Γιώργος Λαζαρίδης (σκηνοθέτης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γ. Λαζαρίδης γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] το [[1927]]. Όταν κηρύχθηκε ο [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος (1940-1941)|Ελληνοϊταλικός πόλεμος]] ήταν 13 ετών και τα χρόνια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής]] που ακολούθησαν υπήρξαν ιδιαίτερα δύσκολα για την οικογένειά του. Παρά ταύτα το [[θέατρο]] και ο [[κινηματογράφος]] είχαν προλάβει να τον κεντρίσουν σχετικά. Έτσι μετά την [[απελευθέρωση]] άρχισε ν΄ν' ασχολείται έντονα με τη [[δημοσιογραφία]] όπου το [[1948]] δημοσιεύει σε εφημερίδες της Αθήνας τα πρώτα του χρονογραφήματα, δοκίμια καθώς και θεατρικές κριτικές. Τη δραστηριότητά του αυτή πολύ σύντομα την επεκτείνει και στον κινηματογραφικό χώρο, συνεργαζόμενος με εφημερίδες της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] καθώς και της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]]. Για πολλά χρόνια υπήρξε μόνιμος συντάκτης του περιοδικού "[[Κινηματογραφικός Αστέρας]]" που ήταν και το μοναδικό περιοδικό του χώρου που κυκλοφορούσε στη Αθήνα.

Στα περίπου 60 θεατρικά έργα που έγραψε, ο Γ. Λαζαρίδης, εκτός των πολλών επιθεωρήσεων, ξεχώρισαν ιδιαίτερα "[[Ο τρελός του Λούνα Παρκ]]", "[[Οδός ευκαιρίας]]", "[[Δώδεκα μήνες Καλοκαίρι]]" κ.ά. Στον κινηματογραφικό χώρο υπήρξε σκηνοθέτης και σεναριογράφος σε περισσότερες από 200 ταινίες, μεταξύ των οποίων "[[Η Χιονάτη και τα εφτά γεροτοπαλλήκαραγεροντοπαλλήκαρα]]", "[[Το κοροϊδάκι της Δεσποινίδος]]", "Ποιος[[Ποιός Θανάσης!]]", "[[Λαός και Κολωνάκι]]" κ.ά. Πολλά επίσης σενάρια έγραψε και για την τηλεόραση, συμμετέχοντας σε πολλές εκπομπές θεατρικού κυρίως αντικειμένου.

Ο Γ. Λαζαρίδης πέθανε στην Αθήνα στις [[9 Αυγούστου]] του [[2012]], σε ηλικία 85 ετών και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο του [[Δήμος Χαλανδρίου|Δήμου Χαλανδρίου]].