Ο '''Νικαιώτικος Χριστιανισμός''' είναι το ρεύμα του [[Πρωτοχριστιανική περίοδος|Πρωτοχριστιανισμού]] το οποίο προήλθε από την [[Α΄ Οικουμενική Σύνοδος|Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας]].
[[Αγία Τριάδα|Τριαδικός]], ορίζει την ορθοδοξία του ως αντίβαρο στον [[Αριανισμός|Αριανισμό]]. Στα συγγράμματα που προέρχονται από το ρεύμα της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Σύγχρονης Ορθοδοξίας]], η έκφραση ''Ορθόδοξος Χριστιανισμός'' χρησιμοποιείται συχνά με την έννοια του '''Νικαιώτικου Χριστιανισμού'''. Αντίθετα, στα συγγράμματα που προέρχονται από το ρεύμα του [[Καθολικισμός|Σύγχρονου Καθολικισμού]], είναι η έκφραση ''Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία'' που χρησιμοποιείται στην θέση του '''Νικαιώτικου Χριστιανισμού'''<ref>Par exemple chez Michel Rouche : ''Clovis, histoire et mémoire : actes du Colloque international d'histoire de Reims'', 19-25 septembre 1996, Volume 1, Presses Paris Sorbonne (1997)</ref>, λόγω του ότι η καθεμία από τις δύο Εκκλησίες αναγνωρίζει ως δική της την Σύνοδο της Νίκαιας. Μάλιστα, επί αυτού, έχει υπάρξει σχετικός διάλογος με στόχο την εύρεση του εάν η Παλαιά Εκκλησία αποτελεί πρόγονο της Καθολικής ή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο '''Νικαιώτικος Χριστιανισμός''' κατέστη κρατική θρησκεία το [[392|380]] εντός της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] (δηλαδή σχεδόν έναν αιώνα μετά την [[Αρμενία]], πρώτο κράτος που εκχριστιανίστηκε επισήμως το 301) όταν ο [[Θεοδόσιος Α΄]] επέβαλε νομοθεσία η οποία απαγόρευε τις [[Παγανισμός|παγανιστικές λατρείες]], καθώς και οποιαδήποτε σχετιζόμενη με αυτές δραστηριότητα εντός των συνόρων της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αυτοκρατορίας]].
