Τριήρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 8:
Τα πλοία, από την εποχή του [[Όμηρος|Ομήρου]] και του [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικού Πολέμου]] είχαν ουσιαστικά τη χρήση μεταγωγικών. Οι κυρίαρχοι τύποι στο [[Αιγαίο Πέλαγος]] και γενικότερα στη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο Θάλασσα]] ήταν οι [[τριακόντορος|τριακόντοροι]] και κυρίως οι [[πεντηκόντορος|πεντηκόντοροι]].
Κατά τον [[9ος αιώνας π.Χ.|9ο π.Χ. αιώνα]]
Ως πρώτος ναυπηγός που ναυπήγησε τριήρεις αναφέρεται από το [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]] ο περίφημος Κορίνθιος ναυπηγός [[Αμεινοκλής]] ο οποίος το έτος [[704 π.Χ.]] ναυπήγησε για λογαριασμό των Σαμίων τέσσερις τριήρεις. Περί του ακριβούς τύπου και της διάταξης ιδίως των κουπιών (κωπών) γράφτηκαν πολλοί τόμοι και έγιναν ατέλειωτες συζητήσεις μεταξύ των ναυτικών ερευνητών και αρχαιολόγων. Εξ αυτών εκείνοι που στηρίζονταν στις μαρτυρίες που έχουν δώσει οι [[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρος]], [[Στράβων]], [[Παυσανίας]], [[Πλούταρχος]], [[Αιλιανός ο Τακτικός]] κ.ά. υποστηρίζουν την άποψη ότι γενικά η κατάληξη '''-ήρης''' αναφέρεται στον αριθμό των σειρών των κωπηλατών ανά πλευρά, (διήρης, τριήρης, τετρήρης) ενώ η κατάληξη ''-ορος'' αναφέρεται στον αριθμό των κουπιών ανά πλευρά (τριακόντορος, πεντηκόντορος).
Γραμμή 28:
Στο μπροστινό μέρος του πλοίου υπήρχε τοποθετημένο ένα [[έμβολο]] επενδεδυμένο με [[ορείχαλκος|ορείχαλκο]], το οποίο χρησιμοποιόταν και για [[εμβολισμός|εμβολισμό]] εναντίον πλοίων σε ναυμαχίες, όποτε αυτό θεωρούνταν εφικτό, αλλά και για την προστασία του πλοίου κατά την προσάραξη σε ρηχά νερά, όταν χρειάζονταν να γίνει εκτός λιμένων ή ναυστάθμων με νεώρια.<br />
Όσον αφορά το υλικό κατασκευής σώζεται η σχετική κατατοπιστική μαρτυρία του Θεόφραστου:<br />
«Το έλατο, λοιπόν, το πεύκο και το αγριοκυπάρισσο είναι, γενικά, χρήσιμα στη ναυπηγική, διότι οι τριήρεις και (τα υπόλοιπα) πολεμικά πλοία κατασκευάζονται από έλατο, λόγω της ελαφρότητάς του και τα εμπορικά πλοία από πεύκο, επειδή δε σαπίζει. Μερικοί όμως κατασκευάζουν και τριήρεις από αυτό, επειδή δε βρίσκουν αρκετό έλατο. Στη Συρία και στη Φοινίκη χρησιμοποιούν κέδρο, μια και δεν μπορούν να προμηθευτούν αρκετό πεύκο. Στην Κύπρο όμως χρησιμοποιούν την κουκουναριά, αφού το νησί έχει αυτό το δέντρο και φαίνεται ότι είναι καλύτερο από το πεύκο τους. Τα περισσότερα μέρη (της τριήρους) γίνονται από αυτά τα ξύλα. Η καρίνα όμως των τριηρών γίνεται από βελανιδιά, για να αντέχει στη νεώλκηση. Τα «στραβόξυλα»
Η δύναμή της βασιζόταν στους περίπου 170 κωπηλάτες (''ερέτες''), που ήταν τοποθετημένοι σε τρία επίπεδα (δύο εσωτερικά και το εξωτερικό). Ως [[πηδάλιο]] χρησιμοποιούνταν μεγαλύτερα διπλά κουπιά στην πρύμνη. Είχε [[βύθισμα]] μόνο 0,9-1 μέτρα, οπότε διέθετε και τη δυνατότητα πλεύσης σε αβαθή νερά.
| |||