Μολιέρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Τυπογραφικά λάθη |
|||
Γραμμή 3:
[[Αρχείο:Moliere2.jpg|thumb|right|200px|Πορτραίτο του Μολιέρου]]
Ο '''Μολιέρος''' ([[γαλλικά]]: Molière – ''Μολιέρ'', κανονικό όνομα Jean-Baptiste Poquelin – ''Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν'', [[Παρίσι]] [[15 Ιανουαρίου]] [[1622]] - Παρίσι [[17 Φεβρουαρίου]] [[1673]]) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] θεατρικός συγγραφέας, διευθυντής θεάτρου και ηθοποιός. Οι Γάλλοι τον θεωρούν ως τον καλύτερο κλασσικό ποιητή τους, ενώ για πολλούς είναι και ο καλύτερος Γάλλος λογοτέχνης. Μπόρεσε και έφερε την [[κωμωδία]] σε ίση θέση με την τραγωδία, και αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά του. Ανήκε στο καλλιτεχνικό κίνημα του [[
== Παιδική ηλικία και περιπλανήσεις ==
Ο Μολιέρος ήταν ο μεγαλύτερος γιος ενός έμπορου υφασμάτων στο Παρίσι, ο οποίος έγινε το [[1631]] βασιλικός διακοσμητής. Έτσι, ο πατέρας του Μολιέρου τον προόριζε να γίνει θαλαμηπόλος του βασιλιά. Φοίτησε σε ένα
Στα 16 του χρόνια έφυγε να σπουδάσει [[νομική]] στην [[Ορλεάνη]]. Όταν επέστρεψε στο [[Παρίσι]] έγινε [[δικηγόρος]]. Το [[1642]] γνώρισε μία ηθοποιό, την Μαντλέν Μπεζάρ (Madeleine Bejart), η οποία ενίσχυσε την αγάπη του για το θέατρο. Ο πατέρας του όμως ήταν αντίθετος προς το θέατρο. Έτσι, το [[1643]] ο Μολιέρος αναγκάστηκε να παρατήσει το επάγγελμα του δικηγόρου και ίδρυσε μαζί με τους αδερφούς της ερωμένης του και μαζί με μερικούς άλλους κωμικούς έναν θεατρικό θίασο. Αυτός ο θίασος μετά από τις πρώτες αποτυχίες (είχε καταλήξει και σε χρεοκοπία για μια στιγμή) άρχισε να παρουσιάζει επιτυχίες στην Δυτική και στην Νότια Γαλλία. Ο Μολιέρος όμως άρχισε μόλις το [[1665]] να γράφει δικά του θεατρικά έργα.
Γραμμή 16:
== Τα δύσκολα χρόνια 1664-1669 ==
Τον Μάιο του [[1664]] ο Μολιέρος, που είχε γίνει διευθυντής του θεατρικού
Ο Μολιέρος γράφει τον Ταρτούφο το [[1664]], σε ηλικία 43 χρονών. Προτού τον τελειώσει, ο [[Λουδοβίκος ΙΔ΄]] τον επιστρατεύει για να συνεργαστεί με τον συνθέτη [[Ζαν Μπατίστ Λυλί]] και τον σκηνογράφο Βιγκαρίνι σε μια φαντασμαγορική φιέστα στις [[Παλάτι των Βερσαλλιών|Βερσαλλίες]]. Ο ίδιος ο Μολιέρος υποδύεται το θεό Πάνα, σκαρφαλωμένος σ΄ ένα τεράστιο μαγικό βουνό. Τη στερνή μέρα της γιορτής παρουσιάζει, σαν επίλογο, τις τρεις πρώτες πράξεις από τον Ταρτούφο. Ο βασιλιάς τον έχει ωστόσο προειδοποιήσει: «Μην τα βάζεις με τους θρησκόληπτους. Θα σε φάνε». Η κωμωδία είχε ως βασικό πρωταγωνιστή έναν επιφανειακά πολύ θρησκομανή άνθρωπο, ο οποίος όμως στην πραγματικότητα ήταν ένας απατεώνας που επιδίωκε δύναμη.
Γραμμή 23:
Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄, αν και κατηγορηματικός απέναντι στην στάση των ευγενών αυτών, κάτω από την μεγάλη πίεση τους αναγκάστηκε να απαγορεύσει επίσημα κάθε παρουσίαση του θεατρικού αυτού έργου.
Τα επόμενα χρόνια του Μολιέρου πέρασαν με τον διαρκή και επίμονο αγώνα του για τον ''Ταρτούφο''.
Αυτά τα δύο ευχάριστα γεγονότα συνέβησαν αμέσως μετά την γέννηση της κόρης του, η οποία έμελλε να είναι η μόνη που θα επιζούσε από τα παιδιά του Μολιέρου.
| |||