Πρώτος ελληνικός αποικισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:AncientGreekDialects (Woodard) grc.svg|300px|right|thumb|Γεωγραφική κατανομή των αρχαιοελληνικών διαλέκτων, αποτέλεσμα του πρώτου αποικισμού]]

 

===Η εγκατάσταση των Δωριέων στην κεντρική Ελλάδα===

Κατά τη διάρκεια του 13ου αιώνα π.Χ. οι [[Δωριείς]] με πιθανή αφετηρία τις περιοχές της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] και της Δυτικής [[Μακεδονία]]ς μετακινήθηκαν νοτιότερα και σχημάτισαν ένα ισχυρό κράτος στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας με κέντρο τη μετέπειτα [[Δωρίδα]]. Οι Δωριείς που σε αντίθεση με τους παλαιότερους κατοίκους της νότιας Ελλάδας γνώριζαν την επεξεργασία του [[σίδηρος|σιδήρου]] επεκτάθηκαν γρήγορα δημιουργώντας ένα μεγάλο κράτος στα ορεινά της κεντρικής Ελλάδας που εκτός από την μετέπειτα Δωρίδα θα πρέπει να εκτεινόταν δυτικότερα σε περιοχές που κατείχαν στα ιστορικά χρόνια οι [[Αιτωλοί]] και οι [[Λοκροί]]. Καταλαμβάνοντας την περιοχή εκτόπισαν τους παλαιότερους της κατοίκους, τους [[Δρύοπες]] οι οποίοι κατέφυγαν στην νότια [[Εύβοια]], στα νησιά των δυτικών [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] και στην νότια Αργολίδα. Στην Εύβοια δημιούργησαν κράτος με έδρα την [[Κάρυστος|Κάρυστο]] ενώ στην Νότια Αργολίδα ίδρυσαν τις πόλεις [[Ερμιόνη]]<ref>[[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Ουρανία|Βικιθήκη, Ηροδότου ιστορία/Ουρανία]] οἱ δὲ Ἑρμιονέες εἰσὶ Δρύοπες, ὑπὸ Ἡρακλέος τε καὶ Μηλιέων ἐκ τῆς νῦν Δωρίδος καλεομένης χώρης ἐξαναστάντες</ref>, [[Ασίνη]], [[Ηιόνες]] και [[Μάσητας]]. Η μετακίνηση των Δρυόπων ήταν η πρώτη σημαντική μετακίνηση στον χώρο της νότιας Ελλάδας την περίοδο της μετάβασης από την εποχή του χαλκού στην εποχή του σιδήρου.

 

[[Αρχείο:Wells Hellenic races.png|right|300px|thumb|Υποθετικό διάγραμμα των μετακινήσεων στον ελλαδικό χώρο]]

Μετά την εδραίωση τους στην περιοχή της Στερεάς οι Δωριείς οργάνωσαν εκστρατεία κατά των πλούσιων και ισχυρών βασιλείων των [[Αχαιοί|Αχαιών]] στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]]. Στην εκστρατεία τους συμμετείχαν και γειτονικά φύλα, όπως οι [[Αιτωλοί]] και οι [[Βοιωτοί]] που είτε συμμάχησαν απλά με τους Δωριείς είτε βρίσκονταν κάτω από την εξουσία τους εκείνη την περίοδο. Στα μέσα του 12ου αιώνα π.Χ. οι Δωριείς εισέβαλαν στην Πελοπόννησο περνώντας με πλοία τον [[πορθμός του Ρίου|πορθμό του Ρίου]]. Σύμφωνα με την παράδοση για να περάσουν στην Πελοπόννησο από το στενό του Ρίου-Αντίρριου ναυπήγησαν στόλο στην περιοχή και απ’ αυτό το γεγονός η τοποθεσία αυτή ονομάστηκε [[Ναύπακτος]].<ref>[[s:Ελλάδος περιήγησις/Φωκικά, Λοκρών Οζόλων|Παυσανία, Ελλάδος περιήγησις, 10.38.10]] ἐπεὶ ἐπὶ Ναυπάκτῳ γε οἶδα εἰρημένον ὡς Δωριεῖς οἱ ὁμοῦ τοῖς Ἀριστομάχου παισὶ τὰ πλοῖα αὐτόθι ἐποιήσαντο, οἷς ἐς Πελοπόννησον ἐπεραιώθησαν: καὶ ἀντὶ τούτου γενέσθαι τὸ ὄνομα τῷ χωρίῳ φασί. τὰ δέ μοι Ναυπακτίων,</ref> Μετά το πέρασμά τους στην Πελοπόννησο οι Δωριείς διασπάστηκαν σε τέσσερα τμήματα και καθένα από αυτά κινήθηκε για την κατάληψη των κυριότερων Αχαϊκών βασιλείων. Μία ομάδα με αρχηγό τον [[Κρεσφόντης|Κρεσφόντη]] κινήθηκε προς την Μεσσηνία και κατέλυσε το βασίλειο της Πύλου. Μία δεύτερη ομάδα με αρχηγό τον [[Αριστόδημος|Αριστόδημο]], κινήθηκε στην Λακωνία και εγκαταστάθηκε στην Σπάρτη και μία Τρίτη ομάδα με αρχηγό τον [[Τήμενος|Τήμενο]] κατέλαβε το [[αρχαίο Άργος|Άργος]] και τις [[Μυκήνες]]. Υπολογίζεται πως η καταστροφή των Μυκηνών από την εισβολή των Δωριέων έγινε γύρω στο 1150 π.Χ. Τέλος μία τέταρτη ομάδα με αρχηγό τον [[Αλήτης του Ιππότη|Αλήτη]] κινήθηκε προς τον Ισθμό και κατέλαβε την περιοχή της [[αρχαία Κορινθία|Κορινθίας]].