Γρηγόριος Κυδωνιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το [[1918]] επέστρεψε μαζί με τους συγχωριανούς του στην πατρίδα του και αποφάσισαν να ξαναχτίσουν το [[Αϊβαλί]]. Το έτος [[1922]] πραγματοποιούσε συνεχείς εκκλήσεις προς τη δημογεροντία των Κυδωνιών να διαφύγουν οι Έλληνες από την πόλη προς τη [[Μυτιλήνη]] για να σωθούν από την επερχόμενη σφαγή, αλλά δυστυχώς δεν εισακούσθηκε με αποτέλεσμα στις [[22 Αυγούστου]] [[1922]] οι άτακτοι Τούρκοι να σφαγιάσουν 4.000 Έλληνες. Ο ίδιος ο Άγιος Γρηγόριος κατάφερε να έλθουν ελληνικά πλοία με αμερικανική σημαία και να παραλάβουν 20.000 από τις 35.000 των Ελλήνων της ευρύτερης μητροπολιτικής του επαρχίας. Ο ίδιος αρνήθηκε να διαφύγει μαζί τους. Συνελήφθη από τον κεμαλικό στρατό στις [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1922]] και μετά από βασανισμούς, φαγιάστηκε μαζί με δεκάδες ιερείς, τους προκρίτους της πόλης και πλήθος συμπολιτών του στις [[3 Οκτωβρίου]] [[1922]].

 

 

Προς τιμήν του υπάρχουν οδοί που φέρουν το όνομά του σε πολλούς Δήμους της Ελλάδας ιδιαίτερα εκεί που εγκαταστάθηκαν Μικρασιάτες πρόσφυγες: Στην Αθήνα (Κάτω Πατήσια), στο [[Αιγάλεω]], στην [[Νέα Σμύρνη]], στην [[Νέα Φιλαδέλφεια]], στον [[Υμηττός|Υμηττό]], στη [[Θεσσαλονίκη]], στην [[Καλαμαριά]] κ.α.