Φθογγικές μεταβολές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Πηγές |
μ (επεξεργασία με το ProveIt) |
||
Γραμμή 23:
* [[Επένθεση]] είναι η προσθήκη φθόγγων σε λέξεις: γράφουν – γράφουνε. Αυτό το φαινόμενο είναι πολύ συχνό στους ρηματικούς τύπους της Νεοελληνικής που έχει την τάση να προτιμά την ανοιχτοσυλλαβία.
* [[Προσομοίωση]] είναι η μετατροπή φθόγγου σε άλλον σε συγκεκριμένο περιβάλλον: ο φατνιακός φθόγγος /n/ του μορφήματος συν μετατρέπεται σε χειλικό στη λέξη σύμφωνο [ˈsiɱfɔnɔ], δηλαδή προσομοιώνεται με τον επόμενο φθόγγο ως προς τη θέση άρθρωσης, ενώ στη λέξη συνδέω [sinˈðɛɔ] μένει αυτούσιος λόγω της παραπλήσιας θέσης άρθρωσης.
* [[Ανομοίωση]] είναι το αντίθετο φαινόμενο, ένας από τους γειτονικούς φθόγγους μετατρέπεται σε άλλον, διαφορετικό κατά κάποια φωνητική ιδιότητα: κτήνος [ˈktinɔs] – χτήνος [ˈxtinɔs]. Εδώ το στιγμιαίο /k/ τρέπεται στο αντίστοιχό του εξακολουθητικό /x/, δηλαδή διαφοροποιείται ως προς τον τρόπο άρθρωσης.<ref>{{cite book | title=Φωνητική της Ελληνικής | publisher=ISEL Editions | author=Αντώνης Μποτίνης | year=2011 | isbn=978-88-95909-05-9}}</ref>
* [[Απλολογία]] είναι η αποκοπή ολόκληρης συλλαβής όταν δύο γειτονικές συλλαβές είναι ίδιες ή πολύ όμοιες: τραγι(κο)κωμωδία, αστρ(απ)οπελέκι, (δι)δάσκαλος.
Γραμμή 36:
==Πηγές==
* Νεοελληνική γραμματική της δημοτικής, Ινστιτούτο νεοελληνικών σπουδών (Ιδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη), Θεσσαλονίκη 1996, ISBN 960-231-027-8.
* André Mirambel «Η νέα ελληνική γλώσσα, περιγραφή και ανάλυση», (Τίτλος πρωτοτύπου: La langue grècque modèrne, description et analyse), μετάφραση Σταμ. Κ. Καρατζά, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 1988, ISBN 960-231-022-7.
* Collinge, N.E. (1985), The Laws of Indo-European, Amsterdam: John Benjamins, ISBN 0-915027-75-5
==Παραπομπές==
[[Κατηγορία:Ιστορική γλωσσολογία]]
| |||