Λεβίδι Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ατεκμηρίωτη προσθήκη... |
μ Αναίρεση έκδοσης 5099519 από τον 2A01:E35:2E1C:97C0:797A:29BC:45BD:EFC2 (Συζήτηση) |
||
Γραμμή 24:
Στην αρχαιότητα κοντά στο σημείο όπου είναι χτισμένο το Λεβίδι υπήρχε ναός της Ύμνιας Αρτέμιδας. Στα ερείπια του ναού αυτού χτίστηκε (και με υλικά του ναού) το βυζαντινό εξωκκλήσι της Παναγίας, το οποίο πιστεύεται ότι ήταν καθολικό παλιάς Μονής της Θεοτόκου. Το Λεβίδι έχει τρεις εκκλησίες, του Ιωάννου του Προδρόμου, του Αγίου Γεωργίου και των Ταξιαρχών, το παρεκκλήσιο Αγίου Παντελεήμονος (ανήκει στον ι. Ναό του Ιωάννου του Προδρόμου), ενώ υπάρχουν και εξωκκλήσια, της Παναγίας (γιορτάζει στις 23 Αυγούστου), Αγίας Παρασκευής, Αγίου Τρύφωνος, Αναλήψεως, Αγ. Μαρίνης.
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς δημιουργήθηκε ο πρώτος οικισμός. Σύμφωνα με μαρτυρίες το 1700 κατοικούσαν στο Λεβίδι 300 άτομα γεγονός που φανερώνει ότι οι συνθήκες στην περιοχή κατά την Τουρκοκρατία ήταν ευνοϊκότερες από ότι σε άλλες περιοχές της Πελοποννήσου. Υπάρχει όμως το ερώτημα για για το αν το Λεβιδι υπήρχε κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας. Ορισμένες αναμνήσεις από αυτήν την εποχή σώζονταν σε παλαιότερες εκφράσεις που χρησιμοποιούνταν στο Λεβίδι, π.χ. " θα μας κόψει τα εκρέτητα" (=decreta), δηλαδή φράγκικα επίσημα έγγραφα χορήγησης προνομίων, ή "αντίο Γλαρέντζα", που ήταν ο αποχαιρετισμός των Φράγκων που έφευγαν από την πόλη Γλαρέντζα (σημαντικό κέντρο με δικαστήριο) και συνοπτικά από την Πελοπόννησο κ. ά.
Λίγο μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης του 1821 συγκεντρώθηκαν στο Λεβίδι στρατιωτικά σώματα με επικεφαλής ντόπιους οπλαρχηγούς (Π.Αρβάλης, Γ.Μπηλίδας, Κωνσταντίνος Πετιμεζάς κ.α.). Ο τουρκικός στρατός προσπάθησε να διαλύσει τους επαναστάτες αλλά, αλλά αυτοί αντέταξαν σθεναρή αντίσταση και μετά τη μάχη στο Λεβίδι καταδίωξαν τους Τούρκους προς του Σίνα και τους απώθησαν προς την Τρίπολη. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε ο οπλαρχηγός [[Αναγνώστης Στριφτόμπολας]] του οποίου το άγαλμα (που πιθανολογείται πως φιλοτεχνήθηκε από το γλύπτη Γ.Φυτάκη) υπάρχει στην κεντρική πλατεία του Λεβιδιού. Αυτή η μάχη στις 14 Απριλίου 1821 και η νίκη ήταν το πρώτο σημαντικό γεγονός του Αγώνα, που είχε ιδιαίτερη απήχηση στη δημοτική ποίηση (το τραγούδι του Λεβιδίου), σε ποιητές (π.χ. το ποίημα του Παν. Ιατρίδη) και σε συγγραφείς (π.χ. την αναφέρουν ο Φωτάκος στα Απομνημονεύματά του, ο ιστορικός της φιλοσοφίας Κωνσταντίνος Κούμας κ.ά.). Το 1826 έγινε η δεύτερη μάχη του Λεβιδίου εναντίον των Τούρκων και των Αιγυπτίων και έπεσε στο πεδίο της μάχης ο Καπετάν Αλέξης Νικολάου. Το όνομά του αναφέρεται και στο Μητρώο Αγωνιστών (ως Αλέξιος Νικολάου ή Λεβιδιώτης), που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Στο Λεβίδι λειτούργησαν ελληνικό σχολείο και σχολαρχείο, δημοτικό σχολείο, ενώ από την δεκαετία του 1930 και γυμνάσιο σε κτήριο που προοριζόταν για Γεωργική Σχολή. Δυστυχώς δεν έχει δοθεί προσοχή από τις αρμόδιες αρχές στο εγκαταλελειμμένο κτήριο του Γυμνασίου Λεβιδίου, που αποτελεί μνημείο της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του 1930, όταν υπήρχε ειδικό πρόγραμμα κατασκευής σχολικών κτηρίων (ίσως είναι έργο του αρχιτέκτονα Παπανικολάου).
| |||