Οξεία μυελογενής λευχαιμία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Petef (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 250:
 
===Άλλοι Προγνωστικοί Παράγοντες===
Σε κάποιες μελέτες, σε ηλικίες μεγαλύτερες των 60 ετών, τα επίπεδα [[Γαλακτική αφυδρογονάση|γαλακτικής αφυδρογονάσης]] επίσης σχετίζονταν με άσχημα αποτελέσματα.<ref>{{cite journal |author=Haferlach T |title=Morphologic dysplasia in de novo acute myeloid leukemia (AML) is related to unfavorable cytogenetics but has no independent prognostic relevance under the conditions of intensive induction therapy: results of a multiparameter analysis from the German AML Cooperative Group studies |journal=J. Clin. Oncol. |volume=21 |issue=2 |pages=256–65 |year=2003 |pmid=12525517 |url=http://jco.ascopubs.org/cgi/content/full/21/2/256 |doi=10.1200/JCO.2003.08.005 |author-separator=, |author2=Schoch C |author3=Löffler H |display-authors=3 |last4=Gassmann |first4=W |last5=Kern |first5=W |last6=Schnittger |first6=S |last7=Fonatsch |first7=C |last8=Ludwig |first8=WD |last9=Wuchter |first9=C}}</ref> Όπως και στις περισσότερες μορφές καρκίνου η κατάσταση απόδοσης (δηλαδή, η γενική φυσική κατάσταση, και τα επίπεδα δραστηριότητας του ασθενήασθενούς) παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόγνωση.
 
Οι εσωτερικοί αναδιπλασιασμοί της ακολουθίας ''[[FLT3]]'', επίσης συμβάλουν στην κακή πρόγνωση της Ο.Μ.Λ.<ref>{{cite journal |author=Schnittger S, Schoch C, Dugas M, Kern W, Staib P, Wuchter C, Löffler H, Sauerland C, Serve H, Büchner T, Haferlach T, Hiddemann W |title=Analysis of FLT3 length mutations in 1003 patients with acute myeloid leukemia: correlation to cytogenetics, FAB subtype, and prognosis in the AMLCG study and usefulness as a marker for the detection of minimal residual disease |journal=Blood |volume=100 |issue=1 |pages=59–66 |year=2002 |pmid=12070009|url=http://bloodjournal.hematologylibrary.org/cgi/content/full/100/1/59 |doi=10.1182/blood.V100.1.59}}</ref> Η θεραπεία αυτών των ασθενών με πιο επιθετικές μεθόδους, όπως η μεταμόσχευση αρχέγονων κυττάρων στην πρώτη ύφεση, δεν αποδείχθηκε να ενισχύει την μακροπρόθεσμη επιβίωσή τους. Συνεπώς αυτό το προγνωστικό χαρακτηριστικό έχει αβέβαιη κλινική σημασία αυτή τη στιγμή.<ref>{{cite journal |author=Gale RE |title=No evidence that FLT3 status should be considered as an indicator for transplantation in acute myeloid leukemia (AML): an analysis of 1135 patients, excluding acute promyelocytic leukemia, from the UK MRC AML10 and 12 trials |journal=Blood |volume=106 |issue=10 |pages=3658–65 |year=2005 |pmid=16076872 |doi=10.1182/blood-2005-03-1323| url=http://bloodjournal.hematologylibrary.org/cgi/content/full/106/10/3658 |author-separator=, |author2=Hills R |author3=Kottaridis PD |display-authors=3 |last4=Srirangan |first4=S |last5=Wheatley |first5=K |last6=Burnett |first6=AK |last7=Linch |first7=DC}}</ref> ITDs of [[FLT3]] may be associated with [[leukostasis]].<ref name="pmid17942876">{{cite journal |author=Thornton KA, Levis M |title=Images in clinical medicine. FLT3 Mutation and acute myelogenous leukemia with leukostasis |journal=N. Engl. J. Med. |volume=357 |issue=16 |pages=1639 |year=2007 |pmid=17942876 |doi=10.1056/NEJMicm064764}}</ref>
Γραμμή 270:
==Ιστορικό==
[[Αρχείο:Alfred Velpeau 01.JPG|right|thumb|Alfred Velpeau]]
Η πρώτη δημοσιευμένη περιγραφή ενός περιστατικού λευχαιμίας στην ιατρική λογοτεχνία, έγινε το 1827, όταν ο Γάλλος φυσιολόγος [[Alfred-Armand-Louis-Marie Velpeau]] περιέγραψε έναν εξηντατριάχρονο ανθοπώλη, ο οποίος ανέπτυξε μια ασθένεια, που χαρακτηριζόταν από αδυναμία, πυρετό, [[νεφρολιθίαση|πέτρες στα νεφρά]] και σημαντική [[ηπατοσπληνομεγαλία|διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας]]. Ο Volpeau περιέγραψε την συνοχή του αίματος του ασθενήασθενούς "σαν χυλό" και πρότεινε ότι η εμφάνιση του αίματος οφειλόταν στην ύπαρξη λευκών αιμοσφαιρίων.<ref>Hoffman ''et al.'' 2005, pg 1071</ref> Το 1845 μια σειρά ασθενών, οι οποίοι πέθαναν, με διογκωμένες σπλήνες και και μεταβολές "στο χρώμα και στην συνοχή του αίματος" παρατηρήθηκε από τον [[pathologist|παθολόγο]] J.H. Bennett. Χρησιμοποίησε τον όρο "λευκοκυτταραιμία" για να περιγράψει την παθολογική αυτή κατάσταση.<ref>{{cite journal|author=Bennett JH| title=Two cases of hypertrophy of the spleen and liver, in which death took place from suppuration of blood |journal=Edinburgh Med Surg J| year=1845| volume=64| pages=413}}</ref>
 
Ο όρος "λευχαιμία" επινοήθηκε από τον [[Rudolf Virchow]], ονομαστό Γερμανό [[παθολογία|παθολόγο]], το 1856. Ως πρωτοπόρος στην χρήση του [[μικροσκόπιο|οπτικού μικροσκοπίου]], ο Virchow ήταν ο πρώτος που περιέγραψε το ασυνήθιστα μεγάλο πλήθος λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα, σε ασθενείς με το κλινικό σύνδρομο που περιέγραψαν οι Velpau και Bennett. Καθώς ο Virchow ήταν αβέβαιος για την [[αιτιολογία]] του μεγάλου αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων στο αίμα, χρησιμοποίησε τον καθαρά περιγραφικό όρο "λευχαιμία" (Ελληνικά: λευκό αίμα) για να αναφερθεί στην κατάσταση αυτή.<ref>{{cite book |last= Virchow|first=R|editor=Virchow R|title=Gesammelte Abhandlungen zur Wissenschaftlichen Medizin|year=1856 |publisher=Meidinger| location=Frankfurt |language=German |chapter=Die Leukämie|page=190}}</ref>