Τζορτζ Ουάσινγκτον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λόγω της στρατηγικής του, οι επαναστατικές δυνάμεις αιχμαλώτισαν δυο κύριες βρετανικές στρατιές στη [[Μάχες της Σαρατόγκα|Σαρατόγκα]] το 1777 και στο [[Πολιορκία του Γιόρκταουν|Γιόρκταουν]] το 1781. Οι ιστορικοί επαινούν τον Ουάσινγκτον για την επιλογή και την εποπτεία των στρατηγών του, την αύξηση του ηθικού των στρατιωτών του και την ικανότητα να ενώνει τον στρατό, τη συνεργασία με τους κυβερνήτες και τους διοικητές των μονάδων της, τη σχέση του με το [[Κογκρέσο]] και την προσοχή του στις προμήθειες, στα οικονομικά και την εκπαίδευση. Αφού η νίκη επιτεύχθηκε το 1783, ο Ουάσινγκτον παραιτήθηκε από τη διοίκηση του Γενικού Επιτελείου.

Έτσι, όταν η επανάσταση ξεκίνησε ο Ουάσινγκτον εμφανίστηκε στο [[ΚονγκρέσοΚογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσο]] με πολεμικά δείχνοντας ότι ήταν έτοιμος για πόλεμο. Το [[1775]] ανέλαβε την αρχιστρατηγία του αμερικάνικου στρατού. Το 1776 κατέλαβε τη [[Βοστόνη]] μετά από πολιορκία. Οι Βρετανοί κατάφεραν να καταλάβουν τη [[Νέα Υόρκη]] ο Ουάσινγκτον αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Στις [[25 Δεκεμβρίου]] [[1776]] πέρασε τον ποταμό Ντέλαγουερ και πέτυχε σημαντική νίκη στο [[Μάχη του Τρέντον|Τρέντον]] και αργότερα στο [[Μάχη του Πρίνστον|Πρίνστον]]. Η τακτική του Ουάσινγκτον ήταν να κερδίζει χρόνο για να κουράσει τους Άγγλους και για να πετύχει την υποστήριξη από τους Ευρωπαίους. Το [[1777]] συνέβαλε στην αποφασιστική νίκη στη [[Μάχη της Σαρατόγκα|Σαρατόγκα]] που οδήγησε τους Γάλλους να συμμετέχουν ανοιχτά στον πόλεμο. Με τη συμμετοχή των Γάλλων στον πόλεμο η κατάσταση άλλαξε εις βάρος της Βρετανίας. Τελικά, το [[1781]] ο Βρετανός στρατηγός [[Τσαρλς Κορνουάλις]] παρέδωσε το [[Πολιορκία του Γιορκτάουν|Γιορκτάουν]] στους Αμερικανούς σηματοδοτώντας έτσι το τέλος του πολέμου. Η συνθήκη του Παρισιού το 1783 αναγνώρισε τις Η.Π.Α. ως ανεξάρτητο κράτος.