Έξωση του Όθωνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η κατάσταση ήταν εκρηκτική σ’ ολόκληρη τη χώρα και καθώς το αντιβασιλικό ρεύμα διογκωνόταν ο [[ΔημήτριοςΒούλγαρης|Δημήτριος Βούλγαρης]] και άλλοι πολιτικοί προσχώρησαν σ’ αυτό απαιτώντας «να φύγουν οι Βαυαροί». . Στην κυβέρνηση έφτασε καταγγελία για συνωμοσία το Μάιο, για την οποία καταγγέλθηκαν και αξιωματικοί, οι οποίοι φυλακίστηκαν. Μετά την αποφυλάκισή τους ορίστηκε ως τόπος διαμονής τους το Ναύπλιο, που εξελίχθηκε σε επαναστατικό κέντρο. Κάτω απ’αυτές τις συνθήκες ξέσπασε η Ναυπλιακή Επανάσταση, την 1η Φεβρουαρίου του 1862, η οποία αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση και τον βασιλιά με οργάνωση στρατοπέδου στην Κόρινθο, υπό την αρχηγία του υποστράτηγου Χαν. Την 1η Μαρτίου οι κυβερνητικές δυνάμεις με οργανωμένη επίθεση κατάφεραν να καταλάβουν τις θέσεις των επαναστατών και τελικά στις 24 Μαρτίου έγινε συνθηκολόγηση με χορήγηση γενικής αμνηστίας από την οποία , όμως, εξαιρούνταν 19 άτομα, τα οποία έπειτα από αίτηση στην κυβέρνηση έφυγαν από την Ελλάδα με δύο ξένα πλοία.<ref>{{Cite book|title = Ιστορία Ελληνικού Έθνους|last = |first = |publisher = Εκδοτική Αθηνών ΑΕ|year = 1977|isbn = 960-213-109-8|location = Αθήνα|pages = 192-193}}</ref> Δυναμικά αντιμετωπίστηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις και η επανάσταση που ξέσπασε την ίδια περίοδο στη Σύρο, όπου, επίσης, είχαν οξυνθεί τα αντιδυναστικά αισθήματα. Τελικά, στις 30 Απριλίου, ο βασιλιάς έδωσε γενική αμνηστία στους επαναστάτες με εξαίρεση τρεις.