Νικίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Νικίας''' (περίπου 469-413 π.X.) ήταν [[Αρχαία Αθήνα|Αρχαίοςαρχαίος Αθηναίος]] πολιτικός και στρατηγός κατά την περίοδο του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]]. Ο Νικίας ήταν μέλος της Αθηναϊκής αριστοκρατίας καθώς είχε κληρονομήσει μία τεράστια περιουσία από τον πατέρα του, Νικήρατο. Μετά τον θάνατο του [[Περικλής|Περικλή]] το 429 π.Χ., έγινε ο κύριος ανταγωνιστής του Κλέωνα και των δημοκρατών στην προσπάθεια για την πολιτική ηγεσία του αθηναϊκού κράτους. Ο κύριος στόχος του ήταν να επιτύχει μια ειρήνη με την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] με παράλληλα ευνοϊκούς όρους για την Αθήνα.
 
Εκλέχτηκε για να υπηρετήσει ως [[στρατηγός]] την Αθήνα κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πόλεμου. Οδήγησε διάφορες αποστολές που επέτυχαν λίγα. Εντούτοις, ήταν κατά ένα μεγάλο μέρος αρμόδιος για τις επιτυχείς διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στην [[ειρήνη του Νικία]] (ή Νικίειος ειρήνη) στα μέσα του 421 π.Χ. η οποία όμως κράτησε 6 χρόνια.
Γραμμή 9:
== Η πρώιμη ζωή ==
 
Ο Νικίας κληρονόμησε από τον πατέρα του, Νικήρατο, μια ιδιαίτερη περιουσία, η οποία επενδύθηκε κυρίως στα [[Μεταλλεία Λαυρίου|αργυρωρυχεία του Λαυρίου]]. Λέγεται ότι ο Νικίας είχε περισσότερους από 1000 σκλάβους που εργάζονταν στα ορυχεία, τους οποίους επιστάτευε ο [[Θράκη|Θράκας]] [[Σωσίας]]. Ο Πλούταρχος δηλώνει ότι ο Νικίας ήταν επίσης υπερβολικά γενναιόδωρος με τον πλούτο του, χρησιμοποιώντας τα χρήματά του για τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες στην Αθήνα και χρηματοδοτώντας πολλές θρησκευτικές εκδηλώσεις.
 
== Η πολιτική άνοδος του Νικία ==
Γραμμή 39:
Ο Αλκιβιάδης πρώτος ανήλθε στην μάχη όταν άρχισε την επιθετική Αθηναϊκή δράση μετά από την υπογραφή της [[ειρήνη του Νικία|ειρήνης του Νικία]]. Ο Νικίας αντιτάχθηκε στα μεγαλεπίβολα σχέδια του Αλκιβιάδη για την αποστολή εκστρατευτικού σώματος στη Σικελία και παρά τις αντιρρήσεις του, εκλέχτηκε μαζί με τον Αλκιβιάδη και το Λάμαχο στρατηγός της εκστρατείας. Η μετριοπαθής και ελάχιστα αποφασιστική στρατιωτική τακτική του συνέβαλε σε σημαντικό βαθμό στην αποτυχημένη έκβαση της εκστρατείας μετά την ανάκληση του Αλκιβιάδη στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει κατηγορίες για ιεροσυλία, το θάνατο του Λάμαχου και την άφιξη στη Σικελία του Σπαρτιάτη στρατηγού Γύλιππου (415-3 π.Χ.). Ο αναποτελεσματικός Νικίας έχασε την ευκαιρία να εκπλήξει τις Συρακούσες και μετά από δύο χρόνια παραμονής οι δυνάμεις του εξοντώθηκαν το 413 π.Χ. και ο ίδιος εκτελέστηκε. Ο Θουκυδίδης, μολονότι σε ορισμένα σημεία υποστηρίζει την πολιτική του Νικία και εξαίρει την αφοσίωσή του στην πόλη, αποδίδει ωστόσο σε μεγάλο βαθμό την αθηναϊκή καταστροφή στην ανεπάρκεια της στρατιωτικής του ηγεσίας.
 
Οι ιστορικοί Arnold W. Gomme και Raphael Sealey θεωρoούνθεωρούν, και από τις αναφορές του [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]], "Η ιστορία των Πελοποννησιακών Πολέμων", ότι ο Αλκιβιάδης προσβλήθηκε από το γεγονός ότι οι Σπαρτιάτες είχαν διαπραγματευτεί εκείνη την συνθήκη μέσω του Νικία και του [[Λάχης|Λάχη]],αγνοώντας αυτόν εξαιτίας του νεαρού της ηλικίας του.
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νικίας"