Ιστορία της Κρήτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Idaeananvil (συζήτηση | συνεισφορές)
Idaeananvil (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 88:
 
==Ο μεγάλος Κρητικός πόλεμος 1644 μ.Χ.==
{{Κύριο|Μεγάλος Κρητικός Πόλεμος}}
[[Image:Battle of the Dardanelles (1656)(Pieter Casteleyn, 1657).jpg|thumb|left|324x324px|Η ναυμαχία στα Δαρδανέλια (1656) μέρος του κρητικού πολέμου. Tου Pieter Casteleyn (1657)]]
Το 1644 ξεκινά η [[Μεγάλος Κρητικός Πόλεμος|μακρότερη πολιορκία στη ιστορία]], τοTο πολλαπλά εκφυλισμένο πλέον πρώην ανατολικό Ρωμαϊκό και τώρα Οθωμανικό κράτος, επιτίθεται μαζικά στο νησί της Κρήτης. Εώς το 1669 θα πέσουν νεκροί στην Κρητική ύπαιθρο 70.000 αμυνόμενοι από την προέλαση του οθωμανικού στρατού, στην πλειοψηφία άμαχος πληθυσμός της Κρήτης.<ref name=":1">Setton, Kenneth Meyer (1991), ''Venice, Austria, and the Turks in the Seventeenth Century'', DIANE Publishing, ISBN 0-87169-192-2</ref>. Οι ορθόδοξοι ιερείς ακριβώς όπως συνέβη και στην Κωνσταντινούπολη το 1453<ref name=":0" />, καλλιεργούσαν πνεύμα ηττοπάθειας στους πιστούς υπέρ των τούρκων πριν και κατά την διάρκεια του πολέμου, καθώς ο πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης σαν αξίωμα υπόκεινται και υπηρετεί, όπως συμφωνήθηκε απο 1453 ως και σήμερα, την εκάστοτε οθωμανική-τουρκική αρχή.  
 
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης πολλοί κληρικοί και λόγιοι από την πόλη πέρασαν ή εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, όπως [[Ιανός Λάσκαρις|Ιανός Λάσκαρης]], [[Μιχαήλος Αποστόλης]], η οικογένεια των Πατελλάρων και άλλοι, οι οποίοι αποτέλεσαν μέσω του πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, τον τούρκικο δάκτυλο στο νησί έως και την οριστική πτώση του Χάνδακα. Η δημοκρατία της Βενετίας από το 1453 είχε απαγορέψει στον υψηλόβαθμο ορθόδοξο κλήρο να ασκεί καθήκοντα στην Κρήτη, εξαιτίας της στάσης του κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης<ref name=":4" /><ref name=":0" />, επέτρεπε όμως εσφαλμένα στον χαμηλόβαθμο κλήρο να τηρεί τα μυστήρια μεγάλου μέρους Κρητών, καθώς μετά την πρώτη λεηλασία του Χάνδακα από τον Νικηφόρο Φωκά το 961 είχε γίνει εκτεταμένος προσηλυτισμός στο νησί από τους ορθόδοξους, βλέπε Νίκων ο Μετανοείτε<ref>Louth 2007, "Nikon the 'Metanoeite': Preaching the Gospel within the Byzantine Empire"</ref>. Ο οποίος χαμηλόβαθμος κλήρος τελικά χειραγώγησε τον λαό και υπονόμευσε τον αγώνα προς όφελος των Τούρκων.