Καρλικοί Πόλεμοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''Καρλικοί Πόλεμοι''' (στα ισπανικά, ''Guerras Carlistas'', στα βασκικά ''Karlistaldiak, ''στα καταλανικά, ''Guerres Carlines'') περιγράφει τους τρεις εμφύλιους πολέμους που έλαβαν χώρα στην [[Ισπανία]] κατά τον 19ο αιώνα. Η διαμάχη ξεκίνησε όταν ο βασιλιάς της Ισπανίας, [[Φερδινάνδος Η΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδος Η΄]] όρισε την ανήλικη κόρη του [[Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας|Ισαβέλλα]] διάδοχο στο θρόνο, αντί για τον μικρότερο αδερφό του, [[Κάρλος Μαρία Ισίδρο των Βορβίνων|Κάρολο]]. Γύρω από τους δύο αυτούς χαρακτήρες συγκεντρώθηκαν σταδιακά οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές της ισπανικής κοινωνίας, οι φιλελεύθεροι και οι απολυταρχικοί-συντηρητικοί, γνωστοί ως [[Καρλισμός|καρλιστές]].<ref name=":0">Cantarino (1999): 266.</ref> Οι μεν υποστήριζαν την κατασκευή ενός συγκεντρωτικού κράτους, που θα απεμπόλυε τους τοπικούς νόμους των διαφόρων περιοχών και θα μείωνε την δύναμη της εκκλησίας και σταδιακά υιοθέτησαν την θέση υπέρ της δημοκρατίας. Οι συντηρητικοί αντίθετα φάνηκαν θεωρητικά να υποστηρίζουν τους τοπικούς νόμους και αντιτάσσονταν απόλυτα στη μείωση της επιρροής της εκκλησίας. Το σύνθημά τους ήταν «Θεός, Πατρίδα και Βασιλιάς».<ref name=":0" /> Βρέθηκαν επομένως αντιμέτωπες οι δύο τάσεις που θα στιγμάτιζαν την Ισπανία για τον επόμενο αιώνα και μέχρι τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, η φιλελεύθερη που προσπαθούσε να επιβάλει έναν ταχύ πολιτικό και οικονομικό εκσυγχρονισμό δίχως να λαμβάνει υπόψη την απουσία βάσεων πάνω στις οποίες να τον στηρίξει<ref>Payne (2008): 165.</ref> και η παραδοσιακoκρατική που αντιτίθετο στις επιθέσεις των εκσυγχρονιστών εναντίον της εκκλησίας, των ιστορικών νόμων των περιοχών και της μοναρχίας.<ref>Payne, Stanley (2008): 166.</ref>

Οι συγκρούσεις διαδραματίστηκαν κυρίως στην ισπανική [[Χώρα των Βάσκων]], οι επαρχίες της οποίας έχαιραν ειδικού νομοθετικού πλαισίου, τα ''Fueros'', και στα πρώην ηπειρωτικά εδάφη του [[Στέμμα της Αραγονίας|Στέμματος της Αραγόνας]], περιοχές που είχαν στερηθεί τους παραδοσιακούς τους νόμους μετά το τέλος του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής]].<ref>Kurlansky (1999), 144.</ref>

Στον [[Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος|Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο]], οι τέως καρλιστές υποστήριξαν σθεναρά τους εξεγερμένους στρατιωτικούς, λόγω της εκ νέου αντιεκκλησιαστικής στάσης μεγάλου μέρους των πολιτικών της Β΄ Ισπανικής Δημοκρατίας.