Πολιτική ανυπακοή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 44 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q47217
Divineale (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Η πολιτική ανυπακοή είναι ένας από πολλούς τρόπους που οι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να διαμαρτυρηθούν ή να εξεγερθούν κατά αθέμιτων νόμων. Έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά τεκμηριωμένα μη βίαια κινήματα αντίστασης όπως στην [[Ινδία]] (η εκστρατεία κοινωνικής πρόνοιας του Γκάντι και οι εκστρατείες για την [[ανεξαρτησία της Ινδίας]] από τη [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανική Αυτοκρατορία]]), στη [[Νότια Αφρική]] στον αγώνα κατά του [[απαρτχάιντ]], στο [[Αμερικανικό Κίνημα Πολιτικών Δικαιωμάτων]] και σε κινήματα ειρήνης παγκοσμίως. Μία από τις πρώτες μαζικές υλοποιήσεις της ήταν η [[αιγυπτιακή επανάσταση του 1919|μη βίαιη επανάσταση]] των [[Αίγυπτος|Αιγυπτίων]] εναντίον της βρετανικής κατοχής το [[1919]].
 
Ο [[Αμερικανός]] συγγραφέας [[Χένρι Ντέιβιντ ΘορόΘόρω]] (Henry David Thoreau) πρωτοστάτησε στη σύγχρονη θεωρία πίσω από αυτή την πρακτική με το δοκίμιο του [[1849]] «Περί Πολιτικής Ανυπακοής», που αρχικά είχε τον τίτλο «Αντίσταση στην Αστική Κυβέρνηση». Η ιδέα πίσω από το δοκίμιο ήταν αυτή της [[αυτονομία|αυτονομίας]], και το πώς αυτή είναι η ηθικότερη επιλογή, γιατί κανείς πρέπει να αποφύγει να πολεμήσει εναντίον της κυβέρνησης, αλλά δεν θα πρέπει να την υποστηρίξει αν δεν συμφωνεί με αυτή. Αυτή η έκθεση είχε αργότερα μεγάλη επίδραση σε πολλούς από αυτούς που εφάρμοσαν την πολιτική ανυπακοή. Στο δοκίμιο αυτό, ο Θορό επίσης εξηγεί τους λόγους που αρνήθηκε να πληρώσει [[φόρος|φόρους]] ως πράξη διαμαρτυρίας κατά της [[δουλεία|δουλείας]] και κατά του [[Μεξικο-Αμερικανικός Πόλεμος|Μεξικανο-Αμερικανικού Πολέμου]].
 
== Τεχνικές ==