Γερμανική Ανατολική Αφρική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Flag of the German Empire.svg|thumb|right|ΣημαίαΗ σημαία της Γερμανικής Ανατολικής Αφρικής.]]

Ο Σουλτάνος της Ζανζιβάρης διαμαρτυρήθηκε, αφού ισχυρίστηκε ότι ο ηγεμόνας της ηπειρωτικής χώρας καθώς και ο [[Βίσμαρκ]] έστειλαν πέντε πολεμικά πλοία, τα οποία έφτασαν στις [[7 Αυγούστου]] και εκπαιδεύονταν τα όπλα τους στο Παλάτι του Σουλτάνου της Ζανζιβάρης. Οι [[Βρετανοί]] και [[Γερμανοί]] συμφώνησαν να χωρίσουν την ηπειρωτική χώρα μεταξύ τους, και ο Σουλτάνος δεν είχε άλλη επιλογή παρά να συμφωνήσει.

Οι Γερμανοί Άποικοι στηρίχθηκαν πολύ στους τοπικούς αρχηγούς για να διατηρήσουν την τάξη και τη συλλογή των φόρων. Έως την 1η Ιανουαρίου 1914, εκτός από την Τοπική Αστυνομία, η στρατιωτική φρουρά των [[γρεναδιέροι|Γρεναδιέρων]], στο [[Νταρ Εςες ΣαλάμΣαλαάμ]], [[Μόσι]], [[Ίριγκα]] και [[Μαχένζ]] περιελάμβανε 110 Γερμανούς Αξιωματικούς συμπεριλαμβανομένων 42 ιατρών-συμβούλων, 126 μη Υπαξιωματικών, και 2.472 αυτοχθόνων στρατολογημένων ανδρών<ref>Haupt, ''Deutschlands Schutzgebiete in Übersee 1884-1918'', p. 32</ref><ref>[[SS-Oberführer]] [[Julian Scherner]] was born here in [[Bagamoyo]] in 1895.</ref>.

Το [[εμπόριο]] και η ανάπτυξη άρχισαν ουσιαστικά. Από νωρίς έγινε αντιληπτό ότι η οικονομική ανάπτυξη θα εξαρτηθεί από την αξιόπιστη μεταφορά τω αφρικανικών θησαυρών. Πάνω από 100.000 [[στρέμμα]]τα (40.000 εκτάρια) ήταν κάτω από καλλιέργεια - τη μεγαλύτερη πηγή χρημάτων. Δύο εκατομμύρια δέντρα καφέ φυτεύτηκαν και τα δέντρα [[καουτσούκ]] αυξήθηκαν σε 200.000 στρέμματα (80.000 εκτάρια), μαζί με μεγάλες φυτείες [[βαμβάκι|βαμβακιού]]. Μεταφέρθηκαν γεωργικά προϊόντα στην αγορά, με την αρχή να γίνεται το 1888. Η μακρύτερη γραμμή, το Κεντρικό Σιδηροδρομικό Δίκτυο καλύπτει 775 [[μίλι]]α (1.250 [[Χιλιόμετρο|χιλιόμετρα]]) από Νταρ Εςες ΣαλλάμΣαλαάμ μέχρι το [[Μορόγκο]], τοτην [[ΤομπόραΤαμπόρα]] και τοτην [[Κιγκόμα]]. Η τελευταία κατασκευή στην ανατολική όχθη της [[λίμνη]]ς [[Τανγκανίκα]] είχε ολοκληρωθεί τον Ιούλιο του 1914 και αυτό υπήρξε αιτία για μια τεράστια και εορταστική εκδήλωση στην πρωτεύουσα με μία γεωργική έκθεση. Οι εγκαταστάσεις του λιμανιού βελτιώθηκαν με τους ηλεκτρικούς γερανούς, με σιδηροδρομική πρόσβαση και αποθήκες. Προβλήτες ήταν ανακαινισμένες στο Τάγκα[[Τάνγκα]], το Μπαγκαμόγιο[[Μπαγκαμόιο]] και το [[Λίντι]]. Το 1912, το Νταρ Εςες ΣαλλαμΣαλαάμ και το ΤάγκαΤάνγκα έλαβε 356 φορτηγά και επιβατικά [[ατμόπλοιο|ατμόπλοια]] και πάνω από 1.000 πλοία παράκτιων σκαφών<ref>Haupt, p. 30</ref>. Το 1914 το Νταρ Εςες ΣαλλάμΣαλαάμ και οι γύρω περιοχές είχαν πληθυσμό 166.000, μεταξύ των οποίων 10.490 (1.050 Ευρωπαίοι, 1.000 του τους Γερμανούς). Σε όλο το προτεκτορά τοπροτεκτοράτο της Ανατολικής Αφρικής ήταν 3.579 Γερμανοί<ref>Haupt, p. 155</ref>. Το Νταρ Εςες ΣαλλάμΣαλαάμ έγινε μια τεράστια εμπορική και πλούσια πόλη της Αφρικής<ref>Miller, Battle for the Bundu, p. 22</ref>.

Παρ 'όλες αυτές τις προσπάθειες, η Γερμανική Ανατολική Αφρική δεν πέτυχε ποτέ ένα κέρδος για την Γερμανική Αυτοκρατορία και έπρεπε να δίνονται τα χρήματα στο θησαυροφυλάκιο του Βερολίνου.

Σε αντίθεση με τους Βέλγους, Βρετανούς, Γάλλους και Πορτογάλους αποικιοκράτες στην Κεντρική Αφρική, η Γερμανία ανέπτυξε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τους Αφρικανούς Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Αναλυτικά προγράμματα, σχολικά βιβλία, εκπαιδευτικό υλικό, όλα φέρθηκαν στην Γερμανική Ανατολική Αφρική για την εκπαίδευση των Αφρικανών<ref name="Miller, p. 21">Miller, p. 21</ref>. Το 1924, δέκα χρόνια μετά την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και έξι χρόνια Βρετανικής κυριαρχίας, μια αμερικανική επίσκεψη ανέφερε: «Σε ότι αφορά τα σχολεία, οι Γερμανοί έχουν καταφέρει θαύματα».<ref name="Miller, p. 21"/>.

Μία από τις επιρροές της γερμανικής εξέλιξης της εκπαίδευσης στην αποικία τους ήταν η λέξη «''Shule''» (από το ''Schule'' στα γερμανικά), που σημαίνει το [[σχολείο]]. Δεδομένου ότι οι Γερμανοί ήταν οι πρώτοι αποικιοκράτες ναπου θεσπίσειθέσπισαν ένα σταθερό εκπαιδευτικό πρόγραμμα στην Ανατολική Αφρική, η λέξη «Shule» έχει δανειστεί στη γλώσσα [[Σουαχίλι]].