|
Ο '''Δημήτρης Κολλάτος''' είναι κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης και συγγραφέας. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το [[1956]],
ενώ ήταν ακόμη μαθητής στο λύκειο και ήταν ο πρώτος που ανέβασε [[avant-garde]] θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα{{Εκκρεμεί παραπομπή}} ([[''Ιονέσκο'']], [[''Μπέκετ'']],
[[''Πίντερ'']]) κατά την περίοδο [[1960]]-[[1962]] με το πειραματικό θέατρο Τσέπης, του οποίου υπήρξε και ιδρυτής.
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην [[Ελλάδα]], έζησε στη [[Γαλλία]], όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές και έκανε δυο κινηματογραφικά φιλμ.
=== Βιογραφικό και σταδιοδρομία ===
Επέστρεψε στην Ελλάδα το [[1975]], ανεβάζοντας μια σειρά έργων που δημιούργησαν σάλο και συνέχισε να ανεβάζει έργα και να γράφει βιβλία.
Γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1937
Στην τηλεόραση είχε για ένα χρόνο εκπομπή με το όνομα: "Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία".
Ο Κολλάτος πλήρωσε και πληρώνει ακριβά το κόστος της πρωτοπορίας του{{Εκκρεμεί παραπομπή}}. Ως καλλιτέχνης, συνέδεσε συνειδητά τ΄όνομά του, κατ΄εξοχήν και περίπου κατ΄αποκλειστικότητα με δυο θέματα στην Ελλάδα:
Τον ''πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό'' και την ''μόνιμη λογοκρισία''.
Δεν υπάρχει σκηνοθέτης περισσότερο αποκλεισμένος από το ΄Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τα ΜΜΕ και τον τύπο προβολής από τον Κολλάτο.{{Εκκρεμεί παραπομπή}}
Τα κινηματογραφικά του έργα , άν και άκρως ενδιαφέροντα ''αόρατοι''μηχανισμοί δεν τ΄άφησαν ποτέ να προβληθούν στις ελληνικές αίθουσες πλην ελαχίστων περιπτώσεων.{{Εκκρεμεί παραπομπή}}
Τα θεατρικά του ήταν πάντα εστία λογοκρισίας και αναστάτωσης των΄΄ καθώς πρέπει κυκλωμάτων΄΄ με αποτέλεσμα ή ν΄απαγορευτούν ή να αναγκάσουν τον Κολλάτο
να τα κατεβάσει επειδή δεν δεχόταν την λογοκρισία.{{Εκκρεμεί παραπομπή}} Κι όλ΄αυτά όχι κατά την διάρκεια της Χούντας αλλά στην αποκαλούμενη ''μεταπολίτευση ΄΄ που ακολούθησε.
Ο κοινωνικός του ακτιβισμός αναδεικνύεται στο θέμα του αυτισμού.Ο Κολλάτος ήταν ο πρώτος που έκανε,ευρέως τουλάχιστον,γνωστό τον αυτισμό στην Ελλάδα,
εξ αιτίας του δεύτερου γιου του. Δεν δίστασε να μεταφέρει την αγωνία και το δράμα ενός γονιού με αυτιστικό παιδί στον ελληνικό κινηματογράφο
επανειλημμένως (''η Ζωή με τον Άλκη'',''Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα'').
Η ειλικρίνειά του εμπρός και πίσω από την κάμερα τον κατέστησαν ιδιαίτερα αγαπητό στον κόσμο και ιδιαίτατα απεχθή στο κατεστημένο που λίγες ευκαιρίες έχασε να μην το ''καταδώσει'' όπως ήταν και είναι.{{Εκκρεμεί παραπομπή}}
Μπορεί να θεωρηθεί ο πλέον δημοφιλής διανοούμενος ταυτόχρονα τών λαϊκών στρωμάτων αλλά και των αστικών με την καθαρή σκέψη.{{Εκκρεμεί παραπομπή}} Το απέδειξε και η υποστήριξη που δέχτηκε το 1989 όπου παρα τρίχα να έβγαινε ευρωβουλευτής χωρίς καμιά απολύτως στήριξη και πατρονάρισμα.
Το 2011 εγκαινίασε με εξαιρετική επιτυχία μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης,δημιουργώντας την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα.
== Φιλμογραφία ==
Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο
1962 ΑΘΗΝΑ Χ-Ψ-Ξ, [[ταινία μικρού μήκους|μικρού μήκους]] Βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους
Το 1959-1960 ίδρυσε το πειραματικό θέατρο Τσέπης ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη "Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο, το "Τέλος του παιχνιδιού" του Σάμιουελ Μπέκετ και το "Δωμάτιο" του Χάρολντ Πίντερ.
1964 ΕΛΙΕΣ μικρού μήκους Βραβείο καλύτερης ταινίας,Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Το 1961 στο Παρίσι ανέβασε την "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Ευρυπίδη στο Centre culturel (στις 07-10-1961) Πρωταγωνιστές: Arlette Baumann, Roger Jandly, Nicolas Ruffieux,M.-F. Bonte, F. Guiman. Το γαλλικό περιοδικό "L'Express" χαρακτήρισε την παράσταση "μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο".
Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ,μικρού μήκους
Η Αρλέτ Μπωμάν έγινε η πρώτη του σύζυγος, από την οποία απέκτησε δύο γυιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε σε όλες τις ταινίες του.
1966 Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Βραβείο καλύτερης ταινίας,σεναρίου, μουσικής,Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (στο Παρίσι 1967-1975)
Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, "Αθήνα Χι Ψι Ξι", που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους "Ελιές" το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε.
ΣΥΜΠΟΣΙΟ, μεγάλου μήκους
Το 1966 ο "Θάνατος του Αλέξανδρου", στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε επιτέλους να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια. Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πεί: ''«Η σημαντικωτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης,''αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν
της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου 'Ο Θάνατος του
Αλέξανδρου'. Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ. Ο Δημήτρης Κολλάτος είναι ο πρώτος Δραματουργός του ελληνικού κινηματογράφου»''<ref>{{Cite web|url = http://diskoryxeion.blogspot.gr/2012/10/blog-post_18.html|title = Δισκορυχείον}}</ref>. ''
Η ΓΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΖΙΣΚΑΡ,μεγάλου μήκους
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το "Θέατρο της Τέχνης" (Théatre de l'Art) στο ίδιο κτίριο του Σατλέ, στο Παρίσι. Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain και το θεατρικό έργο του "Γυναίκα του Σωκράτη" , ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που ανέβασα στο θέατρο Τέχνης. Η πρεμιέρα έγινε στις 22-12-1973, Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς, και παρουσιάστηκε στο θέατρο των εθνών στις Βρυξέλλες και επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1975 και το Σεπτέμβριο του 1976.
1980 ΣΤΡΟΦΗ ΔΕΞΙΑ,μεγάλου μήκους
Γύρισε επίσης την ταινία Συμπόσιο (1972), με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία.
ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ,μεγάλου μήκους
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως έχουν ως στόχο την πρόκληση (όπως τα "Σόδομα και Γόμορρα" με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο) ή έστω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την τέχνη, όπως οι "Οι εφοπλιστές", Άγιος Πρεβέζης που έγινε και ταινία (1982) . Το λεγόμενο "θέατρο καταγγελίας".
1981 ΑΓΙΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ, μεγάλου μήκους
Κέρδισε ωστόσο τις συμπάθειες με τη μαχητική του στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με το γιό του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά.
1988 Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΚΗ, 35mm, έγχρωμη, 83 Τιμητική Διάκριση στον Αλέξανδρο Κολλάτο για την ηθοποιία του
Στην αυτοβιογραφική ταινία "Ζωή με τον Άλκη" (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιός, Αλέξανδρος Κολλάτος, που έκτοτε έγινε ηθοποιός.
ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ
Άλλη μια ταινία, "Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα" (1993), μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την αυτοκτονία της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν.
2001 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΑΪΣΕ 35mm, έγχρωμη, Dolby Stereo, 110'
Στο "Αλέξανδρος και Αϊσέ" (1998), πάλι με πρωταγωνιστή τον γιό του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία. Ενώ η "Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ" (2009), επιστρέφει πάλι στο θέμα της θρησκείας και το ρόλο της εκκλησίας.
==Πηγή==
Στη Γαλλία το 1977 γύρισε τη μεσαίου μήκους "Η Γαλλία του Ζισκάρ", μια κριτική ματιά στη Γαλλία της δεκαετίας του '70<ref>{{Cite web|url = http://www.citwf.com/film122141.htm|title = La France de Giscard}}</ref>.
*[http://www.gfc.gr Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου]
Ιστοσελίδα : [http://www.dkollatos.gr www.dkollatos.gr]
Στην τηλεόραση είχε για ένα χρόνο δική του εκπομπή με τίτλο: "Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία".
==Εξωτερικές συνδέσεις==
===Αρχειο ΕΡΤ===
* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος=Έναρξη της δίκης του σκηνοθέτη και συγγραφέα ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΛΛΑΤΟΥ για το θεατρικό έργο «Ο Άγιος Πρεβέζης», που ανέβηκε στο θέατρο «Σμαρούλα»,|αριθμός=0000021341}}
Το 1989 και ξανά το 2013 έθεσε υποψηφιότητα ως ευρωβουλευτής.
Το 2011 δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει διάφορα "χάπενινγκ" διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κτλ.
{{DEFAULTSORT:Κολλατος Δημητρης}}
Το 2014 γύρισε την ταινία Διόνυσος, με θέμα την Ελλάδα της κρίσης<ref>{{Cite web|url = http://www.toxwni.gr/ellada/item/29171-i-ekdikisi-tou-dionysou-i-nea-tainia-tou-dimitri-kollatou|title = Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ: Η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης!}}</ref> που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
{{Σκηνοθέτης-επέκταση}}
Σε συνέντευξή του στις 25/11/2014 δήλωσε χαρακτηριστικά "Η Τέχνη είναι σκάνδαλο! Θα πρέπει ν’ ανησυχεί τον πολίτη, ενώ η επιστήμη να τον καθησυχάζει. Σήμερα, δυστυχώς, η Τέχνη κοιμίζει το θεατή
<nowiki> </nowiki>και η επιστήμη τον ανησυχεί!"<ref>{{Cite web|url = http://www.thessalonikicityguide.gr/?MDL=pages&SiteID=4904|title = Συνέντευξη στην Εύα Μαρά, 25/11/2014}}</ref>
=== Θεατρικές σκηνοθεσίες ===
1959-1962 Αθήνα με το πειραματικό θέατρο Τσέπης
* Φαλακρή τραγουδίστρια" του Ιονέσκο
* Τέλος του παιχνιδιού" του Σάμιουελ Μπέκετ (Μαριέττα Ριάλδη, Μάκης Καβουριάρης, Γιώργος Σαλπιγγίδης, Θέμης Ζερβός)
* Δωμάτιο" του Χάρολντ Πίντερ
* Ιφιγένεια εν Ταύροις
Παρίσι
* 1961 Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευρυπίδη (Centre culturel 07-10-1961)
* 1967-1968 Dialogues des courtisanes (Comédie de Paris)
* 1973, 1975,1976 La femme de Socrate (Théâtre d'Art)
* 1973-1974 Philippe Pétain (Théâtre d'Art)
* 1975 Le Dernier Empereur (Théâtre d'Art)
* 1976 Bonsoir Monsieur Tchekhov (Théâtre 347 Théâtre d'Art)
* 1976 Voyage avec la drogue et la mort (Théâtre d'Art)
* L'Amant arabe (Théâtre d'Art)
* Une Histoire d'Amour sous la Ve République
Αθήνα
* Ένας Έλληνας σήμερα
* Η ψυχή του αββά
* 1980 Άγιος Πρεβέζης (θίασος Πέτρου Φυσσούν)
* 1985 Σόδομα και Γόμορα’’ του Ντε Σαντ<ref>{{Cite web|url = http://www.takisloukatos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=104&Itemid=60|title = Ιστοσελίδα Τάκη Λουκάτου}}</ref>
* 1986 TV του Κολλάτου
* Το ελληνικό παραμύθι (Η Ελλάδα του Γιωργάκη) Σάτιρα του Δημήτρη Κολλάτου. Ερμηνεύουν: Δ. Κολλάτος, Σπ. Φωκάς, Αλ. Τομαζάνη, Π. Νικολαΐδης. Σκην.: Τ. Ζωγράφος. Μουσ.: Αλ. Παπαδημητρίου<ref>{{Cite web|url = http://www.athinorama.gr/theatre/performanceratings.aspx?id=10003365|title = Αθηνόραμα}}</ref>.
=== Κινηματογράφος ===
* 1962 Αθήνα Χι Ψι Ξι (μικρού μήκους, 11 λεπτά)
* 1964 Ελιές (μικρού μήκους, 24 λεπτά)
* 1966 "Θάνατος του Αλέξανδρου"
* 1972 - 1975 Συμπόσιο
* 1977 Η Γαλλία του Ζισκάρ
* 1978 -80 Νίκος Μερτής - στροφή δεξιά
* 1980-81 Ψάχνοντας για την Πηνελόπη
* 1981-82 Άγιος Πρεβέζης
* 1988 Ζωή με τον Άλκη
* 1993 Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έδωσα
* 2001 Αλέξανδρος και Αϊσέ
* 2006 Η ψυχή του αββά
* 2007 Θυμάμαι (ντοκυμανταίρ)
* 2009 Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ
* 2014 Το χωνί - Η Εκδίκηση του Διόνυσου
=== Βιβλία ===
* 1956 Δέκα ερωτικά ποιήματα
* 1964, ανατ. 1978 Οι ελιές (διηγήματα), Βιβλιοπωλείον της Εστίας
* 1971 Δέκα ερωτικά ποιήματα εμπνευσμένα από τη Σαπφώ
* 1972 Καπετάν Αντώνης: ο τελευταίος των Ελλήνων (μυθιστόρημα), Εκδόσεις Γκοβόστη
* 1975 Η γυναίκα του Σωκράτη (θεατρικό έργο), Πλειάς
* 1986 Η ζωή με τον Άλκη
* 1980 Ψάχνοντας την Πηνελόπη (διήγημα)
* Η Γαλλία του Ζισκάρ (διηγήματα)
<nowiki> </nowiki>
* Αυτό το παιδί είναι μόνο του: επιλογή κειμένων για τον πρώιμο νηπιακό αυτισμό (μελέτη)
* Η ζωή με τον Άλκη (θεατρικό έργο)
* 2002 Η γυναίκα του Σωκράτη (θεατρικό έργο),επανέκδοση Πελασγός
* 2006 Οι ελιές (επανέκδοση) Εκδόσεις Καστανιώτη
=== Πηγές ===
* [[:fr:Dimítris_Kollátos|Γαλλική Βικιπαίδεια]]
* [[imdbname:0464166|ΙΜDB]]
* [http://www.gfc.gr/index.php?option=com_wrapper&Itemid=154&lang=en Κέντρο Ελληνικού Κινηματογράφου]
* [http://www.ishow.gr/person.asp?guid=2C17A9D6-F2DE-4EFF-B53F-35D2FFA4D23B βιογραφικό στο i-show]
* [http://www.protoporia.gr/author_info.php?authors_id=906972 Πρωτοπορία]
* Peter Cowie World Filmography
* Vrasidas Karalis, A History of Greek Cinema (2012)
* [http://www.exostispress.gr/Article/dimitris-kollatos--i-ellada-se-pligonei-sinexeia-0 Συνέντευξη στον "Εξώστη"]
=== Παραπομπές ===
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες]]
[[Κατηγορία:Έλληνες σκηνοθέτες θεάτρου]]
| 