Ιερός Λόχος (1821): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
συμπλήρωση βιβλιογραφίας και παραπομπών του λήμματος |
μ →Παραπομπές: συμπλήρωση λήμματος Τα μνημεία του Ιερού Λόχου |
||
Γραμμή 9:
=== Στολή ===
Οι άνδρες του Ιερού Λόχου έφεραν ομοιόμορφες στολές<ref>{{Cite book|title = Οι άθλοι της εν Βλαχία Ελληνικής Επαναστάσεως το 1821 έτος.|last = Φωτεινός|first = Ηλίας|publisher = |year = 1846|isbn = |location = Εν Λειψία Σακσονίας.|pages = }}</ref> ευρωπαϊκού τύπου φτιαγμένες από ολόμαλλη μαύρη τσόχα. γι'αυτό και ονομάζονταν μελανοφόροι ή μαυροφόροι<ref>Ράδος, σελ. 4</ref>. Η στολή του ιερολοχίτη αποτελούνταν από χιτώνιο μακρύ που έφθανε λίγο πιο πάνω από τα γόνατα, περισκελίδα και ψηλό χωρίς γείσο κάλυμμα κεφαλής, που σύμφωνα με την περιγραφή που δίνει ο [[Κωνσταντίνος Ράδος]]<ref
=== Σημαία ===
[[Image:YpsilantisFlag.svg|thumb|right|170px|Η Σημαία του Ιερού Λόχου]]
Η σημαία του Ιερού Λόχου ήταν τρίχρωμη. Στη μία πλευρά της σημαίας αναγραφόταν το ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'' και υπήρχε στο κέντρο η εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Στην άλλη πλευρά υπήρχε η εικόνα του Φοίνικα αναγεννόμενου από τις φλόγες και αναγραφόταν ''ΕΚ ΤΗΣ ΚΟΝΕΩΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙ''. Στο στρατιωτικό οργανισμό που συνέταξε ο
=== Οργάνωση ===
Γραμμή 63:
Ο [[Αλέξανδρος Κ. Υψηλάντης|Αλέξανδρος Υψηλάντης]] κατέφυγε στο Ρίμνικο, όπου συνέταξε την τελευταία διαταγή του στις 8 Ιουνίου 1821, με την οποία στιγμάτισε την προδοσία του πολιτικού και στρατιωτικού του επιτελείου και εξήρε την αυτοθυσία του Ιερού Λόχου:
«''Σεις δε σκιαί των γνησίων Ελλήνων και του Ιερού Λόχου, όσοι προδοθέντες επέσατε θύματα δια την ευδαιμονίαν της πατρίδος, δεχτήτε δι’ εμού τας ευχαριστήσεις των ομογενών σας! Ολίγος καιρός και στήλη θα αναγερθή να διαιωνίση τα ονόματά σας. Με χαρακτήρες φλογερούς είνε εγκεχαραγμένα εις τα φίλτρα της καρδίας μου, τα ονόματα εκείνων όσοι μέχρι τέλους μ’ έδειξαν πίστιν και ειλικρίνειαν. Η ενθύμησίς των θα είναι πάντοτε το μόνον δροσιστικόν ποτό της ψυχής μου .''» ▼
▲«''Σεις δε σκιαί των γνησίων Ελλήνων και του Ιερού Λόχου, όσοι προδοθέντες επέσατε θύματα δια την ευδαιμονίαν της πατρίδος, δεχτήτε δι’ εμού τας ευχαριστήσεις των ομογενών σας! Ολίγος καιρός και στήλη θα αναγερθή να διαιωνίση τα ονόματά σας. Με χαρακτήρες φλογερούς είνε εγκεχαραγμένα εις τα φίλτρα της καρδίας μου, τα ονόματα εκείνων όσοι μέχρι τέλους μ’ έδειξαν πίστιν και ειλικρίνειαν. Η ενθύμησίς των θα είναι πάντοτε το μόνον δροσιστικόν ποτό της ψυχής μου .''»
== '''''Μνημεία αφιερωμένα στον Ιερό Λόχο''''' ==
Στο κοιμητήριο του Δραγατσανίου στη Ρουμανία υπάρχει το Μνημείο των Πεσόντων Ιερολοχιτών το οποίο ανεγέρθη στα 1884 με την πρωτοβουλία της συντακτικής επιτροπής της Ελληνικής εφημερίδας του Βουκουρεστίου " Σύλλογοι". Το μνημείο φιλοτέχνησαν από πεντελικό μάρμαρο οι Τήνιοι καλλιτέχνες Χαλεπάς και Λαμπαδίτης.. Έχει ύψος συνολικά επτά μέτρων Στην κύρια όψη του στηλοβάτη του υψώνεται μονόλιθος 5 μέτρων με ανάγλυφο σταυρό επί της ημισελήνου και από κάτω το σήμα των ιερολοχιτών. Στο κέντρο του στηλοβάτη εν μέσω δάφνινου στεφανιού αναγράφεται με χρυσά γράμματα : ΔΙΑΒΑΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥ ΟΤΙ ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΥΠΕΡ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΑΓΩΝΙΣΑΜΕΝΟΙ/....<ref>{{Cite journal|url = |title = Ο επενδύτης του ιερολοχίτη Κωνσταντίνου Ξενοκράτους σ.57|last = Ζυγούρη|first = Νικολέττα|date = |journal = Τεκμήρια Ιστορίας Μονογραφίες 2011|accessdate = 2011|doi = }}</ref>
Μία ακόμη στήλη εις μνήμην των ιερολοχιτών έργο του γλύπτη Λεωνίδα Δρόση έστησε ο ποιητής Αλέξανδρος Σούτσος εις μνήμην του αδελφού του Δημητρίου, του ηρωικού εκατόνταρχου του Ιερού Λόχου στα 1845 αρχικά, ΒΔ του Πανεπιστημίου. Από τα 1885 η στήλη μεταφέρθηκε δίπλα στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στο Πεδίον του Άρεως κοντά στο μνημείο του Αλέξανδρου Υψηλάντη που φιλοτεχνήθηκε στα 1869 από τον Λ.Δρόση.<ref>{{Cite book|title = Τα γλυπτά της Αθήνας Υπαίθρια Γλυπτική 1834-2004|last = Αντωνοπούλου|first = Ζέτα|publisher = ποταμός|year = 2000|isbn = |location = Αθήνα|pages = 40}}</ref>
==Παραπομπές==
Γραμμή 76 ⟶ 77 :
*Γ. Κορδάτου. ''Μεγάλη Ιστορία της Ελλάδας''
*Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSSE BRITANNICA
*Φωτεινός Ηλίας (1846) Οι Άθλοι της εν Βλαχία Επαναστάσεως το 1821 έτος Εν Λειψία της Σακσονίας.
*Φιλήμων Τιμολέων (1861) Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως Αθήναι: Τύποις Σούτσα & Α. Κτενά
*Ζυγούρη Νικολέττα (2011) Ο επενδύτης του ιερολοχίτη Κωνσταντίνου Ξενοκράτους Τεκμήρια Ιστορίας Μονογραφίες 2011 ΙΕΕΕ σσ53-70
[[Κατηγορία:Ελληνική Επανάσταση του 1821]]
|