Πυρίτιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το στοιχειακό πυρίτιο, που δεν είναι κράμα με σημαντικές ποσότητες άλλων χημικών στοιχείων, συνήθως καθαρότητας πάνω από 95%, αναφέρεται συχνά ως «μεταλλικό πυρίτιο». Αποτελεί περίπου το 20% της παγκόσμιας παραγωγής πυριτίου, ενώ μόλις το 1-2% του συνολικού στοιχειακού πυριτίου καθαρίζεται σε υψηλότερους βαθμούς για χρήση του από τη βιομηχανία ηλεκτρονικών. Το μεταλλουργικού βαθμού καθαρότητας πυρίτιο εμπορικά παράγεται με αντίδραση υψηλής καθαρότητας διοξειδίου του πυριτίου (SiO₂) με [[ξύλο]], [[ξυλάνθρακας|ξυλάνθρακα]] και [[γαιάνθρακας|γαιάνθρακα]] σε [[κλίβανος|κλίβανο]] με [[ηλεκτρικό τόξο]] που δημιουργείται μεταξύ [[ηλεκτρόδιο|ηλεκτροδίων]] άνθρακα. Σε θερμοκρασίες πάνω από 1.900°C, ο άνθρακας, των παραπάνω αναφερόμενων υλικών, και το πυρίτιο, του διοξειδίου του πυριτίου, μετέχουν σε μια χημική αντίδραση της μορφής:

Το υγροποιημένο πυρίτιο συλλέγεται στον πυθμένα του κλιβάνου, από όπου αφαιρείται και ψύχεται. Το πυρίτιο που παράγεται με τον παραπάνω τρόπο ονομάζεται, όπως γράψαμεαναφέρθηκε παραπάνω, «μεταλλουργικού βαθμού καθαρότητας πυρίτιο», με καθαρότητα τουλάχιστον 98%. Χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο συμπαράγεται (ως παραπροϊόν) και [[καρβίδιο του πυριτίου}} (SiC), που επίσης σχηματίζεται με τις ακόλουθες αντιδράσεις:

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το «μεταλλουργικού βαθμού καθαρότητας πυρίτιο» χρησιμοποιείται κυρίως στη βιομηχανία χύτευσης αλουμινίου για την παραγωγή αντικειμένων από κράμα αλουμινίου - πυριτίου (σιλαλουμίνα), σε ποσοστό 55%. Το υπόλοιπο 45% χρησιμοποιείται από τη χημική βιομηχανία, όπου κυρίως χρησιμοποιείται για την παραγωγή «καπνιστής πυριτίας», ενώ το τελευταίο υπόλοιπο χρησιμοποιείται για την παραγωγή άλλων σημαντικών χημικών όπως τα σιλένια και κάποιοι τύποι [[σιλοκόνησιλικόνη|σιλικονών]]<ref>Corathers, Lisa A. 2009 Minerals Yearbook. USGS