Η '''φεουδαρχία''' (ή '''φεουδαλισμός''') ήταν ένα '''κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό''' σύστημα που μορφοποιείται τελειωτικά, ως ολοκληρωμένο σύστημα, γύρω στον 11ο αιώνα<ref>Βασίλης Φίλιας, Τα κοινωνικά συστήματα: «Το φεουδαρχικό σύστημα» Κεφ. ΙΙΙ σελ. 68-149, εκδ. Νέα Σύνορα, 1978</ref> που επικράτησε ιδίως στα δυτικοευρωπαϊκά κράτη που προήλθαν από τη διάλυση της [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών|Αυτοκρατορίας των Καρολιδών]]. Τα [[Φέουδο|φέουδα]] έχουν τις ρίζες τους στην τελευταία περίοδο της [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]] (μολονότι πολλοί εντοπίζουν στοιχεία φεουδαλισμού στην Αίγυπτο, στην Ιαπωνία<ref>Παγκόσμια Ιστορία, τόμ. Α΄ σ. 350 εκδ. Αθηνών 1990 «Η μεσαιωνική Ιαπωνία συνυφάνθηκε με τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας, που ανώτατος εκπρόσωπος της ήταν ο Σογκούν (στρατηγός που δαμάζει τους βαρβάρους) που διατηρούσε μια τυπική εξάρτηση από τον αυτοκράτορα και ανώτατη επίλεκτη τάξη οι Σαμουράι»</ref> κ.α.) και στις λεγόμενες βαρβαρικές επιδρομές. Γενικά μπορούμε να χωρίσουμε τον φεουδαλισμό σε τρία στάδια: το στάδιο της προσφοράς φόρου σε εργασία, προϊόντα και χρήματος δεν υπάρχει κατ' ανάγκη χρονική σειρά στα τρία διαφορετικά είδη φεουδαλισμού ενώ ρόλο στο ποιο υπερισχύει παίζουν και οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας.
