Θυλακίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Elanus (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Elanus (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 42:
== Ανακάλυψη και ταξινόμηση ==
[[File:Thylacine rock art at Ubirr.jpg|thumb|[[Ζωγραφική σπηλαίου]] η οποία απεικονίζει θυλακίνο, στο [[Ουμπίρρ]] (Ubirr), [[Εθνικό Πάρκο Κακαντού]], [[Αυστραλία]]]]
Έχουν ανακαλυφθεί πολυάριθμες αναπαραστάσεις -και εγχαράξεις σε βράχια- του θυλακίνου σε δείγματα παλαιολιθικής τέχνης τα οποία χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1000 π.Χ..<ref name="rockart">{{cite web|url=http://www.abc.net.au/science/news/ancient/AncientRepublish_1265476.htm|title=Rock art shows attempts to save thylacine|author=Salleh, Anna |publisher=ABC Science Online|date=15 December 2004| accessdate =21 November 2006}}</ref> Πετρόγλυφες απεικονίσεις τηςτου θυλακίνηςθυλακίνου υπάρχουν στην περιφέρεια [[Ντάμπιερ Ροκ Αρτ]] (''Dampier Rock Art'') της χερσονήσου [[ΜπάρραπΜπάραπ]] (''Burrup'') <nowiki/>στη δυτική [[Αυστραλία]].
 
Κατά την άφιξη των πρώτων Ευρωπαίων εξερευνητών τον 17ο αιώνα, το ζώο είχε ήδη εξαφανιστεί από την ηπειρωτική Αυστραλία, καιενώ είχε γίνει σπάνιο και στην [[Τασμανία]]. Είναι πιθανό πως οι Ευρωπαίοι το πρωτοσυνάντησαν το 1642 όταν ο [[Άμπελ Τάσμαν]] έφτασε στην Τασμανία -η οποία ονομάστηκε από το επώνυμο του-. Η εξερευνητική αποστολή που αποβιβάστηκε, ανέφερε πως είδε τα χνάρια άγριων ζώων με νύχια σαν τουτης τίγρητίγρης.<ref name="REMP">Rembrants. D. (1682) , (6), 179–86. Quoted in [[#Paddle|Paddle (2000)]], p. 3.</ref> Το 1772, ο [[Μαρκ Ζοσέφ Μαριόν ντουντυ Φρέσν]] (Marc-Joseph Marion du Fresne), έφτασε στη περιοχή με το πλοίο του, το Μασκαρίν''Μασκαρέν'' (''Mascarin'') ''και ανέφερε πως είδε έναμια ζώο«τιγρόγατα» ανάμεσα σε τίγρη και γάτα(sic).<ref name="ROTHP">Roth, H. L. (1891), London. Truslove and Shirley. [[#Paddle|Paddle (2000)]], p. 3.</ref> Δεν μπορεί όμως να υπάρξει απόλυτη ταυτοποίηση με τον θυλακίνο από την περιγραφή αυτή, μια και μπορεί να πρόκειται για τηντον [[δασύουροςστικτός τίγρηδασύουρος|δασύουροστικτό τίγρηδασύουρο]] (''Dasyurus maculatus''), ένα σαρκοβόρο μαρσιποφόρο σε μέγεθος γάτας το οποίο περιγράφεται με παρόμοιο τρόπο.
 
Η πρώτη αδιαμφισβήτη συνάντηση μετου τονθυλακίνου θυλακίνο καιμε τους Ευρωπαίους εξερευνητές, έγινε από τους Γάλλους στις 13 Μαΐου του 1792, όπως προκύπτει από τις σημειώσεις στο ημερολόγιο του φυσιοδίφη [[Ζακ Λαμπιγιαρντιέρ]] (Jacques Labillardière), στην εξερευνητήεξερευνητική αποστολή υπό τον γάλλο αξιωματικό [[ΝτεντρεκαστόΝτ' Αντρεκαστό]]. (D'Entrecasteaux). Το 1805, ο [[Γουίλλιαμ Πάτερσον]] ο οποίος ήταν ο υποδιοικητής της Τασμανίας, έστειλε μια λεπτομερήςλεπτομερή αναφορά προς έκδοση από την εφημερίδα [[Σίντνεϊ Γκαζέττ]] (''Sydney Gazette)''.<ref name="LTT1">[[#Paddle|Paddle (2000)]], p. 3.</ref>
 
[[File:Didelphis cynocephala and Didelphis ursina, 1808.jpg|upright|thumb|left|Ο [[Διάβολοςδιάβολος της Τασμανίας]] (κορυφή), και ο Θυλακίνοςθυλακίνος, είναιείχαν είδη ταξινομημέναταξινομηθεί ως [[Δίδελφυς]] (''Didelphis)'', από την αρχική περιγραφή του Χάρις, το 1808. Η σχετική απεικόνιση είναι η αρχαιότερη γνωστή μη ιθαγενής απεικόνιση του θυλακίνου. ]]
 
Η πρώτη επιστημονική περιγραφή έγινε από τον Αναπληρωτή Γενικό Επιθεωρητή της Τασμανίας, [[ Τζορτζ Χάρις|Τζώρτζ ΧάρριςΧάρις]] το 1808, πέντε χρόνια μετά την πρώτη εποίκηση του νησιού.<ref name=museum>{{cite web |url=http://www.museum.vic.gov.au/infosheets/10283.pdf |format=PDF |title=Information sheet: Thylacine ''Thylacinus cynocephalus'' |publisher=Victoria Museum |date=April 2005 | accessdate =21 November 2006|archiveurl = http://web.archive.org/web/20061109214310/http://www.museum.vic.gov.au/infosheets/10283.pdf |archivedate = 9 November 2006|deadurl=yes}}</ref><ref name="AFD">{{cite web |url=http://www.environment.gov.au/biodiversity/abrs/online-resources/fauna/afd/taxa/Thylacinus_cynocephalus |title=''Thylacinus cynocephalus'' (Harris, 1808) |date=9 October 2008 |work=Australian Faunal Directory |publisher=Australian Biological Resources Study}}</ref> Ο ΧάρριςΧάρις αρχικά ταξινόμησε τητον θυλακίνηθυλακίνο στο γένος [[ Δίδελφυς|Δίδελφυς]] (''Didelphis)'', το οποίο είχε οριστείδημιουργηθεί από τον [[Κάρολος Λινναίος|Λινναίο]] για τα αμερικανικά [[οπόσουμ]], περιγράφονταςπεριγράφοντάς τατον ως [[''Δίδελφυς κυνοκέφαλα]]η κυνοκέφαλος'' (''Didelphis cynocephala), ''«οπόσουμ με κεφαλή σκύλου».
 
Η διαπίστωση πως τα αυστραλιανά μαρσιποφόρα ήταν θεμελιωδώς διαφορετικά από τοτα -έως τότε- οικείαγνωστά θηλαστικά, οδήγησε στην καθιέρωση του σύγχρονου συστήματος ταξινόμησης, και το 1796, ο [[Ετιέν Ζοφρουά ντε Σεν Ιλέρ]] δημιούργησε το γένος [[Δασύουρος]] όπου και τοποθέτησε τον θυλακίνο το 1810. Για να αποσαφηνίσει την μείξη της ελληνικής και λατινικής ονοματολογίας, το όνομα του είδους αλλάχτηκε σε αυτό του ''κυνοκέφαλος'' (''cynocephalus)''. Το 1824, απέκτησε το δικό του [[γένος (βιολογία)|γένος]], ''Θυλακίνος'' (''Thylacinus)'', από τον [[ΚόενρααντΚούνρααντ Γιάκομπ Τέμμινκ]] (''Coenraad Jacob Temminck'').<ref name="LTT2">[[#Paddle|Paddle (2000)]], p. 5.</ref> Το κοινό του όνομα, θυλακίνος, προέρχεται απευθείας από το όνομα του γένους του, το οποίο ετυμολογικά προέρχεται από την ελληνική λέξη ''θύλακος'' (''thýlakos''), η οποία υποδηλώνει τον θύλακα των [[μαρσιποφόρα|μαρσιποφόρων]].<ref name="OED">{{cite book|title=The Concise Oxford Dictionary of English Etymology|editor=Hoad, T. F. |year=1986|location=Oxford|publisher=Oxford University Press|isbn = 978-0-19-863120-0}}</ref>{{Ref label|A|a|none}}
 
Αρκετές μελέτες, υποστηρίζουν πως ο θυλακίνος βρίσκεταιείναι ''βασικό'' στηφυλογενετικό βάσηtaxon της τάξης των [[Δασυουρόμορφα|ΔασυουρόμορφωνΔασυουρομόρφων]], και ο Διάβολος[[διάβολος της Τασμανίας]] είναι ο κοντινότερος συγγενής του. Παρόλα αυτά, έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό [[Τζένομ Ρισέρτς]] (''Genome Research) ''), τον Ιανουάριο του 2009, υποστηρίζει πως το [[νούμπατ]] (numbat) αποτελεί ταξινομικάφυλογενετικά πιο ''βασικό'' μέλοςtaxon από τον Διάβολοδιάβολο της Τασμανίας και είναι πιο στενά σχετιζόμενο με τον θυλακίνο.<ref name="GR1">{{cite journal |title=The mitochondrial genome sequence of the Tasmanian tiger (''Thylacinus cynocephalus'') |journal=Genome Res. |volume=19 |issue=2 |pages=213–20 |date=February 2009 |pmid=19139089 |pmc=2652203 |doi=10.1101/gr.082628.108}}</ref>
 
== Περιγραφή ==