Σερβοβουλγαρικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 5025168 από τον Οιόφρων (Συζήτηση)
Λάϑος: Πριγκιπάτο της Σερβίας το 1885 είναι αναχρονισμός. Το Βασίλειο της Σερβίας δημιουργήθηκε το 1882.
Γραμμή 2:
Ο '''Σερβοβουλγαρικός πόλεμος του 1885''' (''[[βουλγαρικά]] : Сръбско-българска война, [[σερβικά]] : Српско-бугарски рат'') ήταν ένας πόλεμος μεταξύ της [[Βασίλειο της Σερβίας|Σερβία]]ς και της [[Βουλγαρία]]ς, που ξέσπασε στις 14 Νοεμβρίου 1885 και διήρκεσε μέχρι τις 28 Νοεμβρίου 1885. Η λήξη και τελική ειρήνη υπεγράφη στις 3 Μαρτίου του 1886 στο [[Βουκουρέστι]]. Ως αποτέλεσμα του πολέμου οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αναγνώρισαν την πράξη της ενοποίησης της Βουλγαρίας η οποία συνέβη στις 18 Σεπτεμβρίου 1885<ref>{{Cite EB1911|wstitle=Bulgaria/History}}</ref><ref>{{cite book|last=Anderson|first=Frank Marby|coauthors=Amos Shartle Hershey|title=Handbook for the Diplomatic History of Europe, Asia, and Africa 1870-1914|publisher=National Board for Historical Service, Government Printing Office|location=Washington, DC|year=1918|chapter= The Serbo-Bulgarian War of 1885-86 |chapterurl= http://archive.org/stream/handbookfordiplo00ande#page/124/mode/2up |pages= 124–126 |accessdate= 2 February 2013}}</ref>.
 
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1885 η Βουλγαρία προχώρησε στην προσάρτηση της ημιαυτόνομης οθωμανικής επαρχίας της [[Ανατολική Ρωμυλία|Ανατολικής Ρωμυλίας]] και κήρυξε την ενοποίηση στην πόλη του [[Φιλιππούπολη|Πλόβντιβ]]. Η ενοποίηση έγινε παρά τη θέληση των Μεγάλων Δυνάμεων συμπεριλαμβανομένων της [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσίας]] (τουλάχιστον επίσημα). Η [[Αυστροουγγαρία]] είχε επεκτείνει την επιρροή της στα Βαλκάνια και ήταν ιδιαίτερα αντίθετη. Ο δυτικός γείτονας της Βουλγαρίας το [[ΠριγκιπάτοΒασίλειο της Σερβίας]] εξέφρασε επίσης το φόβο ότι η πράξη αυτή θα μειώσει τη θέση της στα Βαλκάνια. Επιπλέον ο κυβερνήτηςβασιλιάς της Σερβίας [[Μίλαν Γ΄ Ομπρένοβιτς|Μίλαν Ομπρένοβιτς]] ήταν ενοχλημένος από τους Σέρβους φιλορώσους ηγέτες της αντιπολίτευσης, όπως ο [[ΝίκολαΝικόλα Πάσιτς]] ο οποίος είχε πρωτοστατήσει στην [[Τίμοτσκα εξέγερση]] κι είχε βρει άσυλο στη Βουλγαρία μετά την καταστολή της εξέγερσης από το Σερβικό Στρατό.
 
Μετά την ανακήρυξη της ενοποίησης μαζικές διαδηλώσεις ξέσπασαν στην [[Ελλάδα]], που φοβόταν τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου βουλγαρικού κράτους στα Βαλκάνια, καλώντας την κυβέρνηση να κηρύξει πόλεμο στη Βουλγαρία. Η Σερβία προσέφερε στην Ελλάδα κοινή στρατιωτική δράση εναντίον της Βουλγαρίας αλλά η Ελλάδα την απέρριψε.
 
Δελεαζόμενος από τις υποσχέσεις της Αυστροουγγαρίας για εδαφικά κέρδη από τη Βουλγαρία (σε αντάλλαγμα για παραχωρήσεις στα Δυτικά Βαλκάνια) ο πρίγκιπαςβασιλιάς Μίλαν κήρυξε τον πόλεμο στη Βουλγαρία στις 14 Νοεμβρίου 1885<ref>{{Citation |last= |first= |author-link=Edward Hertslet |year=1891 |editor-last= |editor-first= |contribution= Declaration of War by Servia against Bulgaria, 14 November 1885, Nisch (Translation) |title= The Map of Europe by Treaty; which have taken place since the general peace of 1814. With numerous maps and notes |volume= IV (1875-1891) |edition=First |publisher= Her Majesty's Stationery Office |publication-date=1891|publication-place= London |pages= 3141–3142 |url= http://archive.org/stream/mapofeuropebytre04hert#page/n849/mode/2up |accessdate=2013-01-31 }}</ref><ref>{{Citation |last= Hertslet |first= Edward |author-link= |year=1891 |editor-last= |editor-first= |contribution= Declaration of War by Bulgaria against Servia, 14 November 1885 (Translation) |title= The Map of Europe by Treaty; which have taken place since the general peace of 1814. With numerous maps and notes |volume= IV (1875-1891) |edition=First |publisher= Her Majesty's Stationery Office |publication-date=1891|publication-place= London |pages= 3143 |url= http://archive.org/stream/mapofeuropebytre04hert#page/3142/mode/2up |accessdate=2013-01-31 }}</ref>. Η στρατιωτική στρατηγική στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στον αιφνιδιασμό, καθώς η Βουλγαρία περιμένοντας μια επίθεση από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] είχε μεταφέρει στρατεύματα κοντά στη διαχωριστική γραμμή με τος Οθωμανούς στα νοτιοανατολικά.
 
Το πρόσχημα έγινε με μία μικρή συνοριακή διαφορά, που είναι γνωστή ως [[Διαφορά του Μπρέγκοβο]]. Ο ποταμός [[Τίμοκ]] που αποτελεί μέρος των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών είχε αλλάξει ελαφρώς την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια. Ως αποτέλεσμα τα σερβικά σύνορα και σερβικό φυλάκιο βρέθηκε κοντά στο χωριό [[Μπρέγκοβο]] και είχε βρεθεί στη βουλγαρική όχθη του ποταμού. Η Σερβία αρνήθηκε τα αιτήματα από τη Βουλγαρία να εκκενώσουν το φυλάκιο και η Βουλγαρία εκδίωξε τα σερβικά στρατεύματα δια της βίας.