Ελέα Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ακρόπολη της Ελέας ιδρύθηκε περίπου το 350 π.Χ. Υπήρξε πρωτεύουσα της Θεσπρωτίας και έδρα του [[Κοινό των Θεσπρωτών|Κοινού των Θεσπρωτών]]. Στον 4ον αι. π.Χ. τοποθετείται και η ίδρυση των πρώτων οικισμών μεγέθους μιας πραγματικής πόλης. Γύρω στο 350 π.Χ. χρονολογούνται τα χάλκινα νομίσματα που άρχισαν να εκδίδουν οι Ελεαίοι ή Ελεάτες, το θεσπρωτικό φύλο που με κέντρο την Ελέα κατείχε τις εύφορες κοιλάδες του [[Αχέρων ποταμός|Αχέροντα]] και του Κωκυτού μέχρι το [[Νεκρομαντείο]] και τον όρμο της Αμμουδιάς (ο «Ελέας λιμήν» των αρχαίων συγγραφέων και γεωγράφων). Την εποχή της απουσίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην εκστρατεία στην Ασία, η Ελέα ενετάχθη στο [[Κοινό των Ηπειρωτών]] (ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ). <ref>Nickolas Hammond, N. G. L. A History of Greece to 322 B.C., 1986, ISBN 0198730950</ref> Η περιοχή κατελήφθη από τους Ρωμαίους το 168 πΧ . Μετά τη [[Ναυμαχία του Ακτίου]], οι κάτοικοι της περιοχής υποχρεώθηκαν να μετοικήσουν στήν [[Αρχαία Νικόπολη]] Πρέβεζας.<ref>Χαράλαμπος Γκούβας: Αρχαία Ελέα Θεσπρωτίας,αρθρο στήν "Τοπική Φωνή" και στό "Βήμα της Πρέβεζας", 2012</ref>, <ref>Γεώργιος Ρήγινος και Κασσιανή Λάζαρη: "Αρχαίος Οικισμός Ελέας Παραμυθιάς, Αρχαιολογικός Οδηγός", Υπουργείο Πολιτισμού, έκδοση 2007</ref>