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Η '''ποίηση''', μία από τις δύο βασικές κατηγορίες του λόγου, του έμμετρου λόγου, έναντι του πεζού λόγου και του διαλόγου και κατ΄ επέκταση της [[Λογοτεχνία|Λογοτεχνίας]], ήταν ανέκαθεν δύσκολο να οριστεί και γι' αυτό έχουν δοθεί διάφοροι ορισμοί ανά τους αιώνες. Σύμφωνα με τον σημαντικό [[Αργεντινή|Αργεντινό]] συγγραφέα [[Χόρχε Λουίς Μπόρχες]], "Ποίηση είναι η έκφραση του ωραίου, διαμέσου λέξεων περίτεχνα υφασμένων μεταξύ τους".
{{πηγές|21|12|2014}}
Για τη μελέτη της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας ενός λαού ή ενός τόπου είναι δυνατόν ν΄ αναζητηθούν διάφορα σχετικά συγγράμματα που όμως θα οδηγήσουν μακριά από το σκοπό τους αν δεν αναζητηθεί και η τέχνη μ΄ όλα τα παρακλάδια της που ανέπτυξε ο συγκεκριμένος λαός συγκεκριμένου τόπου. Ανάμεσα στις διάφορες τέχνες την πρώτη θέση κατέχει πάντα η Τέχνη του Λόγου, που αποτελεί την Τέχνη των Τεχνών, αφού κύριο όργανό της είναι η γλώσσα, το κατεξοχήν εκφραστικό μέσο του ανθρώπου. Πιο παλιά μορφή της Τέχνης του Λόγου είναι η Ποίηση που είναι και η πλέον συναισθηματική, πιο μουσική, συνεπώς και πιο ψυχική από τον πεζό λόγο και τον σκηνικό διάλογο.<br />
Μετά τα παραπάνω η μελέτη της Ποίησης αποτελεί την ασφαλέστερη οδό της ψυχικής αποκάλυψης και του βίου ανθρώπων, αλλά και τόπων που έζησαν αυτοί.
Η ποίηση διαφέρει σε πολλά σημεία από την πεζογραφία.Οι διαφορές είναι και εξωτερικές και εσωτερικές.Πρώτα-πρώτα τα ποιήματα είναι γραμμένα σε στίχους,σε σειρές λέξεων,που έχουν ρυθμό και μέτρο,δηλ. οι συλλαβές τους κυλούν με έναν ορισμένο τρόπο,ώστε να παρουσιάζουν στο αυτί ευχάριστο αποτέλεσμα.Αντίθετα στο πεζογράφημα τα νοήματα είναι διατυπωμένα σε προτάσεις,που η μια ακολουθεί την άλλη με βάση μόνο τους κανόνες της γραμματικής.Οι εσωτερικές διαφορές είναι και αυτές μεγάλες.Ο ποιητής χρησιμοποιεί τη φαντασία,για να δημιουργήσει συγκίνηση στον αναγνώστη ή ακροατή.Απευθύνεται στο συναίσθημα και όχι τη νόηση,όπως ο πεζογράφος.Γι'αυτόν τον λόγο λέμε,ότι ο ποιητής πρέπει να ξεχωρίζει με την ευαισθησία του,με τη λεπτή του ιδιοσυγκρασία και με τη δύναμη της δημιουργικής του φαντασίας.▼
▲
Η ποίηση είναι το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος.Πριν ακόμα ο άνθρωπος μάθει να γράφει,ήταν αδύνατο να αναπτύξει την τέχνη του πεζού λόγου και να απομνημονεύσει ένα πεζογράφημα.Ποιήματα όμως(όπως επιφωνηματικές επικλήσεις και ύμνους στους θεούς,θρήνους και ξεσπάσματα χαράς)έπλασε πολύ νωρίς ο πρωτόγονος άνθρωπος,συνδυασμένα με μουσική και χορό.▼
▲Η ποίηση είναι το αρχαιότερο λογοτεχνικό είδος. Πριν ακόμα ο άνθρωπος μάθει να γράφει,ήταν αδύνατο να αναπτύξει την τέχνη του πεζού λόγου και να απομνημονεύσει ένα πεζογράφημα. Ποιήματα όμως(όπως επιφωνηματικές επικλήσεις και ύμνους στους θεούς,θρήνους και ξεσπάσματα χαράς)έπλασε πολύ νωρίς ο πρωτόγονος άνθρωπος, συνδυασμένα με μουσική και χορό.
{{μορφοποίηση}}
Είδη της ποιήσεως είναι τα εξής:1.To έπος(επική ποίηση).Είναι το αρχαιότερο είδος και ασχολείται με την περιγραφή και αφήγηση λόγων,πράξεων και κατορθωμάτων θεών(θρησκευτικό έπος) και ηρώων(ηρωικό έπος). Η <<Ιλιάδα>> και η <<Οδύσσεια>> του Ομήρου είναι τα αρχαιότερα ελληνικά έπη.Από τα σύγχρονα ξεχωρίζει ο διάκος του Βαλαωρίτη.2.Η λυρική ποίηση,που εκφράζει το συναισθηματικό κόσμο του ποιητή(χαρά,λύπη,ενθουσιασμό κλπ).Αρχαία λυρικά ποιήματα ήταν οι ωδές,οι ύμνοι(μελική ποίηση) και ο διθύραμβος,τα εγκώμια,οι παιάνες(χορική ποίηση).Από τα σύγχρονα μας ποιήματα τα πιο πολλά είναι λυρικά.3.Η ελεγεία(ελεγειακή ποίηση),που εκφράζει έντονα συναισθήματα λύπης,πένθους(θρηνητικά,πένθιμα ποιήματα).4.Η βουκολική ποίήση,που υμνεί τη ζωή της υπαίθρου και αντλεί θέματα από τη φύση.5.Η δραματική ποίηση,που συνταιριάζει έπος και λυρισμό σε μορφή θεατρική.Τέτοια είναι η αρχαία τραγωδία,κωμωδία και σάτιρα,οι τραγωδίες του Σαίξπηρ κλπ και από τα νεότερα οι τραγωδίες του Σικελιανού και του Καζαντζάκη.▼
== Είδη ποίησης==
▲Είδη της
Ανάλογα πάλι με το περιεχόμενο και την τεχνοτροπία του ποιητή η ποίηση χωρίζεται στα εξής είδη:1.Ρομαντική όπου δεν κυριαρχεί η λογική αλλά το συναίσθημα.Τέτοια ποιήματα έγραψε ο Παπαρηγόπουλος,ο Βασιλειάδης κ.α.2.Παρνασσιακή,όπου κυριαρχεί η προσπάθεια του ποιητή να πλάσει τέλειους στην εμφάνιση στίχους.3.Συμβολική,όπου με τη μουσική επεξεργασία του στίχου(μουσικότητα,ρυθμός κλπ),σε συνδυασμό με το νόημα δημιουργείται συγκίνηση στον αναγνώστη.
| |||