Ισαάκιος Β΄ Άγγελος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μιτσος (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 42:
Δεν μπόρεσε όμως να κάνει τίποτε για την ανάκτηση των νησιών του Ιονίου [[Λευκάδα]], [[Ιθάκη]], [[Κεφαλονιά]] και [[Ζάκυνθος]] τα οποία είχαν καταληφθεί από τον στόλο του [[Γουλιέλμος Β΄ Σικελίας|Γουλιέλμου Β΄]] με ναύαρχο τον [[Μαργαριτώνη]] το καλοκαίρι του ίδιου έτους.
 
Η συνέχεια της βασιλείας του δεν υπήρξε αντάξια αυτού του πρώτου θριάμβου, και αυτό γιατί σε αντίθεση με τον Ανδρόνικο, ο Ισαάκιος ήταν ανίκανος να διοικήσει ικανοποιητικά το κράτος. Επανήλθε η παταχθείσα υπό τον προκάτοχό του διαφθορά των υπαλλήλων, αλλά και η εξαγορά τίτλων και προνομίων, ως τα βασικά στοιχεία της διοίκησης.Η βασιλειαβασιλεία ομως του ΙσαακιουΙσαάκιου δεν μπωρειμπορει να θεωρηθει απωτιχεια καθως αποτυχημένη καθώς συμμάχησε με τω βασίλειο της Ουγγαρίας και παντρεύτηκε την Μαργαρίτα, Κόρηκόρη του βασιλιά Μπέλα,αφού. Αφού νίκησε τους Νορμανδούς, έκανε ειρήνη μαζί τους με την οποία η Νορμανδοί παρέδωσαν τηςτις κτήσηςκτήσεις της ηπηρωτηκηςηπειρωτικής Ελλάδας άλλααλλά κρατούσαν μερικά από τα ΙωνίαΙόνια νησιά,έστειλε. Έστειλε δώρα στο σουλτανάτο του Ικονίου για να σταματήσουν τηςτις επιθέσηςεπιθέσεις και προσπάθησε να περιωρησηπεριορίσει τους αυτόνομους στρατηγούς
 
Το [[1187]], ο Σαρακηνός [[Σαλαντίν|Ελ-Σαλαντίν]] κατέλαβε τα [[Ιεροσόλυμα]], καταλύοντας το ομώνυμο Σταυροφορικό βασίλειο. Σε πλήρη αντίθεση με το αντίστοιχο γεγονός της πτώσης των Ιεροσολύμων στους [[Φράγκοι|Φράγκους]], ο Σαλαντίν δεν επιδόθηκε σε ανούσια σφαγή, αλλά επέτρεψε σχεδόν σε όλους τους Χριστιανούς να εξαγοράσουν την ελευθερία τους.
 
Η πτώση της Αγίας Πόλης αποτέλεσε το έναυσμα για την διοργάνωση το [[1191]] της [[Γ΄ Σταυροφορία]]ς από το [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκο Βαρβαρόσσα]]. Έντρομος ο Ισαάκιος, αλλά και πολύ κατώτερος των απαιτήσεων των γεγονότων, δεν κατόρθωσε να επιδείξει την οξύνοια και διπλωματική ευελιξία των Κομνηνών στη διαχείριση των Σταυροφορικών στρατευμάτων. Ο Φρειδερίκος πέρασε στην [[Ανατολία]] και κατέλαβε το [[Ικόνιο]]. Στην πορεία όμως πέθανε σεαπό πνιγμό με αποτέλεσμα την άμεση και άδοξη λήξη της Σταυροφορίας, χωρίς καν να πλησιάσει στο στόχο της. Ο γιος του [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ερρίκος ΣΤ΄]], ανέλαβε την πρωτοβουλία για νέα Σταυροφορία το [[1195]]. Αν και τα πρώτα στρατεύματα κινήθηκαν επιτυχώς, ο θάνατος του Ερρίκου το [[1197]] στη [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσήνη]] έδωσε άδοξο τέλος και στη νέα εκστρατεία.
 
Ανήμπορος να κολουθήσειακολουθήσει τις εξελίξεις, ο Ισαάκιος ήταν ένας αδύναμος ηγέτης, χωρίς πολλά από τα χαρίσματα των Κομνηνών. Εκθρονίστηκε από τον αδελφό του [[Αλέξιος Γ΄|Αλέξιο Γ΄ Άγγελο]] και τιμωρήθηκε με τύφλωση το [[1195]]. Το [[1203]], δηλαδή τις παραμονές της πολιορκίας της [[Κωνσταντινούπολη|Πόλης]] από τους Σταυροφόρους της [[Δ΄ Σταυροφορία]]ς, ο γιος του μοιράζοντας αφειδώς υποσχέσεις για ανταλλάγματα, κατόρθωσε με τη βοήθεια των Δυτικών, και κυρίως των Βενετών, να επανακτήσει το θρόνο και να χρισθεί συμβασιλέας με τον πατέρα του. Λίγο πριν την πτώση ([[1204]]), πατέρας και γιος εκθρονίστηκαν και θανατώθηκαν από τον [[Αλέξιος Ε΄ Μούρτζουφλος|Αλέξιο Ε΄ Μούρτζουφλο]]. παρόλο που ο Ισαάκιος δεν είχε ικανότητες ισάξιες των Κομνηνών ήταν ο μοναδικός αυτοκράτορας από των θάνατο του Μανουήλ ο οποίος προσπάθησε αν και με ελάχιστες επιτυχίες να σώσει τω Βυζάντιο από τους εχθρούς του (εξωτερική πολίτικη)
 
==Οικογένεια==