Η πρώτη ομάδα, το φθινόπωρο του 1920 εγκαθίσταται στα χωριά ΤσιουκαλήΤσιουκαλί, σημερινό [[Περιστέρι Κιλκίς|Περιστέρι]] και το ΚιούλαληΚιούλαλί, σημερινό [[Πυργωτός Κιλκίς|Πυργωτό]], του [[Νομός Κιλκίς|Κιλκίς]]. Αργότερα, την άνοιξη του 1921, η δεύτερη ομάδα έρχεται και αυτή στα ίδια χωριά. Εκεί βρήκαν σπίτια που είχαν εγκαταλείψει φεύγοντας οι Τούρκοι. Οι πρόσφυγες βολεύτηκαν όπως - όπως και καλλιεργώντας λίγα στρέμματα γης επιβίωναν. Όμως οι ταλαιπωρίες που υπέστησαν στο δρόμο προς την Ελλάδα, οι αρρώστιες και οι επιδημίες τους είχαν εξαντλήσει, με αποτέλεσμα μέσα σε λίγους μήνες να πεθάνουν σχεδόν όλοι οι ηλικιωμένοι και πολλά μικρά παιδιά. Αυτή η κατάσταση σε συνδυασμό με την ανέχεια ανάγκασαν ορισμένους να πάρουν πρωτοβουλίες και να φύγουν από τα δύο χωριά, αναζητώντας πιο πλούσια μέρη και το κυριότερο: πιο υγιεινές κλιματολογικές συνθήκες, όμοιες με αυτές στις οποίες ζούσαν στο χωριό Σαράφ.
