Παραμυθιά Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η επικράτεια '''(territorium)''' της Φωτικής, που εκτιμάται ότι είχε συνολική έκταση 1700 τετρ. χλμ., περιλάμβανε στο έδαφός της ολόκληρο το σημερινό νομό Θεσπρωτίας, καθώς και το βορειοδυτικό τμήμα του νομού Πρέβεζας. Μέσα στα όριά της έχουν επισημανθεί περίπου σαράντα (40) θέσεις ρωμαϊκών οικισμών και κάστρων : στη σημερινή Ηγουμενίτσα, στην Πάργα και κοντά στα σημερινά χωριά Χρυσαυγή (αρχαία ''Ελέα-Velia''), Γεροπλάτανος (αρχαία ''Φανοτή''), Μεσοπόταμος (αρχαία ''Κίχυρος-Εφύρα)'', Καστρί (αρχαία ''Πανδοσία''), Γλυκή (αρχαία ''Εύροια''), Γαρδίκι, Μαζαρακιά, Μαργαρίτι κ.ά.

 

 

H Παραμυθιά από την δημιουργία της υπάγονταν στην [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]]. Το 1330 βρίσκεται στην κυριαρχία [[Ιωάννη Β΄ Ορσίνη]], Δεσπότη της Ηπείρου. Το 1337 ανακαταλήφθηκε από τον Αυτοκράτορα του Βυζαντίου τον Ανδρόνικο Γ΄Παλαιολόγο και το 1349 βρίσκεται στην κυριαρχία του [[Στέφανου Δουσάν]], Τσάρου των Σέρβων. Στα επόμενα χρόνια η Παραμυθιά μαζί με τις νότιες περιοχές των Ιωαννίνων καταλαμβάνεται από Αλβανούς φύλαρχους οι οποίοι ήταν χριστιανοί.