Νικόλαος Δάβης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Νικόλαος Δάβης αποτελεί έναν από τους εκπροσώπους του ''[[ακαδημαϊκός ρεαλισμός|ακαδημαϊκού ρεαλισμού]]'' του ύστερου 19ου αιώνα, του συντηρητικού εικαστικού κινήματος που είναι γνωστό ως «[[Σχολή του Μονάχου]]», τόσο σε ελληνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Συμμετείχε σε πολλές εκθέσεις του διασημου [[Γκλασπαλάστ]] (Glaspalast), για πρώτη φορα το 1914 και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο το 1918, το 1919, το 1922 και το 1925. Κυρίαρχο θέμα των ώριμων έργων του ήταν το τοπίο και η ομορφιά στην καθημερινότητα του απόλλου κόσμου στο [[Βασίλειο της Βαυαρίας|Βασίλειο της Βαυαρίας]]. Είναι μάλλον ο μοναδικός Έλληνας εκπρόσωπος τον "Ζωογράφον της λίμνης ΚίμζεΚίμζεε" (Chimseemaler).

Άτομο βαθιά θρησκευόμενο, στράφηκε αργότερα και προς τις αλληγορικές θρησκευτικές παραστάσεις. Τα λεγόμενα «θρησκευτικά» του έργα, βασίζονται στην [[Αναγέννηση στη Βόρεια Ευρώπη|Ολλανδική ζωγραφική]] διότι η πιστη του δεν του επέτρεπε να δημιουργήσει εντελώς νέα έργα με νέες προσωπογραφίες.