116
επεξεργασίες
μ |
μ |
||
H '''Ομοιοπαθητική''', από τις λέξεις ''όμοιον'' και ''πάθος'', είναι μια μέθοδος [[εναλλακτική ιατρική|εναλλακτικής ιατρικής]] που επινοήθηκε το 1796 από τον [[Σάμουελ Χάνεμαν]] (Samuel Hahnemann), με βάση το αξίωμα πως «τα όμοια θεραπεύονται με τα όμοια» (''similia similibus curantur''), σύμφωνα με το οποίο η θεραπεία μιας ασθένειας μπορεί να επιτευχθεί με χρήση φαρμακευτικών ουσιών που είναι ικανές να προκαλέσουν τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας, όταν χορηγηθούν σε έναν υγιή οργανισμό.<ref name="Hahnemann"/> Η oμοιοπαθητική θεωρείται [[ψευδοεπιστήμη]],<ref name=Tuomela/><ref name=Smith2012/><ref name=Baran2014/> ενώ έχει βρεθεί πως η επίδραση των φαρμάκων της δεν είναι πιο αποτελεσματική από την επίδραση των [[εικονικό φάρμακο|εικονικών φαρμάκων]] (''placebo'').<ref name=pmid12492603/><ref name="shang"/><ref name=inquiry_4504/>
Ο Χάνεμαν πίστευε πως η υποκείμενη αιτία των ασθενειών ήταν τα φαινόμενα που εκείνος αποκαλούσε «μιάσματα», τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν με ομοιοπαθητικά φάρμακα. Για την παρασκευή των φαρμάκων αυτών γίνεται σταδιακή αραίωση μιας δραστικής ουσίας σε οινόπνευμα ή απεσταγμένο νερό, την οποία ακολουθεί βίαη κρούση πάνω σε ένα ελαστικό σώμα.<ref name="Organon_6th_128"/> Η αραίωση συνήθως συνεχίζεται ακόμα και όταν πλέον δεν απομένει ούτε ένα μόριο της αρχικής ουσίας.<ref name="Dynamization and Dilution">{{citation |contribution=Dynamization and Dilution |title=Complementary and Alternative Medicine |publisher=[[Creighton University]] Department of Pharmacology |url=http://altmed.creighton.edu/Homeopathy/philosophy/dilution.htm |archiveurl=https://web.archive.org/web/20020826082134/http://altmed.creighton.edu/Homeopathy/philosophy/dilution.htm |archivedate=2002-08-26 |deadurl=yes |accessdate=2009-03-24}}</ref><!-- Also: <ref name=SmithHM /><ref name="homsim" /> --> Οι Ομοιοπαθητικοί επιλέγουν φάρμακα συμβουλευόμενοι καταλόγους, γνωστοί και ως «ευρετηριολόγια» (αγγλ. repertory), με βάση μια διάγνωση που λαμβάνει υπόψη τα συμπτώματα του
Οι βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής, όπως διατυπώθηκαν από τον Χάνεμαν, αναφέρονται συχνά ως «Κλασική Ομοιοπαθητική», στα πλαίσια της οποίας ο ασθενής λαμβάνει ένα μόνο φάρμακο, και δίδεται ικανός χρόνος στον οργανισμό του ασθενούς να ανταποκριθεί. Υπό τον όρο «ομοιοπαθητική» συμπεριλαμβάνονται και άλλοι τρόποι εφαρμογής των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, όπως για παράδειγμα η Ισοπαθητική, η Πλουραλιστική ομοιοπαθητική, η Πολυφαρμακία, κ.α. Σήμερα η ομοιοπαθητική ως διακριτό σύστημα ιατρικής αναγνωρίζεται από τον νόμο στο [[Βέλγιο]] (1999), τη [[Βουλγαρία]] (2005), τη [[Γερμανία]] (1998), την [[Ουγγαρία]] (1997), τη [[Λιθουανία]] (1997), την [[Πορτογαλία]] (2003), τη [[Ρουμανία]] (1981), τη [[Σλοβενία]] (2007) και το [[Ηνωμένο Βασίλειο]] (1950), σε ό,τι αφορά στην [[Ε.Ε.]]<ref>{{cite news|url=http://www.homeopathyeurope.org/regulatory-status|title=The current regulatory status of homeopathic medicine in Europe|publisher=European Committee for Homeopathy|accessdate=17 August 2014}}</ref>.
|publisher =Society of Homeopaths
|issn =0263-3256
}}</ref> Σήμερα, πάνω από 3000 διαφορετικά φάρμακα χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική σε καθημερινή βάση.{{Citation needed|date=January 2010}} Επιπλέον, ορισμένοι ομοιοπαθητικοί χρησιμοποιούν τεχνικές που οι συνάδελφοί τους θεωρούν αμφισβητήσιμες. Αυτές περιλαμβάνουν "χάρτινα φάρμακα", όπου η ουσία και η αραίωση σημειώνονται σε κομμάτια χαρτιού τα οποία είτε καρφιτσώνονται στα ρούχα του
{{citation
|url =http://www.askdrshah.com/images/lancet.pdf
|accessdate =2011-05-26
|author =Stephen Barrett, M.D.
}}</ref> Ο Χάνεμαν προωθούσε τη χρήση ουσιών που προκαλούσαν συμπτώματα όμοια με αυτά της αρρώστιας από την οποία έπασχε ο ασθενής, όμως ανακάλυψε πως οι μη αραιωμένες δόσεις επιδείνωναν τα συμπτώματα και την κατάσταση του
{{citation
|author= Kayne SB
[[File:Rep1.JPG|thumb|Ομοιοπαθητικό ευρετηριολόγιο του Τζέϊμς Τάϊλερ Κεντ]]
Η ομοιοπαθητική θεραπεία συνήθως ξεκινάει από μια λεπτομερή εξέταση του ιατρικού ιστορικού του
{{citation
|url=http://findarticles.com/p/articles/mi_m1370/is_n10_v30/ai_18979004/
}}</ref>
Με βάση αυτά τα συμπτώματα, ο ομοιοπαθητικός επιλέγει τον τρόπο περιποίησης του
Το πρώτο συμπτωματικό ευρετήριο των ομοιοπαθητικών ''materia medica'' είχε γραφτεί από τον Χάνεμαν. Αργότερα, ένας από τους μαθητές του, ο Κλέμενς βον Μπονινγκάουσεν (Clemens Maria Franz von Bönninghausen), δημιούργησε το ''Θεραπευτικό Βιβλίο Τσέπης'' (Therapeutic Pocket Book), άλλο ένα ομοιοπαθητικό ευρετηριολόγιο.<ref>
}}</ref> Με τον καιρό, τέτοια ευρετηριολόγια γίνονταν όλο και πιο μεγάλα, και περιλάμβαναν περισσότερες λεπτομέρειες.
Ο τρόπος προσέγγισης της κάθε θεραπείας από τους ομοιοπαθητικούς ποικίλλει. Η "κλασική ομοιοπαθητική" συνήθως περιλαμβάνει λεπτομερείς εξετάσεις του ιστορικού του
===Χάπια===
{{quote|Κατά την άποψή μας, οι συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις οριστικά δείχνουν πως τα ομοιοπαθητικά προϊόντα δεν λειτουργούν πιο αποτελεσματικά από τα εικονικά φάρμακα. Η Κυβέρνηση συμφωνεί με τη δική μας ερμηνεία των αποδείξεων.<ref name=inquiry_4504>{{Citation |last= |first= |date=22 February 2010 |title=Evidence Check 2: Homeopathy - Science and Technology Committee |publisher=[[House of Commons of the United Kingdom|British House of Commons]] Science and Technology Committee |url=http://www.publications.parliament.uk/pa/cm200910/cmselect/cmsctech/45/4504.htm |accessdate=2014-04-05 }}</ref>}}
{{quote|Κατά την άποψη της Επιτροπής, η ομοιοπαθητική είναι ένα είδος θεραπείας με εικονικά φάρμακα και η Κυβέρνηση θα πρέπει να έχει μια πολιτική χορήγησης εικονικών φαρμάκων. Η Κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να πάρει θέση όσον αφορά την ορθότητα και ηθική της χορήγησης εικονικών φαρμάκων στους ασθενείς, η οποία συνήθως βασίζεται σε κάποιο βαθμό παραπλάνησης του
Πέρα από τα ηθικά ζητήματα και την ακεραιότητα της σχέσης γιατρού-ασθενή, η αποκλειστική χορήγηση των εικονικών φαρμάκων είναι κακή ιατρική πρακτική. Η επίδρασή τους είναι αναξιόπιστη και απρόβλεπτη και δεν μπορεί να διαμορφώσει την αποκλειστική βάση καμιάς θεραπείας του NHS.<ref name=inquiry_cfm/>}}
Η Επιτροπή επίσης συμπέρανε – επειδή η διαθέσιμη επιστημονική βιβλιογραφία δεν ανέδειξε σοβαρές αποδείξεις για την αποτελεσματικότητά της – πως δεν δικαιολογείται η διεξαγωγή πρόσθετων κλινικών δοκιμών της ομοιοπαθητικής.
Κατά την άποψη της Επιτροπής, η ομοιοπαθητική είναι ένα είδος θεραπείας με εικονικά φάρμακα και η Κυβέρνηση θα πρέπει να έχει μια πολιτική χορήγησης εικονικών φαρμάκων. Η Κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμη να πάρει θέση όσον αφορά την ορθότητα και ηθική της χορήγησης εικονικών φαρμάκων στους ασθενείς, η οποία συνήθως βασίζεται σε κάποιο βαθμό παραπλάνησης του
Πέρα από τα ηθικά ζητήματα και την ακεραιότητα της σχέσης γιατρού-ασθενή, η αποκλειστική χορήγηση των εικονικών φαρμάκων είναι κακή ιατρική πρακτική. Η επίδρασή τους είναι αναξιόπιστη και απρόβλεπτη και δεν μπορεί να διαμορφώσει την αποκλειστική βάση καμιάς θεραπείας του NHS.<ref name=inquiry_cfm/>}}
|
επεξεργασίες