Ναύλωση πλοίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ναύλωση''', (chartering) αποτελεί διμερή [[σύμβαση]], δηλαδή συμφωνία δύο μερών κατά την οποία ο ένας των συμβαλλομένων καλούμενος ''[[εκναυλωτής]]'', (που μπορεί να είναι στις θαλάσσιες μεταφορές ο [[πλοιοκτήτης]] ή διαχειριστής [[εφοπλιστής]] ή αντιπρόσωπος αυτών π.χ. [[ναυτικός πράκτορας]]), αναλαμβάνει την υποχρέωση να διαθέσηδιαθέσει στον έτερο συμβαλλόμενο που λέγεται ''[[ναυλωτής]]'' ή ''[[φορτωτής]]'', συγκεκριμένο [[πλοίο]], ολόκληρο ή μέρος αυτού, (της μεταφορικής του ικανότητας), για την πραγματοποίηση [[μεταφορά|θαλάσσιας μεταφοράς]], ή και ακόμα αναλαμβάνει την υποχρέωση να μεταφέρει επί συγκεκριμένου χρόνου, (χρονική περίοδο), πρόσωπα ([[επιβάτης|επιβάτες]]) ή [[εμπορεύματα]], εισπράττοντας για την υποχρέωση αυτή χρηματική συνήθως αμοιβή που λέγεται [[ναύλος]]. Η συγκεκριμένη αυτή συμφωνία που εκδηλώνεται με τη [[σύμβαση ναύλωσης]] που λέγεται και [[ναυλοσύμφωνο]] για να είναι νόμιμη θα πρέπει απαραίτητα να έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά της [[δικαιοπραξία]]ς, τόσο του τόπου φόρτωσης όσο και του τόπου παράδοσης (αν είναι άλλη Χώρα).