Οι Συμφορές του Πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata) |
μ Τα Link FA/FL/GA βρίσκονται πλέον στο Wikidata, αφαίρεσε: {{Link GA|es}} με τη χρήση AWB (10837) |
||
Γραμμή 2:
'''''Οι Συμφορές του Πολέμου''''' ή '''''Οι Καταστροφές του Πολέμου''''' ([[Ισπανική γλώσσα|Ισπανικά]]: '''''Los Desastres de la Guerra''''') είναι μια σειρά 82<ref group=a>80 χαρακτικά στην πρώτη έκδοση που δημοσιεύθηκε το 1863, στην οποία οι δύο τελευταίες πλάκες δεν ήταν διαθέσιμες. Βλέπε "[[#Εκτέλεση|Εκτέλεση]]".</ref> χαρακτικών που φιλοτέχνησε ο [[Ισπανία|Ισπανός]] ζωγράφος και χαράκτης [[Φρανθίσκο Γκόγια]] ([[1746]]–[[1828]]). Ο Γκόγια δεν αποκάλυψε πού αποσκοπούσε η δημιουργία αυτών των χαρακτικών, ωστόσο οι ιστορικοί της τέχνης θεωρούν τη σειρά ως μια εικαστική διαμαρτυρία κατά της βίας της επανάστασης της 2ας Μαΐου του 1808, τον ακόλουθο πόλεμο της [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρικής Χερσονήσου]] κατά την περίοδο [[1808]]-[[1814]], και την οπισθοχώρηση του φιλελευθερισμού μετά την [[Παλινόρθωση των Βουρβόνων|παλινόρθωση της μοναρχίας των Βουρβόνων]]. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών συγκρούσεων της [[Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία|Γαλλικής Αυτοκρατορίας]] του [[Ναπολέοντας Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] και της Ισπανίας, ο Γκόγια διατήρησε τη θέση του πρώτου ζωγράφου του Ισπανικού στέμματος και συνέχισε να δημιουργεί πορτραίτα των Ισπανών και των Γάλλων ηγετών.<ref name="Bareau, 45">Wilson-Bareau, 45</ref> Παρότι επηρεάστηκε βαθιά από τον πόλεμο, δεν φανέρωσε τις απόψεις του και τα έργα που δημιούργησε σχετικά με τον πόλεμο και τις επιπτώσεις του.<ref name="S129">Sayre, 129</ref> Ήταν σχεδόν κουφός και η υγεία του ήταν κλονισμένη όταν, στα 62 του, άρχισε να ασχολείται με τη δημιουργία αυτών των χαρακτικών. Τα χαρακτικά δε δημοσιεύτηκαν μέχρι το [[1863]], 35 χρόνια μετά τον θάνατό του. Πιθανώς μόνο τότε θεωρήθηκε πολιτικά ασφαλές να δημοσιευθεί μία σειρά έργων που κατακρίνουν τους Γάλλους και τους [[Βουρβόνοι|Βουρβόνους]] που είχαν επανέλθει στην εξουσία.<ref name = "Jones 2003">Jones, Jonathan. "[http://www.guardian.co.uk/culture/2003/mar/31/artsfeatures.turnerprize2003 Look what we did]". ''The Guardian'', 31 Μαρτίου 2003. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2009.</ref> Συνολικά πάνω από χίλιες σειρές αυτής της συλλογής έχουν τυπωθεί, αν και οι μεταγενέστερες είναι χαμηλότερης ποιότητας, και οι περισσότερες εκθέσεις χαρακτικών έχουν τουλάχιστον κάποια από τα έργα της σειράς.
Το όνομα με το οποίο είναι γνωστή σήμερα η σειρά δεν έχει δοθεί από τον Γκόγια. Ο χειρόγραφος τίτλος σε ένα άλμπουμ που έδωσε σε έναν φίλο γράφει: '''''Θανάσιμες συνέπειες του αιματηρού πολέμου της Ισπανίας με τον Βοναπάρτη, και άλλα εμφατικά καπρίτσια''''' (Ισπανικά: '''''Fatales consequencias de la sangrienta guerra en España con Buonaparte, Y otros caprichos enfaticos''''').<ref>Wilson-Bareau, 48–9.</ref><ref group=a>Αυτός είναι ο χειρόγραφος από τον Γκόγια τίτλος της συλλογής που έδωσε ο καλλιτέχνης στον Juan Agustin Cean Bermudez (illustrated Wilson-Bareau, 44). Ωστόσο, όταν γίνεται αναφορά στη σειρά χρησιμοποιείται πάντα ο τίτλος της πρώτης έκδοσης της σειράς (1863), ''Los Desastres de la Guerra'' (''Οι Συμφορές του Πολέμου'').</ref> Με εξαίρεση τους τίτλους και τα σχόλια για κάθε χαρακτικό, αυτά είναι τα μόνα γνωστά λόγια του Γκόγια για τη σειρά. Με αυτά τα έργα, διαφοροποιείται από τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά των καλλιτεχνικών απεικονίσεων. Απορρίπτει τους πομπώδεις ηρωισμούς της παλαιότερης Ισπανικής τέχνης για να αναδείξει το αποτέλεσμα του πολέμου σε μεμονωμένους ανθρώπους. Επιπροσθέτως εγκαταλείπει το χρώμα για χάρη της ευθύτητας της αλήθειας που συναντάται στις σκιές και στις τονικές διαβαθμίσεις.
Για τη δημιουργία της σειράς χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τεχνικές [[Βαθυτυπία|βαθυτυπικής]] εκτύπωσης, κυρίως η [[οξυγραφία]] για τις γραμμές και η [[τονική οξυγραφία]] (ακουατίντα) για τις τονικές διαβαθμίσεις, αλλά και η [[εγχάραξη]] και η [[βελονογραφία]]. Όπως συμβαίνει και με άλλα χαρακτικά του Γκόγια αναφέρονται κάποιες φορές ως ακουατίντες, αλλά συχνότερα ως έργα οξυγραφίας. Τα έργα της σειράς συνήθως διαχωρίζονται σε τρεις ομάδες που αντικατοπτρίζουν τη σειρά της δημιουργίας τους. Τα πρώτα 47 εστιάζουν σε γεγονότα του πολέμου και δείχνουν τις επιπτώσεις των συγκρούσεων πάνω στους στρατιώτες και τους πολίτες ως άτομα. Η μεσαία ομάδα (από το Νο.48 μέχρι και το Νο.64) καταγράφει τα αποτελέσματα του λιμού, που έπληξε τη Μαδρίτη κατά τη χρονική περίοδο [[1811]]-[[1812]], προτού η πόλη ελευθερωθεί από τους Γάλλους. Οι τελευταίες 17 πλάκες αντικατοπτρίζουν την έντονη απογοήτευση των φιλελεύθερων όταν η μοναρχία των Βουρβόνων, αφού επανήλθε στην εξουσία, με την ενθάρρυνση της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής]] ιεραρχίας, απέρριψε το Ισπανικό Σύνταγμα του [[1812]] και αντιτάχθηκε στην αναμόρφωση της πολιτείας και του κλήρου. Από την πρώτη τους δημοσίευση, οι σκηνές θηριωδιών, λιμού, εξαθλίωσης, και ταπείνωσης του Γκόγια έχουν περιγραφεί ως "καταπληκτική άνθιση οργής"<ref name="C175">Connell, 175</ref> καθώς επίσης και ως "το έργο μιας μνήμης που δε συγχωρούσε".
==Ιστορικά στοιχεία==
Γραμμή 52:
| image1 = Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 50 - Madre infeliz!.jpg
| alt1 =
| caption1 =
| image2 = Prado - Los Desastres de la Guerra - preparatory drawing - No. 50 - Madre infeliz!.jpg
Γραμμή 148:
==Επιρροή==
[[File:Prado - Los Desastres de la Guerra - No. 39 - Grande hazaña, con muertos.jpg|thumb|250px|Πλάκα 39: '''''Grande hazaña, con muertos''' (Μεγάλα ανδραγαθήματα, πάνω στους νεκρούς)'']]
Παρότι συμπεριλαμβάνονται στα σημαντικότερα έργα τέχνης κατά του πολέμου, ''Οι Συμφορές του Πολέμου'' δεν είχαν επίδραση στη συνείδηση των Ευρωπαίων για δύο γενιές, καθώς δεν είχαν δει τη σειρά παρά μόνο κάποιοι μικροί κύκλοι ανθρώπων στην Ισπανία, έως ότου δημοσιεύθηκε από τη Βασιλική Ακαδημία του Σαν Φερνάντο το 1863.<ref>Hughes (2004), 304</ref>
Από τότε, κατά τις διάφορες χρονικές περιόδους που ακολούθησαν, διαφορετικές ερμηνείες της σειράς αντικατόπτριζαν τους προβληματισμούς της κάθε εποχής. Ο Γκόγια θεωρούνταν ως ένας πρωτο-Ρομαντικός στις αρχές του 19ου αιώνα, και η παραστατική απεικόνιση διαμελισμένων πτωμάτων είχε άμεση επίδραση στον [[Ζαν-Λουί-Τεοντόρ Ζερικώ|Τεοντόρ Ζερικώ]],<ref name="H51">Hughes (1990), 51</ref> ο οποίος είναι ευρύτερα γνωστός από τον πολιτικά φορτισμένο πίνακά του ''[[Η Σχεδία της Μέδουσας]]'' (1818–19). Ο [[Λουίς Μπουνιουέλ]] ταυτίστηκε με αίσθηση του παράλογου του Γκόγια και συμπεριέλαβε αναφορές σε έργα του όπως η ταινία ''[[Χρυσή Εποχή (ταινία)|Χρυσή Εποχή]]'' (''L' Age d'Or''), στην οποία συνεργάστηκε με τον [[Σαλβαδόρ Νταλί]], και στην ταινία του [[1962]] ''[[Εξολοθρευτής Άγγελος]]'' (''Exterminating Angel'').<ref name="H51" />
Γραμμή 297:
[[Κατηγορία:Εκθέματα στο Βρετανικό Μουσείο]]
[[Κατηγορία:Εκθέματα του Μουσείου του Πράδο (Μαδρίτη)]]
| |||