Γεώργιος Παπαζώλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επαναφορά ουδετερότητας Ετικέτα: μεγάλη αφαίρεση |
|||
Γραμμή 1:
{{Άλλεςχρήσεις4|
Ο''' Γεώργιος Παπαζώλης''' ή '''Παπάζωλης''' ή '''Παπάζογλου''' ([[Σιάτιστα]], [[1725]], [[Πάρος]], [[1775]])
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στη [[Σιάτιστα]] του καζά Κοζάνης,
Το 1763 ο Παπαζώλης μεταβαίνει στη [[Βενετία]] και στη συνέχεια στην [[Τεργέστη]], προκειμένου να συντονίσει τις ενέργειες Ελλήνων και [[Ρώσοι|Ρώσων]] για την διενέργεια μιας συνολικής εξέγερσης. Το 1765 συνέταξε ένα βιβλίο με σκοπό την αφύπνιση των Ελλήνων και την καλλιέργεια της πολεμικής αρετής. Το βιβλίο αυτό με τον τίτλο ''«Διδασκαλία, ήγουν ερμηνεία της πολεμικής τάξεως και τέχνης»'', τυπώθηκε στη Βενετία και διανεμήθηκε σε περιοχές της τουρκοκρατούμενης [[Ελλάς|Ελλάδας]]. Ήταν βασισμένο σε ρωσικό στρατιωτικό εγχειρίδιο. Από το 1765 και για τα επόμενα χρόνια, ο Παπαζώλης, με Έλληνες συνεργάτες και Ρώσους πράκτορες περιόδευσε στην [[Δυτική Μακεδονία|Δυτική]] και [[Κεντρική Μακεδονία]], την [[Ήπειρος|Ήπειρο]], τη [[Στερεά Ελλάδα]] και την [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]], προκειμένου να συνεννοηθεί με ντόπιους παράγοντες για την ιδέα της εξέγερσης. Παρόλο που η ανταπόκριση δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική, ο Παπαζώλης κατάφερε να αποσπάσει συμφωνίες με ορισμένους οπλαρχηγούς και προύχοντες, ιδιαίτερα στη Δυτική Μακεδονία και τη [[Μάνη]]. Έπεισε και τον Ορλώφ ότι ο χρόνος ήταν πλέον κατάλληλος για τη διεξαγωγή επιχειρήσεων.
Το 1769 τμήμα του Ρωσικού στόλου με την συμμετοχή του Παπαζώλη, ξεκίνησε με προορισμό τη Μάνη όπου θα υποστήριζε τους [[Μανιάτες]], εναντίον των [[Οθωμανοί|Οθωμανών]]. Το 1770 τελικά, σημειώθηκε το αποτυχημένο κίνημα, που έμεινε γνωστό με την ονομασία ''[[Ορλωφικά]]''. Οι Ρώσοι, έχοντας εξασφαλίσει τη [[Συνθήκη Κιουτσούκ-Καϊναρτζή]], εγκατέλειψαν τους Έλληνες στην τύχη τους, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις του Παπαζώλη.
Πολλοί οπλαρχηγοί και προύχοντες της Πελοποννήσου και της [[Μακεδονία]]ς, όπως ο [[
▲Πολλοί οπλαρχηγοί και προύχοντες της Πελοποννήσου και της [[Μακεδονία]]ς, όπως ο [[Γεώργιος Ζιάκας|γέρο Ζιάκας]] που συμμετείχαν στο κίνημα, απογοητεύτηκαν και κατηγόρησαν τον Παπαζώλη για τυχοδιωκτισμό. Η απόπειρα αυτού του εγχειρήματος με πρωτοβουλία του Παπαζώλη έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από τη Ρωσική διπλωματία αφενός και αφετέρου, ήταν πρόχειρα οργανωμένη με σποραδικές κινητοποιήσεις ανά τον ελλαδικό χώρο, χωρίς επικοινωνία και συντονισμό.
Πέθανε στην [[Πάρος|Πάρο]] όπου είχε πλέον ελλιμενιστεί ο Ρωσικός στόλος.
==Πηγές==
*[http://siatistanews.gr/kalokairi2009/enSiatisti.pdf «Εν Σιατίστη: συνάντηση με την Ιστορία μέσα από εκδόσεις βιβλίων του 18ου και 19ου αιώνα»]
*[http://www.kenef.phil.uoi.gr/author.php?Name_ID=11850 Εργαστήριο Ερευνών Νεοελληνικής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων]
*[http://www.imma.edu.gr/imma/history/07.html Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα]
Γραμμή 53 ⟶ 32 :
}}
{{Στρατιωτικός-επέκταση}}
{{Ελληνίδες και Έλληνες λόγιοι (1453 - 1821)}}
[[Κατηγορία:Σιατιστινοί]]
[[Κατηγορία:Έλληνες στρατιωτικοί]]
[[Κατηγορία:Έλληνες λόγιοι του 18ου αιώνα]]
[[Κατηγορία:Ελληνική εξέγερση του 1770]]
[[bg:Георгиос Папазолис]]
[[ru:Папазолис, Георгиос]]
|