Νίκος Καββαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 23:
Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις [[11 Ιανουαρίου]] [[1910]] στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του [[Χαρμπίν]] στη [[Μαντζουρία]], από γονείς [[Κεφαλονιά|Κεφαλονίτες]], το Χαρίλαο Καββαδία και τη Δωροθέα Αγγελάτου της γνωστής οικογένειας εφοπλιστών της Κεφαλονιάς. Σ’ αυτή τη μικρή [[Ρωσία|Ρωσική]] πόλη, γεννιούνται και άλλα δυο παιδιά: η Τζένια (Ευγενία) κι ο Μήκιας (Δημήτρης). Ο πατέρας Χαρίλαος Καββαδίας διατηρούσε γραφείο γενικού εμπορίου διακινώντας μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων με κύριο πελάτη τον τσαρικό στρατό.
Το [[1914]], με το ξέσπασμα του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], η οικογένεια έρχεται στην [[Ελλάδα]] κι εγκαθίσταται στο [[Αργοστόλι]], ενώ ο πατέρας επιστρέφει στις επιχειρήσεις του στη [[Ρωσία]], όπου καταστρέφεται οικονομικά. Το [[1917]], κατά τη διάρκεια της [[Ρωσική Επανάσταση|Οκτωβριανής Επανάστασης]], φυλακίζεται. Γυρίζει και πάλι στην Ελλάδα το [[1921]], τσακισμένος και ανίκανος να προσαρμοσθεί στην ελληνική πραγματικότητα.
Μετά το Αργοστόλι, η οικογένεια εγκαθίσταται στον [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Ο Καββαδίας πηγαίνει στο Δημοτικό κι είναι συμμαθητής με το [[Γιάννης Τσαρούχης|Γιάννη Τσαρούχη]]. Διαβάζει [[Ιούλιος Βερν|Ιούλιο Βερν]] και διάφορα βιβλία περιπέτειας. Στο Γυμνάσιο γνωρίζεται με το συγγραφέα και ιατρό του Πολεμικού Ναυτικού [[Παύλος Νιρβάνας|Παύλο Νιρβάνα]]. Δεκαοκτώ ετών, αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας.
Γραμμή 29:
Τελειώνοντας το Γυμνάσιο, δίνει εξετάσεις στην [[Ιατρική]] Σχολή. Όμως την ίδια περίοδο πεθαίνει ο πατέρας του και αναγκάζεται να εργαστεί σε ναυτικό γραφείο. Συνεχίζει όμως να συνεργάζεται με διάφορα φιλολογικά περιοδικά. Το [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] του [[1928]], ο Καββαδίας βγάζει ναυτικό φυλλάδιο και μπαρκάρει ως "ναυτόπαις" τον επόμενο χρόνο στο φορτηγό "Άγιος Νικόλαος".
Το [[1934]], η οικογένεια μετακομίζει από τον Πειραιά στην [[Αθήνα]]. Το σπίτι της γίνεται τόπος συγκέντρωσης λογοτεχνών, ζωγράφων και ποιητών. Ο Καββαδίας την εποχή εκείνη περιγράφεται ως ένας λιγομίλητος απλός άνθρωπος, ατημέλητος, χαριτωμένος, εγκάρδιος, με ανεξάντλητο χιούμορ, αγαπητός στους πάντες. Το [[1938]] στρατεύεται και υπηρετεί στην [[Ξάνθη]] με την ειδικότητα του ημιονηγού, ενώ το [[1939]] παίρνει το δίπλωμα του ραδιοτηλεγραφητή κατωτέρας τάξεως. Στον πόλεμο του ’40 φεύγει για την [[Αλβανία]], όπου υπηρετεί αρχικά ως ημιονηγός τραυματιοφορέας και αργότερα, λόγω της ειδικότητάς που είχε ως ασυρματιστής, χρησιμοποιείται στο σταθμό υποκλοπής της ΙΙΙ Μεραρχίας.
Στη διάρκεια της Κατοχής, ο Καββαδίας περνάει στις γραμμές της [[Εθνική Αντίσταση|Εθνικής Αντίστασης]] και γίνεται μέλος του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]]. Την ίδια ακριβώς περίοδο γίνεται και μέλος του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]]. Εντάσσεται, επιπλέον, στην [[Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών]], παρά το γεγονός ότι είχε τυπώσει τότε μόνο ένα βιβλίο, το ''Μαραμπού'', ενώ το όριο ήταν τα τρία βιβλία. Είναι όμως ενεργός λογοτεχνικά, γράφοντας ποιήματα, ορισμένα εξ
Από το [[1954]] μέχρι και το [[1974]], ταξιδεύει διαρκώς με πολύ μικρά διαλείμματα. Μέσα στη χρονική αυτή περίοδο, τα πιο σημαντικά γεγονότα στη ζωή του ποιητή αφορούν το θάνατο του πιο μικρού του αδερφού, Αργύρη, το [[1957]], την κυκλοφορία της «Βάρδιας» στα γαλλικά το [[1959]], την επανέκδοση του «Μαραμπού» και του «Πούσι» το [[1961]] από τις εκδόσεις Γαλαξίας, το θάνατο της μητέρας του το [[1965]] και τη γέννηση του Φίλιππου το [[1966]], γιου της ανιψιάς του Έλγκας.
Γραμμή 57:
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές}}
== Πηγές ==
| |||