Θείελπις Λευκίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gmallos (συζήτηση | συνεισφορές)
Αποκατάσταση ως προς το όνομα (ποιο το πραγματικό και ποιο το "ψευδώνυμο"
Γραμμή 1:
Ο '''Θείελπις Λευκίας''' (ο ίδιος το έγραφε και ως Θείελπης Λεφκίας, 25 Φεβρουαρίου 1898-21 Ιανουαρίου 1960<ref name=vgikan/>) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και ποιητής από τη [[Λέσβος|Λέσβο]], ο οποίος υπηρέτησε και ως [[εκλογική περιφέρεια Λέσβου|βουλευτής]] το 1936 και το 1950. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βρανάς Μπεγιάζης. Θεωρείται ένας από τους εκπροσώπους της "Λεσβιακής Άνοιξης", στους οποίους ανήκει και ο [[Στρατής Μυριβήλης]], με τον οποίο ήσαν συνεργάτες σε εφημερίδες<ref name=vgikan>[http://www.emprosnet.gr/article/33532-vgikan-apo-tin-afaneia Βγήκαν από την "αφάνεια"], emprosnet.gr, ανάκτηση 26-8-2013</ref>.
 
== Δημοσιογραφία και λογοτεχνία==
Ήταν γιος γιατρού, του αρχαιολάτρη Προκ.Προκόπη Μπεγιάζη που όταν ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει άλλαξε το όνομά του σε Λευκίας (μπεγιάζ στα τούρκικα είναι το άσπρο, δηλ. εξελλήνισε το όνομά του). Ο Θείελπης που ήταν δημοτικιστής, πήρε σαν ψευδώνυμο το αρχικό επώνυμο του πατέρα του ενώ και το όνομά του το έκανε Βρανάς. Πάντως στους επίσημους καταλόγους ήταν γραμμένος ως "Θείελπης Λευκίας" και μ' αυτό το όνομα εκλέχτηκε βουλευτής. Εργάστηκε σε οικονομικές υπηρεσίες και ασχολήθηκε επίσης με τη δημοσιογραφία. Ήταν εκδότης της εφημερίδας "Ταχυδρόμος", μαζί με το Μυριβήλη<ref>[http://www.dimokratis.gr/index.php?id=13218&view_option=subject&year=10 Αθησαύριστος «ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ»], 24-3-2010, ανάκτηση 26-8-2013.</ref>.
 
Ο ίδιος έγραφε στη [[δημοτική γλώσσα]]. Ο Βρανάς Μπεγιάζης έγραψε ποιήματα, από τα οποία το πιο γνωστό είναι η "Βαγγελιώ"<ref>[http://www.delfini1922.gr/imerologia_2010.php Σύλλογος Μικρασιατών Σκάλας Λέσβου Ημερολόγιο 2010: Λογοτεχνικό ταξίδι στη Λέσβο του χθες]</ref>. Στη λογοτεχνία, εκτός από το Λεφκίας εμφανίζεται και με το ψευδώνυμο "Γ. Μοριάς"<ref>Κυριάκος Ντελόπουλος, Νεοελληνικά φιλολογικά ψευδώνυμα:1800-1981, Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο 1983, σελ. 221.</ref>.