Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

O '''Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας''' ([[825]] – [[875]]) ήταν βασιλιάς της [[Ιταλία]]ς ([[844]] – [[875]]) και αυτοκράτωρ από το [[855]], μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα [[Λοθάριος Α΄|Λοθαρίου Α’]] και της [[Ερμενγάρδη του Τουρ|Ερμενγάρδης του Τουρ]].

 

 

Με τον θάνατο του πατέρα του ([[855]]), ο Λουδοβίκος παρέμεινε μόνος αυτοκράτορας. Δυσαρεστημένος που δεν πήρε από την αυτοκρατορία του πατέρα του τίποτε άλλο εκτός από την [[Ιταλία]], συμμάχησε με τον θείο του, [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]], εναντίον των αδελφών του, [[Λοθάριος Β' της Λοθαριγγίας|Λοθάριου]] της [[Λοθαριγγία]]ς και [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου]]. Αλλά αργότερα που ο Λουδοβίκος εξασφάλισε την εκλογή του [[Πάπας Νικόλαος Α΄|πάπα Νικόλαου Α’]] ([[858]]), συμφιλιώθηκε με τον Λοθάριο. Προσπάθησε να επαναφέρει την ισχύ του στην Ιταλία απέναντι στους ταραγμένους πρίγκιπες και τους Σαρακηνούς που λεηλατούσαν την νότια Ιταλία, κυρίευσε μερικούς επιδρομείς ([[866]]), αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις επιτυχίες του λόγω της απώλεια του στόλου του. Έστειλε πλοία για να βοηθήσει τον αυτοκράτορα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] [[Βασίλειος Α΄|Βασίλειο Α’]] ([[869]]) στην [[πολιορκία του Μπάρι]], πρωτεύουσα του τοπικού [[ισλάμ|Ισλαμικού]] [[εμιράτο του Μπάρι|εμιράτου]], που τελικά υποτάχθηκε το [[871]].

Τον διαδέχθηκε ο πρωτοξάδελφος του, [[Καρλομάγνος της Βαυαρίας]], γιος του [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου του Γερμανικού]].

 

{{Commonscat}}