Άννα Ιβάνοβνα της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 13:
|πατέρας=[[Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας|Ιβάν Ε΄]]
|μητέρα=Βασίλισσα Πρασκοβία Φεόδοροβνα
|ημ_γέννησης=
|τόπος_γέννησης=[[Αγία Πετρούπολη]]
|τόπος θανάτου =
|ημ_θανάτου=
}}
H '''Άννα Ιβάνοβνα''' ([[ρωσική γλώσσα|ρώσικα]]:Анна Иоанновна, [[7 Φεβρουαρίου]] [[1693]] - [[28 Οκτωβρίου]] [[1740]]) ήταν η αυτοκράτειρα της [[Ρωσία]]ς της δυναστείας των Ρομάνοφ. Δεύτερη κόρη του τσάρου Ιβάν Ε΄ (αδελφού και συν-κυβερνήτη του τσάρου Πέτρου Α΄) από τη Βασίλισσα Πρασκοβία Φεόδοροβνα. Παντρεύτηκε το [[1710]] τον Δούκα της Κυρλανδίας Φρειδερίκο Γουλιέλμο. Έγινε χήρα 4 μήνες μετά το γάμο, και έμεινε στη Κυρλανδία. Μετά το θάνατο του Πέτρου Β΄ κλήθηκε το [[1730]] στο θρόνο από το [[Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο]] ως μονάρχης με περιορισμένες εξουσίες. Αλλά με την υποστήριξη της αριστοκρατίας, πήρε όλη τη δύναμη της και διέλυσε το Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο.
== Παιδική ηλικία και μόρφωση ==
Η Άννα γεννήθηκε το [[1693]] και έζησε 15 χρόνια στο προαστιακό χωριό Ισμαήλοβο με τη μητέρα της. Τον Απρίλιο του [[1708]] η βασιλική οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης και της Άννας Ιβάνοβνα, μετακόμισε στην [[Αγία Πετρούπολη]]. Παντρεύτηκε το 1710 τον Δούκα της Κυρλανδίας Φρειδερίκο Γουλιέλμό ο οποίος πέθανε μετά από 4 μήνες του γάμου τους. ▼
▲Η Άννα γεννήθηκε το 1693 και έζησε 15 χρόνια στο προαστιακό χωριό Ισμαήλοβο με τη μητέρα της. Τον Απρίλιο 1708 η βασιλική οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης και της Άννας Ιβάνοβνα, μετακόμισε στην [[Αγία Πετρούπολη]]. Παντρεύτηκε το 1710 τον Δούκα της Κυρλανδίας Φρειδερίκο Γουλιέλμό ο οποίος πέθανε μετά από 4 μήνες του γάμου τους.
Κατόπιν αιτήματος του Πέτρου Α΄, η Άννα Ιβάνοβνα συνέχισε να ζει στη [[Γιέλγκαβα]] (τώρα το δυτικό τμήμα της [[Λετονία]]ς), υπό τον έλεγχο εκπροσώπου του Ρώσου πρωθυπουργού Μπεστούζεφ-Ρουμίν που για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν επίσης εραστής της Άννας Ιβάνοβνα. Στη ζωή της Άννας λίγο μετά μπήκε ο άνθρωπος που άσκησε μεγάλη επιρροή πάνω της μέχρι το θάνατό της.
Γραμμή 29 ⟶ 28 :
== Ενθρόνιση ==
Μετά το θάνατο του Πέτρου Β΄ στις [[19 Ιανουαρίου]] [[1730]] το ανώτατο διοικητικό όργανο, το [[Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο]], άρχισε τη συζήτηση σχετικά με το νέο αυτοκράτορα. Το μέλλον της Ρωσίας προσδιορίστηκε από 7 άτομα: Καγκελάριο Γκολόβκιν, 4 εκπρόσωπους του γένους Ντολγκορούκι και δύο Γκολιστίν (Ντμίτρι και Μιχαήλ). Αντιπρόεδρος καγκελάριος Όστερμαν αρνήθηκε να συζητήσει. Το θέμα ήταν περίπλοκο λόγω μη ύπαρξης άμεσων απόγονων της δυναστείας των Ρομάνοφ στην ανδρική γραμμή. Τα μέλη του Συμβουλίου συζήτησαν για τους παρακάτω υποψηφίους: την πριγκίπισσα [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]] (κόρη του Πέτρου Α΄), βασίλισσα Λαπούκινα (1η σύζυγος του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]]), τον Δούκα του [[Σλέσβιγκ]] (παντρεμένο με την κόρη του Πέτρου Α΄, Άννα Πετρόβνα), Πριγκίπισσα Ντολγκορούκαγια (ήταν αρραβωνιασμένη με τον [[Πέτρος Β΄ της Ρωσίας| Πέτρο Β΄]]). Η κληρονομιά της [[Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Α΄]] το 1727, πρόβλεπε το δικαίωμα στην Ελισάβετ και στους απογόνους της στο θρόνο, μετά τον Πέτρο Β΄ και την Άννα Πετρόβνα.▼
▲Μετά το θάνατο του Πέτρου Β΄ στις 19 Ιανουαρίου 1730 το ανώτατο διοικητικό όργανο, το [[Ανώτατο Μυστικό Συμβούλιο]], άρχισε τη συζήτηση σχετικά με το νέο αυτοκράτορα. Το μέλλον της Ρωσίας προσδιορίστηκε από 7 άτομα: Καγκελάριο Γκολόβκιν, 4 εκπρόσωπους του γένους Ντολγκορούκι και δύο Γκολιστίν (Ντμίτρι και Μιχαήλ). Αντιπρόεδρος καγκελάριος Όστερμαν αρνήθηκε να συζητήσει. Το θέμα ήταν περίπλοκο λόγω μη ύπαρξης άμεσων απόγονων της δυναστείας των Ρομάνοφ στην ανδρική γραμμή. Τα μέλη του Συμβουλίου συζήτησαν για τους παρακάτω υποψηφίους: την πριγκίπισσα [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]] (κόρη του Πέτρου Α΄), βασίλισσα Λαπούκινα (1η σύζυγος του [[Πέτρος Α΄ της Ρωσίας (ο Μέγας)|Πέτρου Α΄]]), τον Δούκα του [[Σλέσβιγκ]] (παντρεμένο με την κόρη του Πέτρου Α΄, Άννα Πετρόβνα), Πριγκίπισσα Ντολγκορούκαγια (ήταν αρραβωνιασμένη με τον [[Πέτρος Β΄ της Ρωσίας| Πέτρο Β΄]]). Η κληρονομιά της [[Αικατερίνη Α΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Α΄]] το 1727, πρόβλεπε το δικαίωμα στην Ελισάβετ και στους απογόνους της στο θρόνο, μετά τον Πέτρο Β΄ και την Άννα Πετρόβνα.
Τελικά το Συμβούλιο πήρε την απόφαση να πάρει το θρόνο η Άννα Ιβάνοβνα με σημαντικούς όμως περιορισμούς στην άσκηση της εξουσίας. Ουσιαστικά το Συμβούλιο ήθελε να διασφαλίσει την επιρροή του πάνω στην Άννα Ιβάνοβνα και έτσι έθεσε ως προϋπόθεση για την άνοδο στο θρόνο την υπογραφή όρων εξουσίας.
Γραμμή 62 ⟶ 60 :
Στις 5 Οκτωβρίου του 1740 η Άννα Ιβάνοβνα ενώ δειπνούσε με τον Μπίρονα έπεσε αναίσθητη. Έπασχε από επικίνδυνη ασθένεια.Το ζήτημα της διαδοχής διευθετήθηκε πολύ καιρό πριν, ο διάδοχός της, ορίστηκε ο Ιβάν ΣΤ΄. Έμεινε να αποφασιστεί ποιος θα είναι ο κηδεμόνας του λόγω της ηλικίας του. Τελικά ο Μπίρον ανέλαβε την κηδεμονία του παιδιού.
Στις 17 Οκτωβρίου (28 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο) του 1740 η Άννα Ιβάνοβνα πέθανε σε ηλικία 48
Μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας Άννας Ιβάνοβνα, ο γιος της Άννας Λεοπόλδοβνα και του Δούκα Αντόν Ιούρλιχ του Μπράνσβικ, μόλις δυο μηνών ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας υπό την κηδεμονία του δούκα της Κυρλανδίας Μπίρονα.
| |||