Δημήτριος Β΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 33:
Καταγόμενος από μια ελλάσσονα αριστοκρατική οικογένεια με [[Τάταροι|ταταρικές]] ρίζες, ο Γκοντουνόφ είχε ανέλθει γρήγορα στην ιεραρχία του παλατιού χάρη στην αφοσίωση του προς τον Ιβάν και τη σχέση αμοιβαίας εκτίμησης που διαμορφώθηκε ανάμεσά τους. Έφερε μάλιστα τον τίτλο του βογιάρου κατ' απονομήν και όχι λόγω καταγωγής από κάποια βογιαρική οικογένεια. Μετά το θάνατο του Ιβάν και δεδομένης της πλήρους ανικανότητας του Φιοντόρ να διαχειρισθεί τα δημόσια ζητήματα, αναδείχθηκε στον πραγματικό κυβερνήτη του ρωσικού βασιλείου και μάλιστα το έργο του έχαιρε πολύ μεγάλης αποδοχής.
 
Το [[1598]] ο Φιοντόρ απεβίωσε άτεκνος και ο θρόνος έμεινε ορφανός. Ο νόμος προέβλεπε ότι εάν δεν υπήρχε άρρεν τέκνο, τότε διάδοχος θα οριζόταν κάποιος από τους αδελφούς του θανόντος. Κανείς όμως δε βρισκόταν πια εν ζωή, έτσι η Σύνοδος των Επαρχιών (αντιπροσωπευτικό σώμα των κυρίαρχων τάξεων) εξέλεξε το Μπαρίς Γκοντουνόφ ως ''Μπαρίς Α΄''. Αν και επιφανειακά η εκλογή ήταν ομόφωνη, υπήρξαν κάποιες ισχυρές οικογένειες που ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι περιοριζόταν η δύναμή τους. Η ενόχληση έγινε ακόμα εντονότερη στη συνέχεια, όταν ο νέος τσάρος (καίτοι ικανότατος) έδειχνε να μην εμπιστεύεται κανέναν, φοβούμενος ότι όλοι συνομωτούνσυνωμοτούν εναντίον του και απομακρύνοντας ακόμη και τους στενότερους συνεργάτες του.
 
== Η πρώτη εμφάνιση του Ψευδοδημήτριου ==
Αυτό ήταν το κλίμα γύρω στο [[1600]]-[[1601]] που ο Ψευδοδημήτριος έκανε την πρώτη εμφάνισή του στη [[Μόσχα]], υποστηρίζοντας ότι είναι ο χαμένος Δημήτριος, γιος του Ιβάν του Τρομερού, και μετά το θάνατο του αδελφού του Φιοντόρ ήλθε για να πάρει το θρόνο από το «σφετεριστή Μπαρίς». Στο σχόλιο ότι όλοι τον θεωρούσαν νεκρό, προέβαλε το μύθευμα ότι οι εντεταλμένοι δολοφόνοι του σκότωσαν λάθος άτομο στο Ούγκλιτς, αφού αυτός είχε ήδη φυγαδευθείφυγαδευτεί από τη μητέρα του αρχικά σε μοναστήρια και αργότερα στην Πολωνία.
 
Στην πραγματικότητα ο Δημήτριος είχε πεθάνει το 1591 στο Ούγκλιτς σε ηλικία εννέα ετών και για το θάνατό του υπάρχουν δύο βασικά σενάρια. Σύμφωνα με το πρώτο, είχε δολοφονηθεί από ανθρώπους του Μπαρίς που δεν ήθελε να υπάρχει διάδοχος, ώστε να γίνει ο ίδιος τσάρος όταν θα πέθαινε ο Φιοντόρ. Σύμφωνα με το δεύτερο, αυτοτραυματίσθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια επιληπτικής κρίσης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ακόμα και ο αληθινός Δημήτριος δε θα μπορούσε να διεκδικήσει το στέμμα υπό ομαλές συνθήκες, αφού ήταν τέκνο του Ιβάν από τον έβδομο γάμο του και ο νόμος αναγνώριζε ως πρίγκηπες μόνο όσους προέρχονταν από τους τρεις πρώτους.
Γραμμή 52:
 
[[Αρχείο:Last minutes of False Dmitry.jpg|200px|thumb|right|Οι τελευταίες στιγμές του Δημήτριου Α΄, ζωγραφισμένες από τον Καρλ Βένιχ το 1879.]]
Οι «επαναστάτες» έδωσαν δύο σημαντικές μάχες με το ρωσικό στρατό - νίκησαν στην πρώτη, καταλαμβάνοντας μια σειρά πόλεων της δυτικής Ρωσίας, αλλά έχασαν τη δεύτερη ([[Απρίλιος]] [[1605]]) με βαριές απώλειες. Τότε η συγκυρία φάνηκε ξανά γενναιόδωρη με τον Ψευδοδημήτριο: ο Μπορίς πέθανε από εγκεφαλικό και ο ρωσικός στρατός διαλύθηκε, με τους πεινασμένους άνδρες του να λιποτακτούν σωρηδονσωρηδόν. Έτσι ο Ψευδοδημήτριος εισήλθε θριαμβευτικά στη Μόσχα στις [[20 Ιουνίου]], ενώ οι συνεργάτες του βογιάροι είχαν ήδη φυλακίσει το νόμιμο διάδοχο [[Φιοντόρ Β΄ της Ρωσίας|Φιοντόρ Γκοντουνόφ]]. Η στέψη του ως τσάρου με την ονομασία ''Δημήτριος Β΄'' έγινε ένα μήνα μετά, στις [[21 Ιουλίου]].
 
== Διακυβέρνηση και θάνατος (1605-1606) ==
Γραμμή 63:
* Επισκέφθηκε τη Μαρία Ναγκάγια, μητέρα του πραγματικού Δημητρίου, η οποία τον αναγνώρισε δημόσια ως το «χαμένο» γιο της! Το ίδιο έπραξε ο [[Βασίλειος Δ΄ της Ρωσίας|Βασίλι Σούισκι]], ο ανακριτής στην υπόθεση του θανάτου του πραγματικού Δημητρίου!
 
Σε διεθνές επίπεδο ο Ψευδοδημήτριος οραματιζόταν μία συμμαχία με την (καθολική) Πολωνο-λιθουανική Κοινοπολιτεία και την [[Βατικανό|Αγία Έδρα]] εναντίον της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]]. Αυτό προκάλεσε υποψίες τόσο στο [[Πατριαρχείο Μόσχας|Πατριαρχείο]] και τους βογιάρους όσο και στον απλό λαό, ότι εξυφαινόταν σχέδιο εκκαθολικισμού της Ρωσίας. Οι φήμες που προϋπήρχαν έγιναν βεβαιότητα όταν τελέσθηκε ο γάμος του νέου τσάρου με την πολωνήΠολωνή μνηστή του Μαρίνα ([[8 Μαΐου]] [[1606]]), χωρίς προηγουμένως η τελευταία να βαπτισθείβαπτιστεί ορθόδοξη. Οι ίδιοι άνθρωποι που τον ανέβασαν στο θρόνο, ζητούσαν πλέον την κεφαλήν του επί πίνακι.
 
Το πρωί της [[27 Μαΐου|27ης Μαΐου]] ένα μεγάλο πλήθος, καθοδηγούμενο από το Βασίλι Σούισκι, εισέβαλε στο [[Κρεμλίνο της Μόσχας|Κρεμλίνο]]. Έντρομος ο Ψευδοδημήτριος πήδηξε από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς του, όμως έσπασε το πόδι του από την πτώση και εκτελέσθηκε επί τόπου. Το νεκρό σώμα του εκτέθηκε δημοσίως και κατόπιν αποτεφρώθηκε, με τις στάχτες του να τοποθετούνται σε ένα κανόνι που συμβολικά τις εκτόξευσε προς την κατεύθυνση της Πολωνίας. Στο θρόνο τον διαδέχθηκε ο επικεφαλής της εξέγερσης ως [[Βασίλειος Δ΄ της Ρωσίας|''Βασίλειος Δ΄'']].