Βατικανό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές) επιμέλεια (έντονα γράμματα) |
||
Γραμμή 61:
=== Α΄ Περίοδος: μέχρι το 590 ===
Το Παπικό ή Ποντιφικό κράτος (
Υποστηρίχθηκε ότι ο αυτοκράτορας [[Μέγας Κωνσταντίνος]] ήταν εκείνος που πρώτος παραχώρησε την "κοσμική" αυτή εξουσία με εδαφική δωρεά. Τούτο απεδείχθη εφεύρημα όμως του Ισπανού ιερέα
Η κοσμική εξουσία των Παπών οφείλεται κυρίως στην πρωτεύουσα θέση που κατέλαβαν με τον καιρό στη Δυτική Εκκλησία. Στην αρχή ο τίτλος του Πάπα δεν παρείχε κανένα πρωτείο. Λόγω όμως του ότι η Ρώμη ήταν πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας, ο εδρεύων σε αυτή επίσκοπος προσλάμβανε αυτοδίκαια πρωτεύουσα θέση μεταξύ των άλλων επισκόπων. Το πρωτείο αυτό ενισχυόταν και από την αμφίβολη παράδοση ότι οι Πάπες ήταν διάδοχοι του Αποστόλου Πέτρου, που ο θρύλος ήθελε να έχει μεταβεί στη Ρώμη και να έχει μαρτυρήσει εκεί.
Γραμμή 69:
Το [[381]] ο Αυτοκράτορας [[Γρατιανός]] παραχώρησε στον Πάπα της Ρώμης το δικαίωμα να δικάζει τις μεταξύ των επισκόπων διαφορές. Το [[452]] ο [[Πάπας Λέων Α΄]] σταλείς από τον Αυτοκράτορα Βαλεντιανό Γ΄ προς τον Αττίλα κατάφερε με την ηθική πειθώ του να αποτρέψει επίθεση του Αττίλα του Ούνου εναντίον της Ρώμης. Μετά την παύση των Αυτοκρατόρων της Δύσεως, οι Πάπες ανέλαβαν ως μεσάζοντες μεταξύ λαού και βαρβάρων βασιλέων.
Όταν ο [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανός]] προσάρτησε εκ νέου την [[Ιταλία]] στην αυτοκρατορία του το [[554]], οι Πάπες βρέθηκαν να έχουν μεγάλες εδαφικές εκτάσεις και πλούτη, που προέρχονταν από δωρεές πιστών, είχαν συγκεντρώσει δύναμη πολύ μεγαλύτερη των Βυζαντινών Εξάρχων. Μετά τη λομβαρδική κατάκτηση ([[568]]) η έδρα της Βυζαντινής Εξαρχίας μεταφέρθηκε από τη [[Ρώμη]] στη [[Ραβέννα]]. Ο [[Πάπας]] εναπομείνας στη Ρώμη επεβλήθη στη συνείδηση των Ιταλών ως κύριος της Ρώμης επισκιάζοντας και αυτήν την εξουσία του Δούκα που κυβερνούσε εν ονόματι της Αυτοκρατορίας στη Ρώμη και τη γύρω περιοχή, που αργότερα επονομάστηκε «''κληρονομία ή κλήρος του Αγίου Πέτρου''» (
=== Β΄ Περίοδος: 590-860 ===
Γραμμή 83:
Ο Αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου, αντίπαλος του ποντίφικα της Ρώμης, διεκδικούσε υπέρ αυτού το δικαίωμα της στέψης των Βασιλέων. Ο Αρχιεπίσκοπος της Ραβέννας διετείνετο ότι και αυτός είχε τα αυτά δικαιώματα επί της [[Ρωμανία]]ς με εκείνα του Πάπα επί της Ρώμης και της περιοχής. Έτσι οι διάφοροι Ιταλοί Ηγεμόνες αλλά και φεουδάρχες στις μεταξύ τους έριδες και πολέμους αύξαναν διαρκώς τις κτήσεις τους εις βάρος του Ποντιφικού κράτους με αποτέλεσμα η «[[Αγία Έδρα]]» να αποβαίνει συνεχώς λεία των τότε φατριών. Ο [[Πάπας Στέφανος Στ΄]], που έφθασε στο σημείο να ξεθάψει τον Πάπα Φορμόζη για να τον δικάσει, εφονεύθει στραγγαλιστείς μέσα στη φυλακή που είχε εγκλεισθεί από τους αντιπάλους του.
Το 962 με την ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας υπό του Όθωνος του Μεγάλου Βασιλέως της Γερμανίας, τον οποίο είχε καλέσει ο [[Πάπας Ιωάννης ΙΒ΄]] κατά του [[Βερεγγάριος Β΄|Βερεγγαρίου Β΄]] Βασιλέως της Ιταλίας, κατέστησε την [[Αγία Έδρα]] και σχεδόν ολόκληρη την Ιταλία γερμανική κτήση. Το [[1059]] ο [[Πάπας Νικόλαος Β΄]] απεφάσισε η εκλογή των Παπών εις το εξής να γίνεται υπό μόνο των Καρδιναλίων, ο δε [[Πάπας Γρηγόριος Ζ΄]] ([[1073]]) καθόρισε στο μέλλον η εκλογή των Παπών να μην επικυρώνεται από τον Αυτοκράτορα. Η απόφαση αυτή δημιούργησε σειρά αγώνων μεταξύ Αυτοκρατόρων και Παπών δημιουργώντας το περίφημο ζήτημα της «
=== Δ΄ Περίοδος: 1254-1789 ===
Μετά την κατάλυση της Γερμανικής κυριαρχίας στην Ιταλία ([[1254]]) οι Πάπες προσέγγισαν τους Φράγκους Βασιλείς της Γαλλίας. Με την επερχόμενο σχίσμα
Με την εκραγείσα [[Γαλλική Επανάσταση]] [[1789]] που ακολούθησε κατάσχεση των εκκλησιαστικών κτημάτων, κατάργηση των προνομίων του κλήρου και κατάληψη παπικών εδαφών ([[Αβινιόν]] και [[Βεβεσόν]]) ο Πάπας υποχρεώθηκε να στραφεί υπέρ των εχθρών της Επανάστασης.
Γραμμή 105:
=== Η΄ Περίοδος: 1929-Σήμερα ===
Επί Πάπα όμως [[Πίος ΙΑ΄|Πίου ΙΑ΄]] και της ιταλικής κυβερνήσεως του [[Μουσολίνι]] συνήφθη στο [[Λατερανό]] στις [[11 Φεβρουαρίου]] [[1929]] συνθήκη με την οποία ιδρύθηκε νέο μικροσκοπικό ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «
{{επέκταση ενότητας}}
Γραμμή 117:
Αρχηγός του κράτους είναι ο Πάπας και επικεφαλής της κυβέρνησης ο Γραμματέας του κράτους, υπάρχει επίσης και ο Κυβερνήτης της πόλης του Βατικανού. Η διακυβέρνηση της Αγίας Έδρας είναι διαφορετική, αποτελούμενη από τη Ρωμαϊκή κουρία και από τα μέλη του Κολλεγίου των καρδιναλίων. Οι επικεφαλής της κυβέρνησης είναι ταυτόχρονα μέλη της ρωμαϊκής κουρίας.
Η πόλη πήρε το όνομά της από τον Mons Vaticanus, γνωστό επίσης ως Λόφο του Βατικανού. Η τελευταία εκλογή Πάπα έλαβε χώρα στις 13 Μαρτίου 2013.
== Παπικό κονκλάβιο 2013 ==
Μετά την παραίτηση του Πάπα Βενέδικτου ΙΣΤ΄ στις 28 Φεβρουαρίου 2013, το συμβούλιο των καρδιναλίων (κονκλάβιο) συνήλθε και εξέλεξε νέο Ποντίφικα τον Αργεντινό [[Πάπας Φραγκίσκος|Φραγκίσκο]] (Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο) στην 5η ψηφοφορία στις 13 Μαρτίου.<ref name=RTE>{{cite news|title=White smoke emerges signalling new pope elected|url=http://www.rte.ie/news/2013/0313/376399-cardinals-to-resume-conclave-in-vatican/|accessdate=13-3-2013|publisher=Raidió Teilifís Éireann}}</ref>
Γραμμή 131 ⟶ 132 :
== Οικονομία ==
Η μοναδική, μη εμπορική οικονομία της Πόλης του Βατικανού υποστηρίζεται από τις συνεισφορές των ρωμαιοκαθολικών όλης της υφηλίου (γνωστές ως "Οβολός του Πέτρου"), την πώληση γραμματοσήμων και αναμνηστικών, τα αντίτιμα εισόδων στα μουσεία και την πώληση εκκλησιαστικών δημοσιευμάτων. Το Βατικανό έχει ανεξάρτητο οικονομικό σύστημα και τις τράπεζές του. Τα εισοδήματα των εργαζομένων είναι αρκετά καλύτερα από τα αντίστοιχα αυτών που εργάζονται στην πόλη της Ρώμης. Το βιοτικό επίπεδο είναι διαφορετικό, τουλάχιστον στα δημόσια στοιχεία του, λόγω του ιδιαίτερα συγκρατημένου τρόπου ζωής που απαιτείται.
Γραμμή 142:
Η Πόλη - Χώρα μπορεί να φαίνεται μικρότερη και από το [[Μονακό]], την [[Ανδόρρα]] και το [[Λιχτενστάιν]] αλλά στην πραγματικότητα ως «Αγία Έδρα» της Καθολικής εκκλησίας ασκεί σήμερα μεγαλύτερη επιρροή ακόμη και από ολόκληρη την [[Ιταλία]].
=== Χωροταξική διάταξη ===
Έκτός από τη "Πίατσα Σαν Πιέτρο" που αποτελεί και είσοδο στην πόλη, από τις υπόλοιπες πέντε πύλες των τειχών μόνο δύο είναι ανοικτές στο κοινό η
Το επιβλητικότερο κτίσμα είναι η [[Βασιλική του Αγίου Πέτρου]] που κτίστηκε το 4ο αι. και ανοικοδομήθηκε το 16ο αι. Αριστερά της Βασιλικής και εκτός των τειχών βρίσκεται το τευτονικό νεκροταφείο, ενώ εντός των τειχών είναι το
Πίσω ακριβώς από την Βασιλική του Αγ. Πέτρου και βόρεια των παραπάνω κτισμάτων βρίσκεται ο
Δεξιά και σε κάθετη διάταξη προς τον άξονα της πλατείας και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου δεσπόζει το πελώριο [[Ανάκτορο του Βατικανού]] που το βόρειο άκρο του καταλήγει στην
Προ του ανακτόρου αυτού και πάντα εντός των τειχών βρίσκονται διάφορα κτίσματα, τα οποία στεγάζουν τις υπηρεσίες της χώρας όπως το ταχυδρομείο, το τηλεφωνείο, το τυπογραφείο, το φαρμακείο. Υπάρχει, επίσης, ο ναός της
Τέλος μεταξύ του πελώριου ανακτόρου και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου είναι το παρεκκλήσι της [[Καπέλα Σιξτίνα]].
|