Νερόμυλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Ρήση|«Που ‘ναι'ναι τόσα μιλιούνια δάνεια, που είναι οι πρόσοδοι, που ‘ναι'ναι οι καλύτερες γαίες, που ‘ναι'ναι οι μύλοι, που ‘ναι'ναι τ’τ' αργαστήρια των Τούρκων και σπίτια, που’που 'ναι τα περιβόλια και οι σταφιδότοποι; Ποιος τα ‘χει'χει παρμένα;», αναρωτιέται ο [[ ΜακρυγιάννηΜακρυγιάννης]]ς το [[1840]].

Ο Π. Μωραϊτίνης ανεβάζει τους μύλους το 1869 σε 3.000. Καταγραφή των νερόμυλων στην Ήπειρο και τη Μακεδονία που ανήκαν τότε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, έκανε ο ταγματάρχης του μηχανικού [[Νικόλαος Σχινάς]].<ref>Νικόλαος Σχινάς, «Οδοιπορικαί σημειώσεις» 1886 – -1887.</ref> Νερόμυλους στην τελευταία δεκαετία του προηγούμενου αιώνα αναφέρει ο Χ. Μακρίδης.<ref>Χ. Μακρίδης, «Οδηγός της Ελλάδος». </ref><ref>Νικόλαος Ιγγλέσης, Νερόμυλοι του ελληνικού χώρου 1905 –1930 -1930</ref>