Πατριάρχης Μόσχας Νίκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|12|2014}}
[[Image:Portrait of Patriarx Nikon.jpg|thumb|right|180px|Ο Πατριάρχης Νίκων]]
Ο '''Νίκων''' ([[ρωσικά]]: ''Ни́кон'', παλαιά ρωσικά: ''Нїконъ'', κατά κόσμον ''Νικίτα Μίνιν, Никита Минин'', [[7 Μαΐου]] [[1605]] - [[27 Αυγούστου]] [[1681]]), ήταν ο έβδομος Πατριάρχης της [[Πατριαρχείο Ρωσίας|Ρωσικής Εκκλησίας]]. Ήταν μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της Ρωσικής Εκκλησίας και της [[Ορθοδοξία]]ς γενικότερα, και η σημαντικότατη περίοδος της Πατριαρχίας του σημαδεύτηκε από πολλές μεταρρυθμίσεις, αλλά και από το ανακύψαν σχίσμα των Παλαιοπίστων ή ''[[Σχίσμα των Ρασκόλνικων|Ρασκόλνικων]]''.
==Η ζωή του==
Γραμμή 20:
Η απόσυρσή του μεγάλωσε το χάσμα μεταξύ των δύο ανδρών και δημιούργησε πατριαρχικό ζήτημα, καθώς υπήρξε [[de facto]] χηρεία του Θρόνου. Δύο χρόνια μετά, το [[1660]], συγκλήθηκε Σύνοδος, η οποία αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει εκλογή νέου Πατριάρχη. Εσωτερικές αντιπαραθέσεις επιμήκυναν τη χηρεία του Θρόνου για ακόμη 6 χρόνια. Το [[1666]] συνεκλήθη Μείζων Σύνοδος, με τη συμμετοχή και των Πατριαρχών Αλεξανδρείας ([[Παΐσιος Αλεξανδρείας|Παΐσιου]]) και Αντιοχείας [[Μακάριος Γ΄ Αντιοχείας|Μακάριο]], οι οποίοι εκπροσωπούσαν και τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως και Ιεροσολύμων. Η Σύνοδος επικύρωσε τις μεταρρυθμίσεις του Νίκωνος, αλλά καθαίρεσε τον ίδιο από τον Πατριαρχικό Θρόνο, ονομάζοντάς τον «μοναχό Νίκωνα».
Ακολούθως εγκλείστηκε στη Μονή Θεραπόντωφ. Ο Τσάρος Αλέξιος πέθανε το [[1676]] και το [[1681]] επετράπη στο Νίκωνα να επιστρέψει στη Μόσχα. Κατά το ταξίδι της επιστροφής, ο Νίκων πέθανε στις [[
Η προσωπικότητα του Νίκωνα θεωρείται σύμβολο ανεξαρτητοποίησης της Ρωσικής Εκκλησίας από το κράτος.
| |||