Αποστόλης Κολοκοτρώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Αποστόλης Κολοκοτρώνης''' ήταν αγωνιστήςοπλαρχηγός τουτης [[επανάσταση του 1821|αγώναελληνικής επανάστασης του 1821]] και μετέπειτα αξιωματικός του [[Ελληνικός Στρατός|ελληνικού στρατού]] από την [[Αρκαδία]]. Ήταν μέλος της σημαντικής οικογένειας των [[Οικογένεια Κολοκοτρώνη|Κολοκοτρωναίων]].
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο '''Αποστόλης Κολοκοτρώνης''' ήταν γιος του οπλαρχηγού [[Γιαννάκης Ντασκούλιας Κολοκοτρώνης|Γιαννάκη Κολοκοτρώνη]] ( γνωστού και με το παρωνύμιο «Ντασκούλιας» ) και ανιψιός του αρχιστράτηγου [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]].<ref name=Egk>Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος - Λαρούς- Μπριτάνικα», τόμος 34, σ. 333.</ref> Αρχικά έλαβε μέρος μαζί με τον πατέρα του στις πολεμικές επιχειρήσεις στη [[Μολδοβλαχία]] υπό τις διαταγές του πρίγκιπα [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρου Υψηλάντη]].<ref>Φωτάκος, σ. 187.</ref>
Ήταν ανεψιός του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]]. Ευρεθείς στην [[Βλαχία]] με τον πατέρα του έλαβε μέρος στην επανάσταση υπό τις διαταγές του πρίγκηπα [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρου Υψηλάντη]]. Αυτός και ο πατέρας του και οι άλλοι που ήταν μαζί τους βρέθηκαν υπό τις διαταγές του ηγεμόνα [[Μιχαήλ Σούτσος|Μιχαήλ Σούτσου]], και βοήθησαν τον ηγεμόνα αυτό να προετοιμάσει την επανάσταση.
Μετά την κατάπνιξη της επανάστασης στις [[Μολδοβλαχία|Παραδουνάβιες Ηγεμονίες]], πατέρας και γιος επέστρεψαν στις αρχές Αυγούστου του [[1821]] μαζί με άλλους αγωνιστές στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] και πήραν μέρος στην [[μάχη της Γράνας]] όπου ο Αποστόλης τραυματίστηκε.<ref>«Ιστορία Ελληνικού Έθνους», Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1975, τόμος 12, σ. 149.</ref><ref>Διονυσίου Α. Κοκκίνου, Η Ελληνική Επανάστασις, εκδόσεις Μέλισσα, Αθήναι 1975, τόμος 2, σ. 86 - 87.</ref>
 
Μετά την αποτυχία της επανάστασης στην Βλαχία επέστρεψε στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] στις αρχές Αυγούστου του 1821, και πήρε μέρος στην περίφημη [[μάχη της Γράνας]], όπου και κινδύνεψε μαχόμενος. Μετά από εκεί ακολούθησε τον πρίγκηπα Υψηλάντη, ο οποίος πήγε στα παράλια του [[Κορινθιακός κόλπος|Κορινθιακού κόλπου]] για να εμποδίσει την εισβολή των [[Οθωμανοί Τούρκοι|Τούρκων]] στην Πελοπόννησο. Αργότερα, όταν έμαθε για την [[άλωση της Τριπολιτσάς]] επέστρεψε πάλι πίσω και από εκεί πήγε στο [[Άργος]] με τον θείο του τον Κολοκοτρώνη. Μετά την αποτυχία της εφόδου του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]] αναχώρησε στην [[Κόρινθος|Κόρινθο]] και μετά την πτώση του φρουρίου της Κορίνθου διετάχθη και πήγε στην πολιορκία της [[Πάτρα]]ς, όπου μαζί με άλλους χτύπησε τους Τούρκους που έβγαιναν από την Πάτρα για να κάνουν λάφυρα. Έμεινε μέχρι το τέλος της πολιορκίας με τους στρατιώτες του. Μάλιστα δε, κατά την περίφημη μάχη της 9ης Μαρτίου ο Αποστόλης βρέθηκε στην πλέον δύσκολη θέση, πολέμησε όμως με πολλή γενναιότητα. Όταν διαλύθηκε η πολιορκία πήγε και πολέμησε εναντίον του [[Δράμαλης|Δράμαλη]] σε πολλές μάχες και ακροβολισμούς έως ότου το Ναύπλιο έπεσε. Πολέμησε επίσης και κατά του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]].
Έπειτα συμμετείχε ενεργά στην [[Πολιορκία του Ναυπλίου|πολιορκία του Ναυπλίου]]<ref>«Ιστορία Ελληνικού Έθνους», 1975, τόμος 12, σ. 181.</ref><ref>Διονυσίου Α. Κοκκίνου, 1975, τόμος 2, σ. 301 - 302.</ref>, στην [[Πολιορκία του Ακροκορίνθου|πολιορκία της Ακροκορίνθου]]<ref>Διονυσίου Α. Κοκκίνου, 1975, τόμος 2, σ. 461.</ref>, στις πολεμικές συγκρούσεις στα πλαίσια της πολιορκίας της [[Πάτρα]]ς ( μάχες Χαλανδρίτσας, Γηροκομείου κλπ )<ref>«Ιστορία Ελληνικού Έθνους», 1975, τόμος 12, σ. 218 - 220.</ref><ref>Διονυσίου Α. Κοκκίνου, 1975, τόμος 2, σ. 490 - 492.</ref> και στην απόκρουση της εισβολής της στρατιάς του [[Μαχμούτ Πασάς Δράμαλης|Μαχμούτ πασά Δράμαλη]].<ref>Διονυσίου Α. Κοκκίνου, 1975, τόμος 2, σ. 466, 488, 599 κΙ 602.</ref> Για τη συνεισφορά του στα πεδία των μαχών, έλαβε στις [[5 Ιουνίου]] του [[1823]] από την κυβέρνηση το βαθμό του αντιστράτηγου.<ref>[http://paligenesia.parliament.gr/page.php?tm=10&pg=114 «Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», Έκδοσις της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, Αθήναι 1977, τόμος 10ος, σ. 114.]</ref>
 
Κατά τον [[Ελληνικός Εμφύλιος 1823 - 1825|ελληνικό εμφύλιο της περιόδου 1823 - 1825]], αν και κλήθηκε από τον [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρο Κολοκοτρώνη]] να ενισχύσει την παράταξή του, τόσο στον αποκλεισμό του Ναυπλίου όσο και στην πολιορκία της [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τριπολιτσάς]] από την αντίπαλη προς τον γέρο του Μοριά παράταξη, κράτησε ουδέτερη στάση αναμονής.<ref>«Ιστορία Ελληνικού Έθνους», Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1975, τόμος 12, σ. 329 - 331.</ref> Επίσης, κατά τις αρχές του [[1824]] κατηγορήθηκε για αυθαιρεσίες στην περιοχή του [[Πύργος Ηλείας|Πύργου]].<ref>«Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», Έκδοσις της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, Αθήναι 1972, τόμος 6ος, σ. [http://paligenesia.parliament.gr/page.php?tm=6&pg=128 128] και [http://paligenesia.parliament.gr/page.php?tm=6&pg=212 212]</ref><ref>[http://paligenesia.parliament.gr/page.php?tm=8&pg=12 «Αρχεία της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», Αθήναι 1973, τόμος 7ος, σ. 12.]</ref> Αργότερα συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]]<ref>Φωτάκος, σ. 188.</ref> και αναδείχτηκε από τον [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρο Κολοκοτρώνη]] ως γενικός αρχηγός των ενόπλων της επαρχίας Τριπολιτσάς.<ref>[https://books.google.gr/books?id=jCxCAAAAcAAJ&pg=PA82&dq=%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82+%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82&hl=el&sa=X&ei=fS7EVMaAL4Ppas7TgqgK&ved=0CCAQ6AEwAA#v=onepage&q=%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%B7%CF%82%20%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82&f=false Σπηλιάδης, Γ, 82.]</ref>
Μετά την απελευθέρωση και τη δημιουργία ανεξάρτητου [[Ελλάδα|ελληνικού κράτους]], αναδείχτηκε το [[1836]] αξιωματικός της Ελληνικής Φάλαγγας και το [[1845]] έλαβε το βαθμό του [[Συνταγματάρχης|συνταγματάρχη]] ενώ τιμήθηκε και με το αριστείο του Αγώνος. Πέθανε το [[1862]] στην [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]]. Ήταν παντρεμένος με τη Σοφία Στ. Δημητρακοπούλου από την [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] με την οποία απέκτησε πέντε κόρες.<ref name=Egk/>
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
== Πηγές ==
* {{Cite book
Γραμμή 12 ⟶ 21 :
| location = Αθήνα
| year = 1888
| pages =
| language =
| origyear =
| url = http://www.archive.org/details/vioipeloponnsin00chrygoog
|accessdate = 10 Απριλίου 2010
}}
 
{{DEFAULTSORT:Κολοκοτρωνης Αποστολης}}
{{Αγωνιστής ελληνικής επανάστασης-επέκταση}}
 
[[Κατηγορία:Αγωνιστές του 1821]]
[[Κατηγορία:Οικογένεια Κολοκοτρώνη|Αποστολης]]