Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου
|όνομα = Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ
|εικόνα = Carl Gustav Jung portrait1910-crop.jpg
|πλάτος_εικόνας =
|λεζάντα = Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ
Γραμμή 61:
== Σίγκμουντ Φρόυντ ==
 
Η αποφασιστικότερη πιθανώς εμπειρία στη ζωή του Γιουνγκ υπήρξε η επαφή του με τον [[Σίγκμουντ Φρόυντ]] και κυρίως η επαφή του με την ψυχολογία της [[υστερία]]ς και τα [[όνειρο|όνειρα]]. Αυτό που τον εντυπωσίασε περισσότερο φαίνεται πως ήταν το έργο του Φρόυντ πάνω στην ''Ερμηνεία των Ονείρων'', το οποίο θεωρούσε την πληρέστερη προσπάθεια που έγινε για να κατακτηθεί το αίνιγμα της ασυνείδητης ψυχής πάνω στο φαινομενικά στέρεο έδαφος του [[εμπειρισμός|εμπειρισμού]]. Η καρποφόρα φιλία τους δεν κράτησε πολύ. ΗΑν και στενός φίλος και συνεργάτης του Φρόυντ, ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ διαφώνησε μαζί του (1913) και αποχώρησε από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρία που είχαν ιδρύσει μαζί. Συγκεκριμένα, η δημοσίευση του έργου του Γιουνγκ ''Μεταμορφώσεις και Σύμβολα της Λίμπιντο'' οδήγησε στην οριστική ρήξη της σχέσης τους ([[1913]]), μια ρήξη η οποία είχε ξεκινήσει από τις προσωπικές τους διαφωνίες πάνω σε θέματα [[σεξουαλικότητα]]ς και ερμηνείας των ονείρων αλλά και πάνω σε διαφορές τους ως προς το θέμα της [[θρησκεία]]ς.
 
''"Η εποχή μας έχει ανάγκη από αγίους"'', συνήθιζε να λέει ο Καρλ Γιουγκ, πιστός στις ιδεαλιστικές θεωρίες που τον έφεραν πολύ μακρύτερα από τον Φρόυντ. Ο Γιουνγκ πίστευε βαθιά πως αν δεν έχει κανείς με τι να αντικαταστήσει το θρησκευτικό ένστικτο θα πρέπει να το αφήνει άθικτο, καθώς αποτελεί θεμέλιο του ατομικού κόσμου. Η κατάρρευση των θρησκευτικών πεποιθήσεων ακολουθείται συχνά από κατάρρευση της προσωπικότητας, κάτι που ο Γιουνγκ παρατηρούσε συχνά στους ασθενείς του. Επίσης, θεωρούσε παραφορτωμένη τη θεωρία του Φρόυντ για τη σεξουαλικότητα, κάτι που φαίνεται ιδιαίτερα σε μια αχρονολόγητη και αδημοσίευτη σημείωσή του για τον [[Άλφρεντ Άντλερ]], που είχε επίσης διατελέσει μέλος του κύκλου του Φρόυντ αλλά ίδρυσε εντέλει τη δική του σχολή [[Ατομική ψυχολογία|ατομικής ψυχολογίας]]. Σε αυτή τη σημείωση φαίνεται να εκτιμά τον Άντλερ, για το γεγονός ότι έφερε στην επιφάνεια το θεμελιακό γεγονός της ''ανάγκης του ατόμου για σπουδαιότητα'', η οποία ερμηνεύει σημαντικές όψεις της νεύρωσης, μη ερμηνεύσιμες από την σεξουαλικότητα.
 
Αντίθετα από τον Φρόυντ, ο οποίος μετά τη ρήξη απέφευγε να αναφέρει το όνομά του, ο Γιουνγκ δεν θέλησε να χαράξει μια απόλυτα διαχωριστική γραμμή στους καρπούς της σχέσης τους και έτσι τα έργα και οι επιστολές του είναι γεμάτες αναφορές στο έργο του διδασκάλου του.
Γραμμή 103:
Το [[1938]] έλαβε πρόσκληση από την [[Ινδία|ινδική]] κυβέρνηση να παραστεί στο 25ο ιωβηλαίο του Ινδικού Επιστημονικού Συνεδρίου. Αν και στη συγκεκριμένη περίοδο η ενασχόλησή του με την αλχημική σκέψη και τις προσωπικές του αναζητήσεις ουσιαστικά τον εμπόδισε να αποτυπώσει βαθιά την αίσθηση του [[Ινδικός πολιτισμός|ινδικού πολιτισμού]], εντούτοις κατανόησε τη σημαντική διαφορά ανάμεσα στην αντίληψη της πραγματικότητας των Ινδών και των Ευρωπαίων, που κατά την άποψή του είχαν περιορίσει ζωή στον θύλακα του κεφαλιού τους.
 
ΠολυγραφότατοςΠέθανε στο σπίτι του, στο [[Κύσναχτ]], σε ηλικία 86 ετών. Ο θάνατός του, γλυκός, ήρεμος και ανώδυνος, έστεψε μία ζωή βυθισμένη στη μελέτη της ανθρώπινης φύσης, της φιλοσοφίας, των θρησκειών και των πολιτισμών. Μιλούσε πέντε γλώσσες και στο τέλος της ζωής του, καθότι πολυγραφότατος, άφησε πίσω του ένα τεράστιο συγγραφικό έργο, που αριθμούσε 300 τόμους, ενώ περίπου 100 άρθρα του είχαν δημοσιευτεί σε διάφορα έντυπα, προϊόν της δίψας του για μελέτη και μακράς εμπλοκής του στην κλινική παρατήρηση, ενώ παράλληλα άνοιξε νέους δρόμους παρατήρησης και έρευνας για την ανθρώπινη [[ψυχή]].<ref>''Ο Πέθανεθάνατος γαλήνιατου στοΚαρλ σπίτι τουΓιουνγκ'', στοΙστορικό [[Κύσναχτ]]Λεύκωμα 1961, σεσελ. ηλικία142, 86Καθημερινή ετών(1997)</ref>.
 
Οι απόψεις του για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν την ανθρώπινη ψυχή συνοψίζονται πιθανώς στα παρακάτω:
Γραμμή 224:
 
== Σημειώσεις - παραπομπές ==
 
<references />
 
== Προτεινόμενη Βιβλιογραφία ==
 
* Αniela Jaffe, ''C. G. Jung: Λόγος και Εικόνα'', Ιάμβλιχος, (Αθήνα, 1991)
* Κ. Γκ. Γιουνγκ, ''Ο άνθρωπος και τα σύμβολά του'', Αρσενίδης, Αθήνα
Γραμμή 237 ⟶ 235 :
* Γαβαλάς, Δ. – Γυφτογιάννη, Μαρία, Το αρχέτυπο του τυχερού παιχνιδιού. Για την τύχη, τη μαντική και τη συγχρονότητα σύμφωνα με τις απόψεις των C. G. Jung και L. von Franz, εκδ.«Γαβριηλίδης», Αθήνα 2006.
* Κ. Γκ. Γιουνγκ, "''Ψυχολογία και Απόκρυφο''", Ιάμβλιχος, (Αθήνα, 2008)
*Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, ''Η Ψυχολογία τον Ασυνείδητου'', Εκδόσεις Ιάμβλιχος (Αθήνα, 2010)
 
== Δικτυακοί τόποι ==