Ιρκ Μπιτίγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''ΙΡΚ ΒίΤίΓ''' ("μαντικό βιβλίο") είναι το μόνο βιβλίο γραμμένο με την παλαιοτουρκική γραφή που διατηρήθηκε πλήρες. ΆνΑν και το μόνο σωζόμενο χειρόγραφο προέρχεται αποαπό τον 9 μ.Χ. αιώνα, ο πολιτισμός που εικονίζεται μέσα σε όλο το ιρκ ΒίτίΓ είναι νεολιθικός και σαφώς τουρκικός, και με βάση την πληθώρα των πολιτιστικών και γλωσσικών στοιχείων που βρίσκονται σε αυτό, το πρωτότυπό του μπορεί να αναχθεί στις αρχές της 5ης ή και 6ης π.Χ. χιλιετίας σύμφωνα με την έρευνα τιτλοφορούμενη: [http://users.sch.gr/ioakenanid/worldsoldest "Το παλαιότερο βιβλίο του κόσμου"] -<ref> http://users.sch.gr/ioakenanid/worldsoldest</ref>, ιδιαίτερα το κεφάλαιο "Η ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΡΚ ΒίΤίΓ".

Ακριβώς λόγω της παλαιότητας της γλώσσας και των χρησιμοποιούμενων συμβόλων, το ΙΡΚ ΒίΤίΓ δένδεν ήταν κατανοητό μέχρι τις μέρες μας, οι δέδε μεταφράσεις που προτάθηκαν στην σύγχρονη τουρκική, αγγλική και ρωσική γλώσσα, περιέχουν αρκετά σφάλματα. ΑποΑπό φιλολογική άποψη, τα κυριότερα σημεία που πρέπει να επισημανθούν είναι τα εξής (τα τακτικά αριθμητικά αναφέρονται στα αντίστοιχα «κεφάλαια», παραβολικές ιστορίες του ΙΡΚ ΒίΤίΓ):

Δεύτερο (και σε αρκετά ακόμη κεφάλαια): η λέξη TΕŊRÍ επι το πλείστον σημαίνει θεϊκός άνθρωπος (εκπρόσωπος του Θεού), και σε λίγες περιπτώσεις μόνο «Θεός», δεδομένου οτιότι στο πρωτότυπο κείμενο υπήρχε διάκριση μεταξύ TΕŊERÍ (θεϊκός) και TΕŊER (Θεός), που καί τα δύο έχουν γίνει TΕŊ(E)RÍ στην εποχή του σωζόμενου χειρόγραφου.

Τρίτο: η λ. TALOJ είναι φανερό οτιότι είχε παλιά την σημασία «όχθη» και όχι «θάλασσα» όπως είναι γνωστό απο μεταγενέστερα.

Τέταρτο: το XIINTAN = σάνδαλο (δέντρο), είναι ένα εξωτικό στοιχείο που παρεισέφρησε αποαπό τη βουδιστική λογοτεχνία αντικαθιστώντας το XAAM (έλατο) του αυθεντικού κειμένου.

Πέμπτο: η λ. YXYNX (τρίτο) εδώ εννοεί «τρίτο συμβάν», και δένδεν αναφέρεται στο

KUNXUJI = «η σύζυγόςτουσύζυγός του» με την έννοια «η τρίτη σύζυγος», όπως λαμβάνεται στις μέχρι τώρα αποδόσεις. Το δέ ρήμα JARAAgAJ εδώ εννοεί «θα χρησιμεύσει ώςως», «θα χρησιμεύσει για να γίνει», π.χ. BΕCLÍK JARAAgAJ «θα χρησιμεύσει για να γίνει άρχοντας», και όχι όπως μέχρι τώρα αποδίδεται «ο άρχοντας θα είναι χρήσιμος». Αυτά είναι σαφή αποαπό τα συμφραζόμενα.

Δέκατο έκτο: σωστά έχει το χειρόγραφο γραμμένο SΕMRÍTÍ JEERÍN «της πάχυνσης τον τόπο», και δένδεν μπορεί να διορθωθεί ωστεώστε να διαβάσουμε «(το άλογο) πάχυνε» (καθώς προτείνει ο Talat Tekin). Το QUdURšUgIIŊNIIŊA, φανερό λάθος του γραφέα, διορθώνεται σε [QUdURXOgNIŊA] = στον κόκκυγγατου.

Εικοστό τρίτο: KΕKYK είναι ιερό είδος κιρκινεζιού. Το ανύπαρκτο και γλωσσικώς αδύνατο XUK, ένα αποαπό τα μεγαλύτερα φιλολογικά προβλήματα του ΙΡΚ ΒίΤίΓ, οπωσδήποτε πρέπει να διορθωθεί σε [XÍK] = ωμό (καλώς γνωστή η φράση XÍK ΕT =ωμό κρέας, μεταφορικώς «άνθρωπος χωρίς πείρα»).

Εικοστό πέμπτο: η παραβολή αυτή που μιλά για ένα BUQORSII (άροτρο στο οποίο μπορεί να ζευθεί μόνο ένα ζώο) δένδεν υπήρχε στο πιόπιο αρχέγονο κείμενο του ΙΡΚ ΒίΤίΓ, σε εποχή που και το μονό εκείνο άροτρο δένδεν είχε εφευρεθεί. Όταν το BUQORSII εφευρέθηκε, προστέθηκε και αυτός ο χρησμός ώςως δεύτερη εκδοχή του συνδυασμού μαντικών αριθμών 313. Είναι μία ισχυρότατη ένδειξη οτι το αρχικό κείμενο του ΙΡΚ ΒίΤίΓ δημιουργήθηκε σε παμπάλαια εποχή και καταγράφηκε πιθανώς τον 6ο π.Χ. αιώνα.

Τριακοστό όγδοο: qATUN (= "βασίλισσα", δάνειο απο την σογδιανή γλώσσα κατα G. Clauson) αντικατέστησε το παλαιότερο qΑNIM (=βασίλισσα, γνήσια τουρκική λέξη αποαπό το qΑN ("βασιλεύς", ηγεμόνας)).

Τεσσαρακοστό πρώτο: ΔένΔεν υπάρχει λόγος να διορθωθεί το YLYCDΕ του χειρογράφου που δίνει πολύ καλό νόημα: «αποαπό τη μοίρα (=αποαπό τον κίνδυνο της περίστασης)». Το δέ JARAAgAJ όπως στον χρησμό 5.

Πεντηκοστό πέμπτο: Προβληματική και ώςως τώρα άγνωστη ήταν η έννοια του TŒRYTMEEš που κανονικά σημαίνει «(τον) δημιούργησε». Εδώ εννοεί: τον ανέδειξε (=τον ανεκήρυξε δίνονταςτου κάποιον υψηλό τίτλο και το αντίστοιχο σύμβολο, επικυρώνοντας έτσι την πολεμικήτουπολεμική του αρετή την οποία απέδειξε στη μάχη. Δεδομένου οτιότι το ρήμα TŒRYT- ήταν ετυμολογικώςετυμολογικά συγγενές του TŒRT = «τέσσερα», το τιμητικό σύμβολο πρέπει να είχε κάποια τετραπλή μορφή, όπως σταυρός με 4 βραχίονες). Επίσης προβληματικό και άγνωστο ώςως τώρα ήταν το JEETÍCLÍC = φτασμένο, επιτυχημένο (=έχοντας αποδειχθεί άξιο, ικανό), αποαπό τη γνωστή ρίζα JEET= «επιτυγχάνω, κατορθώνω, επαρκώ».

Πεντηκοστό έβδομο: καθώς έχει σημειωθεί, το ρήμα ŒL- παλιά σήμαινε «χάνεται» και όχι πεθαίνει. Σε αυτόν τον χρησμό είναι σαφές οτιότι δένδεν σημαίνει «πέθανε», αλλααλλά κυριολεκτικά «χάθηκε» (προσωρινά).

Εξηκοστό: η έκφραση qARA qAMAg SYSÍ είναι καλύτερα να ληφθεί ώςως «ο άσημος και ολόκληρος ο στρατόςτουστρατός του (=οι απλοί, χωρίς βαθμό στρατιώτες και όλος ο στρατός, απλοί και βαθμοφόροι του βασιλέως)» και όχι «όλος ο άσημος στρατός».

[Κολοφών] MANIISTAN είναι προφανώς αποαπό το σανσκριτικό ma,ni-sthaana मणि-स्थन = βουδδιστικό μοναστήρι – καμία σχέση με το ελληνικό «μοναστήρι»! BURUA είναι τουρκική απόδοση του σανσκριτικού purwa पूर्व «αρχαία, παραδοσιακή» (διδασκαλία, σοφία), οπότε BURUA GURU είναι αποαπό το σανσκριτικό purwa-guru पूर्व-गुरु

(διδάσκαλος της αρχαίας σοφίας, δηλαδή της αρχέγονης σοφίας των Τούρκων της άπω Ανατολής, μιάςμιας σοφίας πολύ αρχαιότερης αποαπό τον Βουδισμό, που ωστόσο βρήκε μιά θέση σε βουδιστικό μοναστήρι). ΔένΔεν έχει καμία σχέση με το περσικό «m-r-w» (προφητεία, μαντική).