Μαργαρίτα Μηνιάτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας σύμφωνα με συζήτηση
προσθήκες + παραπομπές
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Margarita Miniati 1868 021.JPG|thumb|right|250px200px|Ξυλογραφία της Μαργαρίτας Μηνιάτη από το περιοδικό ''[[Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού]]'' του 1868]]
 
Η '''Μαργαρίτα Ματθίλδη Μηνιάτη''' ( [[1821]] -[[1887]] ), το γένος Αλβάνα, ήταν διάσημη [[Έλληνες|Ελληνίδα]] λογία και συγγραφέας που άκμασε στην [[Ιταλία]] κατά τον 19ο αιώνα.
 
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]] το [[1821]] όπου και υιοθετήθηκε από τον Άγγλο Αρμοστή της Επτανήσου, σύζυγο της αδελφής της μητέρας της, Σερ Άνταμ. Ταξίδεψε σε πολλές χώρες όπου και γνώρισε πολλές προσωπικότητες της εποχής της από την [[Ευρώπη]] και την Ανατολή, συμπληρώνοντας την μόρφωσή της και την οξυδέρκειά της επί των διαφόρων γεγονότων.<br>
Σε ηλικία 22 ετών γνωρίστηκε με τον Έλληνα ζωγράφο [[Γεώργιος Μηνιάτης|Γεώργιο Μηνιάτη]] τον οποίον ερωτεύθηκε σφόδρα και τελικά παντρεύτηκε όπου και εγκαταστάθηκε μαζί του στην [[Φλωρεντία]]. Η Οικία των Μηνιάτη στην Φλωρεντία εξελίχθηκε σε εντευκτήριο ονομαστών διανοουμένων της εποχής, λογοτεχνών και καλλιτεχνών.
 
Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]] το [[1821]]<ref name=ekebi/><ref name=Ele>''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη'', τ. 17, σ. 407.</ref> και ήταν κόρη του Δημητρίου Αλβάνα και της Αικατερίνης Παλατιανού. Είχε άλλα τέσσερα αδέλφια, τους Λεωνίδα, Φρειδερίκο και τις Νίνα και Σάντα<ref name=ekebi>[http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=433 Εθνικό Κέντρο Βιβλίου: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών - Αλβάνα - Μηνιάτη Μαργαρίτα - Ματθίλδη.]</ref>. Ούσα ακόμη ανήλικη, υιοθετήθηκε από την αδελφή της μητέρας της και τον σύζυγο της, υποστράτηγο Σερ Φρέντερικ Άνταμ, που εκείνη την εποχή υπηρετούσε ως αρμοστής της [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής Αυτοκρατορίας]] στα [[Επτάνησα]]<ref name=ekebi/>. Αφού έλαβε μια αρχική μόρφωση στην πατρίδα της, στη συνέχεια ακολούθησε τη θετή της οικογένεια στην [[Ινδία]] όπου είχε μετατεθεί ο Άνταμ<ref name=Ele/>. Αργότερα μετέβη στη [[Ρώμη]] όπου γνώρισε τον [[Έλληνας|Έλληνα]] ζωγράφο, [[Γεώργιος Μηνιάτης|Γεώργιο Μηνιάτη]], με τον οποίο παντρεύτηκε το [[1844]]. Ακολούθησαν διάφορα ταξίδια στην [[Ευρώπη]] μέχρι το [[1846]], όταν εγκαταστάθηκε μαζί με τον σύζυγό της στη [[Φλωρεντία]]. Εκεί, εντάχτηκε στους καλλιτεχνικούς και πνευματικούς κύκλους της πόλης και εντατικοποίησε την ενασχόλησή της με τα γράμματα, επιτυγχάνοντας να κερδίσει το θαυμασμό αρκετών διάσημων προσωπικοτήτων της εποχής<ref name=ekebi/><ref name=Ele/><ref>[http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=41186&seg=8280 Μαρίνου Παπαδόπουλου Βρετού, ''Εθνικόν Ημερολόγιον του δισέκτου έτους 1868'', Παρίσι, 1868, σ. 365.]</ref>.
Η Μαργαρίτα Μηνιάτη από το [[1860]] άρχισε να συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά, ιταλικά, γαλλικά και αγγλικά. Το [[1866]] δημοσίευσε μελέτη περί της εποχής του Δάντη. Λαμβάνοντας θάρρος εξ' αυτού, που σημείωσε επιτυχία, τόλμησε και συνέγραψε στην συνέχεια το έργο "Ιστορικές σκιαγραφίες των πνευματικών και καλλιτεχνικών σχέσεων της Ιταλίας μετά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας", το οποίο δημοσίευσε στην αγγλική γλώσσα και έτυχε άριστης εντύπωσης στους διεθνείς πνευματικούς κύκλους της εποχής εκείνης. Αξιόλογο επίσης έργο της ήταν "Η ζωή και το έργο του Κορρεγίου" που δημοσίευσε το 1881 στην γαλλική γλώσσα.
 
Απεβίωσε το [[1887]] στο [[Λιβόρνο]]. Η σορός της μεταφέρθηκε στη [[Φλωρεντία]] όπου και ετάφη. Από τον γάμο της με τον [[Γεώργιος Μηνιάτης|Γεώργιο Μηνιάτη]] απέκτησε δύο κόρες, την Ελένη, που πέθανε σε παιδική ηλικία, και την Ασπασία, που ασχολήθηκε με τη ζωγραφική<ref name=ekebi/>.
 
==Έργο==
 
ΗΤο Μαργαρίτα[[1857]] ξεκίνησε τη συνεργασία της με την εφημερίδα ''Ημερίσια Νέα'' του [[Λονδίνο]]υ Μηνιάτηενώ από το [[1860]] άρχισε να συνεργάζεται με πολλές εφημερίδες και περιοδικά,διάφορα ιταλικά, γαλλικά και αγγλικάέντυπα. Το [[1866]] δημοσίευσε μελέτη περί της εποχής του Δάντη. Λαμβάνοντας θάρρος εξ' αυτού, που σημείωσε επιτυχία, τόλμησε και συνέγραψε στην συνέχεια το έργο "Ιστορικές σκιαγραφίες των πνευματικών και καλλιτεχνικών σχέσεων της Ιταλίας μετά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας", το οποίο δημοσίευσε στην αγγλική γλώσσα και έτυχε άριστης εντύπωσης στους διεθνείς πνευματικούς κύκλους της εποχής εκείνης. Αξιόλογο επίσης έργο της ήταν "Η ζωή και το έργο του Κορρεγίου" που δημοσίευσε το 1881 στην γαλλική γλώσσα.
 
Η Μαργαρίτα Μηνιάτη δεν έπαψε σε όλα σχεδόν τα έργα της να εξυμνεί την Ελλάδα και να υπερηφανεύεται για την καταγωγή της. Πέθανε στο [[Λιβόρνο]] το [[1887]] και η σορός της μεταφέρθηκε και ετάφη στην [[Φλωρεντία]].
* Σημειώνεται ότι ο Εδ. Συρέ το περίφημο έργο του "Μεγάλοι Μύσται" το αφέρωσε στην Ελληνίδα λογία Μαργαρίτα Α. Μηνιάτη.
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
 
==Πηγές==