Τρίτος Μακεδονικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Δεν υπάρχει λέξη ανελιξία, γιος δεν τονίζεται, βρουν δεν τονίζεται |
|||
Γραμμή 12:
Στις διαμάχες κοντά στα [[Φάλαννα]] της [[Λάρισα|Λάρισας]], μεταξύ του Περσέα και του Κράσσου, υπήρξε ισορροπία δυνάμεων με κανένα να μην αποκτά το πλεονέκτημα. Το [[169 π.Χ.]], ο πραίτωρας Κουίντος Μάρκιος Φιλιππους, διέσχισε την οροσειρά του [[Όλυμπος|Ολύμπου]] και πέρασε στη Μακεδονία. Ο στρατός του όμως, ξέμεινε από προμήθειες και υποχώρησε σε μια στενή λωρίδα των ακτών κοντά στα [[Τέμπη]]. Ο Περσέας προσπάθησε να διαπραγματευτεί και να κερδίσει την βοήθεια του Ευμένη της Περγάμου και του Αντίοχου των Σελευκιδών ώστε να συμμαχήσουν μαζί του, αλλά απέτυχε. Κατάφερε όμως να εξαγοράσει την υποστήριξη του [[Ιλλυριός|Ιλλύριου]] βασιλιά Γένθιου το φθινόπωρο του 169 π.Χ..
Στην μεγάλη και καθοριστική [[μάχη της Πύδνας]] που διαδραματίστηκε το [[168 π.Χ.]], ο Περσέας ηττήθηκε από τις λεγεώνες του Ρωμαίου [[Πραίτορας|πραίτορα]] Λούκιου Αιμίλιου Παύλο. Η ήττα αυτή προήλθε κυρίως από την στάση των Μακεδόνων αρχόντων που την κρίσιμη στιγμή εγκατέλειψαν το βασιλιά τους, την έλλειψη εμπειρίας του Μακεδονικού πεζικού και τγβ έλλειψη ευελιξίας της [[Μακεδονική φάλαγγα|Μακεδονικής φάλαγγας]] σε σύγκριση με τις [[κοορτή|κοορτές]] των [[λεγεώνα|λεγεώνων]] οι οποίες βασίζονταν στην ευελιξία των σχηματισμών τους.<ref>Philip Matyszak (2004), ''The Enemies of Rome'', p. 53</ref>
== Μετέπειτα ==
| |||