Fairey Fox: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 35:
Βασισμένος στον D-12 ξεκίνησε τον σχεδιασμό του νέου βομβαρδιστικού. Επικεφαλής της σχεδιαστικής ομάδας ήταν αρχικά ο Frank Duncanson και μετά ο Βέλγος Marcel Lobelle. Το αεροσκάφος που δημιούργησαν, το Fairey Fox, ήταν ένα μονοκινητήριο διπλάνο με την άνω πτέρυγα τοποθετημένη αρκετά μπροστά από την κάτω.<ref name="Mason bomber p167"/> Ήταν μικτής κατασκευής, με κύρια δομικά στοιχεία το ξύλο και μέταλλο.<ref name="Jarrett pt 2 p45">Jarrett 1994, p.45.</ref> Ο πιλότος και ο πολυβολητής κάθονταν ο ένας πίσω από τον άλλο. Ο δεύτερος χειρίζονταν ένα πολυβόλο Lewis, το οποίο τοποθετούνταν σε ειδική θέση για να μειώνονται οι αεροδυναμικές αντιστάσεις, ενώ ο πιλότος χειρίζονταν ένα συγχρονισμένο πολυβόλο Vickers.<ref name="Jarrett pt 2 p47">Jarrett 1994, p.47.</ref> Το αεροσκάφος μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 460 lb [[βόμβα|βομβών]] κάτω από τις πτέρυγες.<ref name="Taylor p136">Taylor 1974, p.136.</ref> Ο οπίσθιος πολυβολητής ήταν παράλληλα και βομβαρδιστής: συγκεκριμένα αναδίπλωνε την θέση του για να χρησιμοποιήσει το σκόπευτρο.<ref name="Jarrett pt 2 p47"/>
Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 3 Ιανουαρίου 1925 στην αεροπορική βάση του Hendon με χειριστή τον Norman Macmillan, δείχνοντας πολύ καλές επιδόσεις και πτητικά χαρακτηριστικά.<ref name="Taylor p136-7">Taylor 1974, pp. 136—137.</ref> Παρά τις ικανότητες του Fox, το όλο εγχείρημα δεν ήταν σίγουρο πως θα συνεχίζονταν διότι κύκλοι του Υπουργείου Αεροπορίας αντιτίθονταν στην ανάπτυξη του. Οι κυριότεροι λόγοι ήταν ότι δεν είχε σχεδιαστεί για να καλύψει συγκεκριμένη απαίτηση του Υπουργείου, είχε δεξαμενές καυσίμου εγκατεστημένες στην [[άτρακτος|άτρακτο]] -κάτι που ήταν αντίθετο με το δόγμα της εποχής- και κινητήρα αμερικανικής κατασκευής.<ref name="Jarrett pt 1 p29">Jarrett 1993, p.29.</ref> Παρόλο που ο Fairey είχε αγοράσει τα δικαιώματα κατασκευής του κινητήρα D-12, τελικά δεν κατασκεύασε κανένα, αλλά εισήγαγε 50 κινητήρες από τις [[ΗΠΑ]].<ref name="Mason bomber p167"/> Οι τύχες του προγράμματος άλλαξαν όταν στις 28 Ιουλίου 1935 παρακολούθησε αεροπορική επίδειξη του Fox ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Πτέραρχος Hugh Trenchard.<ref name="Jarrett pt 1 p29-30" /> Ο Trenchard είπε: «''κύριε Φέρεϋ, αποφάσισα να παραγγείλω ένα σμήνος αυτών των αεροσκαφών''».<ref name="Jarrett pt 1 p29-30" /> Σύντομα, παρακάμπτοντας την γραφειοκρατία, δόθηκε παραγγελία για κατασκευή 18
=== Η δεύτερη γενιά ===
Το 1926 το Υπουργείο Αεροπορίας εξέδωσε την απαίτηση 12/26 που αφορούσε την ανάπτυξη νέου ελαφρού βομβαρδιστικού για την [[RAF]]. Σε αντίθεση με προηγούμενες απαιτήσεις, στην συγκεκριμένη δόθηκε έμφαση στις υψηλές επιδόσεις και παράλληλα αφαιρέθηκαν διάφοροι περιορισμοί στους οποίους οφείλονταν εν πολλοίς οι κακές επιδόσεις προηγούμενων αεροσκαφών. Αρχικά ο
Παρόλο που η RAF δεν έδειξε ενδιαφέρον για το Fox IIM, η εταιρεία το έδειξε στην [[Βελγική Πολεμική Αεροπορία]] που εκείνη την περίοδο αναζητούσε αεροσκάφος για να αντικαταστήσει τα ελαφρά βομβαρδιστικά [[Breguet 19]]. Το Βέλγιο είχε ήδη αγοράσει άλλο ένα αεροσκάφος σχεδίασης Fairey, το μαχητικό [[Fairey Firefly II|Firefly II]] που κατασκευάζονταν εγχώρια κατόπιν αδείας από την θυγατρική [[Avions Fairey]]. Δόθηκε παραγγελία από την βελγική αεροπορία για 12 [[αναγνωριστικό αεροσκάφος|αναγνωριστικά]] Fox II που θα κατασκευάζονταν στο Ηνωμένο Βασίλειο ενώ παράλληλα θα ξεκινούσε η παραγωγή από την Avions Fairey στο Βέλγιο.<ref name="Green v7 p27-8">Green 1967, pp. 27—28.</ref>
|