Τα κτήματα της σχεδόν ακατοίκητης τότε περιοχής Κολομπότσι δόθηκαν στην [[οικογένεια ΖαϊμηΖαΐμη]] ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει στην επανάσταση και αυτοί έφεραν τους πρώτους κατοίκους το 1860 από τα χωριά [[Βουνάκιον Αχαΐας|Βουνάκι]] και [[Ράχωβα Αχαΐας|Ράχωβα]] των [[Καλάβρυτα|Καλαβρύτων]] για να καλλιεργήσουν τους τότε βαλτότοπους.<ref>{{cite web|title=Γεώργιος Παναγόπουλος: Παρουσίαση βιβλίου στο Θέατρο Περιγιαλίου: Λέχαιο 150 χρόνια ιστορίας|url=http://www.fonikorinthias.gr/node/3187|publisher=fonikorinthias.gr|accessdate=18 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Με τη [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας 1912|διοικητική διαίρεση του 1912]] το Λέχαιο έγινε τμήμα το Περιγιαλίου, από το οποίο απόσπάστηκε το 1946. Το 1997 συνενώθηκε διοικητικά στον [[Δήμος Άσσου-Λεχαίου|Δήμο Άσσου-Λεχαίου]]. Μετά το [[πρόγραμμα Καλλικράτης|πρόγραμμα «Καλλικράτης»]] αποτέλεσε κοινότητα του Δήμου Κορινθίων.
